Joseph Goebbels
14th August 2011, 12:00 PM
http://www.nojum.ir/files/apod/1106/110609.jpg
جواهری در آسمان نیمکره‌ی جنوبی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100514.html)، سحابی کارینای بزرگ (http://seds.org/messier/xtra/ngc/n3372.html) که به نام NGC 3372 نیز شناخته می‌شود، با وسعت 300 سال نوری یکی از بزرگترین مناطق شکل‌گیری ستارگان در کهکشان ما (http://apod.nasa.gov/apod/ap110520.html) است. مانند سحابی کوچکتر و شمالی‌تر شکارچی یا جبار، سحابی کارینا با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. البته سحابی کارینا با فاصله‌ی 7500 سال نوری از ما، 5 برابر دورتر از سحابی بزرگ شکارچی (http://apod.nasa.gov/apod/ap090826.html) است. این پرتره‌ی زیبای تلسکوپی، (http://www.robgendlerastropics.com/NGC3372-AU-Composite.html) جزئیات جالب توجهی را از رشته‌های درخشنده‌ی گازهای میان ستاره‌ای (http://www-ssg.sr.unh.edu/ism/what1.html) و ابرهای تیره‌ی غبار کیهانی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100919.html) نشان می‌دهد. با اندازه‌ای وسیع‌تر از اندازه‌ی زاویه‌ای (http://chandra.harvard.edu/photo/scale.html) ماه، این جرم در این میدان دید (http://ryanhannahoe.nmskies.com/?p=410) نزدیک 100 سال نوری امتداد دارد. سحابی کارینا زادگاه ستارگان جوان و بسیار پر جرم از جمله اتا کارینا (http://en.wikipedia.org/wiki/Eta_Carinae)ی متغیر است. ستاره‌ای که به راحتی 100 بار از خورشید ما سنگین‌تر است.اتا کارینا (http://www.astro.uiuc.edu/%7Ekaler/sow/etacar.html) پر نورترین ستاره در سمت چپ تصویر (http://heritage.stsci.edu/2007/16/supplemental.html) نزدیک سحابی سوراخ کلید (http://apod.nasa.gov/apod/ap060316.html) یاNGC 3324 است. در حالی که خود اتا کارینا احتمالا در شرف یک انفجار ابرنواختری است، تصاویر پرتو X نشان می‌دهد که سحابی کارینا یک کارخانه‌ی ابرنواختر (http://chandra.harvard.edu/photo/2011/carina/) واقعی بوده است.
http://www.nojum.ir/fa/apod/110609.aspx
جواهری در آسمان نیمکره‌ی جنوبی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100514.html)، سحابی کارینای بزرگ (http://seds.org/messier/xtra/ngc/n3372.html) که به نام NGC 3372 نیز شناخته می‌شود، با وسعت 300 سال نوری یکی از بزرگترین مناطق شکل‌گیری ستارگان در کهکشان ما (http://apod.nasa.gov/apod/ap110520.html) است. مانند سحابی کوچکتر و شمالی‌تر شکارچی یا جبار، سحابی کارینا با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است. البته سحابی کارینا با فاصله‌ی 7500 سال نوری از ما، 5 برابر دورتر از سحابی بزرگ شکارچی (http://apod.nasa.gov/apod/ap090826.html) است. این پرتره‌ی زیبای تلسکوپی، (http://www.robgendlerastropics.com/NGC3372-AU-Composite.html) جزئیات جالب توجهی را از رشته‌های درخشنده‌ی گازهای میان ستاره‌ای (http://www-ssg.sr.unh.edu/ism/what1.html) و ابرهای تیره‌ی غبار کیهانی (http://apod.nasa.gov/apod/ap100919.html) نشان می‌دهد. با اندازه‌ای وسیع‌تر از اندازه‌ی زاویه‌ای (http://chandra.harvard.edu/photo/scale.html) ماه، این جرم در این میدان دید (http://ryanhannahoe.nmskies.com/?p=410) نزدیک 100 سال نوری امتداد دارد. سحابی کارینا زادگاه ستارگان جوان و بسیار پر جرم از جمله اتا کارینا (http://en.wikipedia.org/wiki/Eta_Carinae)ی متغیر است. ستاره‌ای که به راحتی 100 بار از خورشید ما سنگین‌تر است.اتا کارینا (http://www.astro.uiuc.edu/%7Ekaler/sow/etacar.html) پر نورترین ستاره در سمت چپ تصویر (http://heritage.stsci.edu/2007/16/supplemental.html) نزدیک سحابی سوراخ کلید (http://apod.nasa.gov/apod/ap060316.html) یاNGC 3324 است. در حالی که خود اتا کارینا احتمالا در شرف یک انفجار ابرنواختری است، تصاویر پرتو X نشان می‌دهد که سحابی کارینا یک کارخانه‌ی ابرنواختر (http://chandra.harvard.edu/photo/2011/carina/) واقعی بوده است.
http://www.nojum.ir/fa/apod/110609.aspx