Joseph Goebbels
22nd August 2011, 09:48 AM
http://nojum.ir/files/apod/1108/110819.jpg
این تصویر قابل توجه از ابرهای میان ستاره‌ای در محدوده طیفی فروسرخ گرفته شده است و سحابی پیله‌ی کرم ابریشم (http://apod.nasa.gov/apod/ap090305.html) یا IC5146 را در صورت فلکی بلندپرواز (http://apod.nasa.gov/apod/ap100625.html) دجاجه(قو) نشان می‌دهد. ناحیه پرگرد و غباری از زادگاه ستارگان که در این تصویر با رنگ‌های کاذب، به رنگ آبی دیده می‌شود و رصدخانه‌ی فضایی هرشل (http://www.esa.int/SPECIALS/Herschel/SEMK0H7S9MG_0.html) آن را به تصویر کشیده است. طول موج تصویربرداری 100 برابر بلند‌تر از نور مرئی قرمز است. در حالی که تصاویر نور مرئی، سحابی پیله ابریشم (http://www.astropix.com/HTML/E_SUM_N/COCOON.HTM) را در انتهای سحابی تاریک و طولانی بارنارد (http://apod.nasa.gov/apod/ap090425.html) 168 نشان می‌دهند، در تصاویر مادون قرمز (http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/) هرشل، دنباله‌ای از ابرهای غبار رشته‌ای و درخشان به این پیله‌ی ابریشم متصل است. ضخامت رشته‌های غبار نشان می‌دهد که احتمالا آن‌ها در اثر موج انفجار یک ستاره به وجود آمده‌اند. این موج انفجار گاز و غبار میان‌ستاره‌ای (http://espg.sr.unh.edu/ism/what1.html) را جاروب و فشرده کرده و این ابرها را به وجود آورده است. داده‌های هرشل (http://arxiv.org/abs/1103.0201) نشان می‌دهد در این رشته‌های ابر، ستاره‌هایی در حال شکل‌گیری هستند. سحابی پیله ی ابریشم (http://www.universetoday.com/15412/the-cosmic-cocoon-ic-5146-by-tom-v-davis/) 15 سال نوری پهنا دارد و در فاصله 4000 سال نوری از ما قرار گرفته است.
http://nojum.ir/fa/apod/110819.aspx
این تصویر قابل توجه از ابرهای میان ستاره‌ای در محدوده طیفی فروسرخ گرفته شده است و سحابی پیله‌ی کرم ابریشم (http://apod.nasa.gov/apod/ap090305.html) یا IC5146 را در صورت فلکی بلندپرواز (http://apod.nasa.gov/apod/ap100625.html) دجاجه(قو) نشان می‌دهد. ناحیه پرگرد و غباری از زادگاه ستارگان که در این تصویر با رنگ‌های کاذب، به رنگ آبی دیده می‌شود و رصدخانه‌ی فضایی هرشل (http://www.esa.int/SPECIALS/Herschel/SEMK0H7S9MG_0.html) آن را به تصویر کشیده است. طول موج تصویربرداری 100 برابر بلند‌تر از نور مرئی قرمز است. در حالی که تصاویر نور مرئی، سحابی پیله ابریشم (http://www.astropix.com/HTML/E_SUM_N/COCOON.HTM) را در انتهای سحابی تاریک و طولانی بارنارد (http://apod.nasa.gov/apod/ap090425.html) 168 نشان می‌دهند، در تصاویر مادون قرمز (http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/) هرشل، دنباله‌ای از ابرهای غبار رشته‌ای و درخشان به این پیله‌ی ابریشم متصل است. ضخامت رشته‌های غبار نشان می‌دهد که احتمالا آن‌ها در اثر موج انفجار یک ستاره به وجود آمده‌اند. این موج انفجار گاز و غبار میان‌ستاره‌ای (http://espg.sr.unh.edu/ism/what1.html) را جاروب و فشرده کرده و این ابرها را به وجود آورده است. داده‌های هرشل (http://arxiv.org/abs/1103.0201) نشان می‌دهد در این رشته‌های ابر، ستاره‌هایی در حال شکل‌گیری هستند. سحابی پیله ی ابریشم (http://www.universetoday.com/15412/the-cosmic-cocoon-ic-5146-by-tom-v-davis/) 15 سال نوری پهنا دارد و در فاصله 4000 سال نوری از ما قرار گرفته است.
http://nojum.ir/fa/apod/110819.aspx