GUNNER_2020
20th August 2011, 08:24 PM
هیچ در اندیشه ام می جوشد
مسلول و مفلوج
چون واژه ای که بدنبال سفیدترین کاغذ است
در جستجوی پاک ترین افکارم.
عشق پشیمان از تولد و مرگ خسته از انتظار
هر ثانیه قتل اندیشه ای
هر ثانیه حبس احساسی
چقدر تنها و تنها
با خورجینی از آرزو پرواز میکنی.
آرزوهایی که در خورجین می پوسند و می پوسند
بی آنکه بال و پری برای رهایی, برای پرواز بگیرند.
تا اینکه هرزه ترین سقوط آنها را می بلعد.
با ناب ترین اندیشه,عشق را برای خود مرهمی ساخته
چقدر احمقانه!
و چنان از عشق کذایی می نویسد
که گویی واژه ها همه اسیر او هستند
ملعون : واژه ها به عشق خدایی تو چرک آلود نخواهند شد.
تو چقدر ناشیانه از جرعه عشق نوشیدی
و گفتی شهوتت حریص تر خواهد شد.
بیا و بگذر از این باده
که تو هوشیاری و سر مست
نه مست!
مسلول و مفلوج
چون واژه ای که بدنبال سفیدترین کاغذ است
در جستجوی پاک ترین افکارم.
عشق پشیمان از تولد و مرگ خسته از انتظار
هر ثانیه قتل اندیشه ای
هر ثانیه حبس احساسی
چقدر تنها و تنها
با خورجینی از آرزو پرواز میکنی.
آرزوهایی که در خورجین می پوسند و می پوسند
بی آنکه بال و پری برای رهایی, برای پرواز بگیرند.
تا اینکه هرزه ترین سقوط آنها را می بلعد.
با ناب ترین اندیشه,عشق را برای خود مرهمی ساخته
چقدر احمقانه!
و چنان از عشق کذایی می نویسد
که گویی واژه ها همه اسیر او هستند
ملعون : واژه ها به عشق خدایی تو چرک آلود نخواهند شد.
تو چقدر ناشیانه از جرعه عشق نوشیدی
و گفتی شهوتت حریص تر خواهد شد.
بیا و بگذر از این باده
که تو هوشیاری و سر مست
نه مست!