Rez@ee
22nd August 2011, 11:42 AM
یکی از باز یهای مورد علاقه ی بچه ها بازی با موشک های کاغذی است. تقریباً همه می دانند چگونه یک موشک کاغذی ساده بسازند. آ نها در ساخت موشک، خودآگاه یا ناخودآگاه بعضی اصول فیزیکی را رعایت می کنند.
گمان می رود که چینی ها حدود 2000 سال پیش، از موشک های کاغذی برای بازی استفاده می کردند. بسیاری نیز لئوناردو داوینچی را مخترع موشکهای کاغذی میدانند. جورج کیلی نیز در اوایل سال 1800 گلایدری از جنس کتان و شبیه به بادبادک ساخت که با دست پرتاب می شد؛ به همین علت وی را پدر گلایدرها می نامد. جک نورتروپ ، یکی از مؤسسان شرکت لاکهید در دهه ی 1930 از موشک های کاغذی برای امتحان مد لهای هواپیماهای خود استفاده کرد که بعدها منجر به ساخت هواپیمای بمب افکن استیلت b2 شد.
در این دوره بود که استفاده از موشک های کاغذی برای بازی بین مردم گسترش یافت و مد لهای مختلفی از موشک های کاغذی در مجله ها و کتا بها به چاپ رسیدند. بسیاری از معلمان به دنبال روشی هستند که علاقه ی شاگردان را به سوی مطالب علمی جلب کنند، از طرف دیگر شاگردان اغلب دوست دارند بازی کنند و به رو شهای مختلف خود را سرگرم سازند. به نظر می رسد می توان از بازی و یا وسایل بازی که در طراحی آ نها از اصول فیزیکی سود برده شده است، انگیز ه ی لازم و مناسب را برای افزایش یادگیری شاگردان ایجاد نمود. آموزش فیزیک با استفاده از بازی با موشک های کاغذی یکی از رو شهایی است که اجازه می دهد شاگردان از انجام کار علمی لذت نیز ببرند. شاگردان علاقه مند در جستجوی مد لهای جدید موشک با حرکت های جدید، ضمن فراگیری بعضی از مفاهیم فیزیکی، با انرژی و انگیز ه ی بیشتری به یادگیری می پردازند.
موشک های کاغذی نیروی پیشران ندارند، بنابراین نیروی کشش که ناشی از مقاومت هواست، موجب حرکتی کندشونده می شود، زیرا نیروی کشش همیشه در خلاف جهت حرکت موشک است. موشک های خوب به گونه ای ساخته می شوند که تعادل استاتیکی مناسبی داشته باشند.
برای این منظورموشک باید دارای تقارن هندسی بوده و مرکز جرم و مرکز نیروهای وارده از هوا نیز بر روی محور تقارن هندسی موشک قرار داشته باشد.
اگر برای رعایت تقارن در ساخت موشک دقت کافی نشود، نیروهای وارد شده به موشک متقارن نخواهند بود و موشک از مسیر مستقیم منحرف شده و ممکن است در جهت های متفاوت و ناخواسته شروع به چرخش کند.
گمان می رود که چینی ها حدود 2000 سال پیش، از موشک های کاغذی برای بازی استفاده می کردند. بسیاری نیز لئوناردو داوینچی را مخترع موشکهای کاغذی میدانند. جورج کیلی نیز در اوایل سال 1800 گلایدری از جنس کتان و شبیه به بادبادک ساخت که با دست پرتاب می شد؛ به همین علت وی را پدر گلایدرها می نامد. جک نورتروپ ، یکی از مؤسسان شرکت لاکهید در دهه ی 1930 از موشک های کاغذی برای امتحان مد لهای هواپیماهای خود استفاده کرد که بعدها منجر به ساخت هواپیمای بمب افکن استیلت b2 شد.
در این دوره بود که استفاده از موشک های کاغذی برای بازی بین مردم گسترش یافت و مد لهای مختلفی از موشک های کاغذی در مجله ها و کتا بها به چاپ رسیدند. بسیاری از معلمان به دنبال روشی هستند که علاقه ی شاگردان را به سوی مطالب علمی جلب کنند، از طرف دیگر شاگردان اغلب دوست دارند بازی کنند و به رو شهای مختلف خود را سرگرم سازند. به نظر می رسد می توان از بازی و یا وسایل بازی که در طراحی آ نها از اصول فیزیکی سود برده شده است، انگیز ه ی لازم و مناسب را برای افزایش یادگیری شاگردان ایجاد نمود. آموزش فیزیک با استفاده از بازی با موشک های کاغذی یکی از رو شهایی است که اجازه می دهد شاگردان از انجام کار علمی لذت نیز ببرند. شاگردان علاقه مند در جستجوی مد لهای جدید موشک با حرکت های جدید، ضمن فراگیری بعضی از مفاهیم فیزیکی، با انرژی و انگیز ه ی بیشتری به یادگیری می پردازند.
موشک های کاغذی نیروی پیشران ندارند، بنابراین نیروی کشش که ناشی از مقاومت هواست، موجب حرکتی کندشونده می شود، زیرا نیروی کشش همیشه در خلاف جهت حرکت موشک است. موشک های خوب به گونه ای ساخته می شوند که تعادل استاتیکی مناسبی داشته باشند.
برای این منظورموشک باید دارای تقارن هندسی بوده و مرکز جرم و مرکز نیروهای وارده از هوا نیز بر روی محور تقارن هندسی موشک قرار داشته باشد.
اگر برای رعایت تقارن در ساخت موشک دقت کافی نشود، نیروهای وارد شده به موشک متقارن نخواهند بود و موشک از مسیر مستقیم منحرف شده و ممکن است در جهت های متفاوت و ناخواسته شروع به چرخش کند.