Number One
28th September 2008, 02:35 PM
غلبه بر پنومونی با تغییر شكل جایگاه گوساله
ریك و مادرش مارج،پرورش دهنده گوساله های سفارشی هستند.آنها با تغییر كاربردی دو مرغداری از آن برای پرورش گوساله های شیرخوار و از یك اصطبل بزرگ تر برای نگهداری گوساله های از شیر گرفته شده استفاده می كردند. هر یك از اصطبل های مرطوب هر 6 هفته با 160 گوساله پر می شد. گوساله ها تا 4 هفته شیر مصرف می كردند و پس از گرفتن از شیر برای هر یك هفته در همان جایگاه ها نگهداری می شدند. یك هفته استراحت برای تمیز كردن و آماده سازی اصطبل ها جهت ورود گروه بعدی در نظر گرفته شده بود. حداقل به صورت نظری برنامه به این شكل بود.
اگر گوساله ها ضعیف تر بودند مدت طولانی تری شیر می خوردند و همین امر سبب می شد دوره استراحت واز شیرگیری فشرده تر می شود.وقتی همه چیز طبق برنامه پیش می رفت گوساله های جدید هر سه هفته وارد جایگاه های جایگزین می شدند.اولین هفته نگهداری از گوساله های جدید برای ریك و مارج روزهای پر مشغله ای بود. وقتی كارها به روال عادی خود بر می گشت،ریك برای اضافه كاری به مغازه جوشكاری پایین جاده می رفت و مارج هم دوست داشت به مسافرت برود. باوجود این كه او خودش را تقریباً بازنشسته می دانست. ولی بیشتر از یك كارگر تمام وقت كار می كرد.
گوساله ها سرفه می كردند....
یك روز جمعه بعدازظهر مارج با من تماس گرفت و گفت گوساله هایی كه این هفته از شیر گرفته می شوند،به پنومونی مبتلا شده اند. وضعیت این گروه تا چهار هفتگی خوب بود. درمان با آنتی بیوتیك های تزریقی كمی موفقیت آمیز بود،ولی بیشتر گوساله ها سرفه می كردند و كنسانتره كمی می خوردند. اگر نیاز بود این گوساله ها مدت بیشتری شیر مصرف كنند برنامه مسافرتی مارج برای 10 روز آینده به هم می خورد.
دستیار من گوساله ای را اوایل این هفته كالبد گشایی كرده بود. نتایج حاكی از وجود عفونت مانمیا(كه پاستورلا نیز نامیده می شود) در ریه ها بود. مانمیا یكی از باكتریی هایی است كه به طور طبیعی در بینی گاو زندگی می كند. این باكتری در اثر ضعف سیستم ایمنی كه توسط عفونت های ویروسی یا تهویه نامناسب پدید می آید وارد ریه ها می شود. این گوساله ها تحت برنامه واكسیناسیون وسیع قرار گرفته بودند و آزمایش های كالبد گشایی اثری از وجود ویروس نشان نداده بود. اما باید توجه كرد كه ویروس ها می توانند به صورت نهفته هم باشند. لذا لازم دانستم كه برخی موارد را بررسی كنم.
بسیاری از گوساله ها در غرب میانه داخل ساختمان هایی نگهداری می شوند كه در اصل برای اهداف دیگری ساخته شده اند. ساختمان های گوساله های ریك و مارج در واقع با هدف ایجاد یك مزرعه مرغ تخمگذار 000/40 راسی بنا شده بود.در دهه 1980 فعالیت این ساختمان های كوچك كه به دلیل نیاز به نیروی كار زیاد ،مزیت اقتصادی نداشت متوقف شد و حدود یك دهه خالی ماند.جهت تغییر كاربری این ساختمان ها برای پرورش گوساله ،دیواره های داخلی و سقف برداشته شد و دیواره های جانبی كوتاه و پرده نصب شد و خط الراس شیروانی باز بود. در ساختمانی كه 20/12 متر عرض داشت. عرض خط الراس باز 45 سانتی متر بود لبه سقف حدود 5/30 سانتی متر جلوتر از لبه دیوار بود تا دیواره های جانبی كه می توانست توسط پرده بسته شود را محافظت كند.
خط الراس سقف با یك سرپوش منحصر به فردی كه هنگام باران می شد آن را بست ،تكمیل شده بود.اما وقتی باز بود محافظت كمی در برابر باران ایجاد می كرد باد و باران مشكلات همیشگی بودند. اما در بیشتر اوقات كارگری در ساختمان می ماند تا به این جزئیات رسیدگی كند. طرح اولیه ساختمان به گونه ای بود كه هر شش گوساله در یك جایگاه گروهی قرار می گرفتند. ولی به دلیل اسهال و مكیدن ناف همدیگر اخیراً این جایگاه های گروهی به جایگاه های انفرادی تغییر یافتند.جایگاه ها،كوچك تر از فضای توصیه شده 3/2 متر مربع بودند. ولی در عوض بستر خیلی خوب و تمیز بود.
دو هفته باران آمده بود و باد می وزید و وقتی من برای بازدید به مزرعه ریك و مارج رفتم نیز همین طور بود. بیشتر خط الراس شیروانی ها برای جلوگیری از ورود باران بسته بود و پرده های یك طرف به علت وزش باد تقریباً به طور كامل بسته بود. كیفیت هوای داخل جایگاه ها به علت تجمع آمونیاك و سایر گازها پایین بود.
گوساله ها به هوای تازه نیاز داشتند. ولی چگونه می توانستیم بدون مرطوب شدن جایگاه ها و سایر مشكلات این نیاز را تامین كنیم. ریك متذكر شد كه سرپوش سقف این ساختمان نسبت به سایر ساختمان ها كمتر مانع ورود باران می شود. زیرا تغییر این ساختمان در زمستان بوده و توجه كمتری به جزئیات شده است.
توصیه معمول برای هواكش سقف ها،طول حداقل 16 سانتی متر ارتفاع با عرض حداقل 15 سانتی متر می باشد. اگر قرار باشد سرپوشی روی خط الراس نصب شود،من همین فاصله را می پسندم و مایلم این فاصله تا 45 سانتی متر هم برسد. علاوه بر این نصب یك باران گیر عمودی بر بالای سقف ،از جاری شده باران و ورود آن از خط الراس باز به داخل جایگاه ها جلوگیری می كند. وقتی فضای باز زیر سرپوش محاسبه می شود ارتفاع باران گیر نیز به داخل جایگاه ها جلوگیری می كند. وقتی فضای باز زیر سرپوش محاسبه می شود ارتفاع باران گیر نیز باید حساب شود.سر پوش باید حداقل 15 سانتی متر از هر طرف روی خط الراس را بپوشاند و اگر سرپوش خیلی بلند است این میزان به مقدار قابل توجهی می تواند باشد. سرپوش ساختمان ریك كمتر از 5 سانتی متر روی لبه ها را می پوشاند و زمانی كه باز بود باران مستقیم وارد ساختمان می شد سرپوش خط الراس باز.......
آیا ما یك راه حل سریع ارائه كردیم؟ بله فضای باز خط الراس می تواند باریك تر شود و سرپوش در تمام مدت باز بماند. ارتفاع كافی سرپوش سبب شد ما بتوانیم تركیبی از یك صفحه l شكل تنگ كننده خط الراس و باران گیر را از مواد به كار رفته در سقف و الوارها بسازیم و آن را به راس چهارچوب پیچ كنیم.
هوا صاف شد و دو روز طول كشید تا ریك كارش را تمام كند. دیگر گوساله های مبتلا به پنومونی بالینی در این گروه دیده نشدند و مارج توانست به مسافرت برود. توجه به این نكته ضروری است كه هوای تازه یكی از نهاده های ضروری برای پرورش گوساله ها و نیز سایر حیوانات اهلی است.
ریك و مادرش مارج،پرورش دهنده گوساله های سفارشی هستند.آنها با تغییر كاربردی دو مرغداری از آن برای پرورش گوساله های شیرخوار و از یك اصطبل بزرگ تر برای نگهداری گوساله های از شیر گرفته شده استفاده می كردند. هر یك از اصطبل های مرطوب هر 6 هفته با 160 گوساله پر می شد. گوساله ها تا 4 هفته شیر مصرف می كردند و پس از گرفتن از شیر برای هر یك هفته در همان جایگاه ها نگهداری می شدند. یك هفته استراحت برای تمیز كردن و آماده سازی اصطبل ها جهت ورود گروه بعدی در نظر گرفته شده بود. حداقل به صورت نظری برنامه به این شكل بود.
اگر گوساله ها ضعیف تر بودند مدت طولانی تری شیر می خوردند و همین امر سبب می شد دوره استراحت واز شیرگیری فشرده تر می شود.وقتی همه چیز طبق برنامه پیش می رفت گوساله های جدید هر سه هفته وارد جایگاه های جایگزین می شدند.اولین هفته نگهداری از گوساله های جدید برای ریك و مارج روزهای پر مشغله ای بود. وقتی كارها به روال عادی خود بر می گشت،ریك برای اضافه كاری به مغازه جوشكاری پایین جاده می رفت و مارج هم دوست داشت به مسافرت برود. باوجود این كه او خودش را تقریباً بازنشسته می دانست. ولی بیشتر از یك كارگر تمام وقت كار می كرد.
گوساله ها سرفه می كردند....
یك روز جمعه بعدازظهر مارج با من تماس گرفت و گفت گوساله هایی كه این هفته از شیر گرفته می شوند،به پنومونی مبتلا شده اند. وضعیت این گروه تا چهار هفتگی خوب بود. درمان با آنتی بیوتیك های تزریقی كمی موفقیت آمیز بود،ولی بیشتر گوساله ها سرفه می كردند و كنسانتره كمی می خوردند. اگر نیاز بود این گوساله ها مدت بیشتری شیر مصرف كنند برنامه مسافرتی مارج برای 10 روز آینده به هم می خورد.
دستیار من گوساله ای را اوایل این هفته كالبد گشایی كرده بود. نتایج حاكی از وجود عفونت مانمیا(كه پاستورلا نیز نامیده می شود) در ریه ها بود. مانمیا یكی از باكتریی هایی است كه به طور طبیعی در بینی گاو زندگی می كند. این باكتری در اثر ضعف سیستم ایمنی كه توسط عفونت های ویروسی یا تهویه نامناسب پدید می آید وارد ریه ها می شود. این گوساله ها تحت برنامه واكسیناسیون وسیع قرار گرفته بودند و آزمایش های كالبد گشایی اثری از وجود ویروس نشان نداده بود. اما باید توجه كرد كه ویروس ها می توانند به صورت نهفته هم باشند. لذا لازم دانستم كه برخی موارد را بررسی كنم.
بسیاری از گوساله ها در غرب میانه داخل ساختمان هایی نگهداری می شوند كه در اصل برای اهداف دیگری ساخته شده اند. ساختمان های گوساله های ریك و مارج در واقع با هدف ایجاد یك مزرعه مرغ تخمگذار 000/40 راسی بنا شده بود.در دهه 1980 فعالیت این ساختمان های كوچك كه به دلیل نیاز به نیروی كار زیاد ،مزیت اقتصادی نداشت متوقف شد و حدود یك دهه خالی ماند.جهت تغییر كاربری این ساختمان ها برای پرورش گوساله ،دیواره های داخلی و سقف برداشته شد و دیواره های جانبی كوتاه و پرده نصب شد و خط الراس شیروانی باز بود. در ساختمانی كه 20/12 متر عرض داشت. عرض خط الراس باز 45 سانتی متر بود لبه سقف حدود 5/30 سانتی متر جلوتر از لبه دیوار بود تا دیواره های جانبی كه می توانست توسط پرده بسته شود را محافظت كند.
خط الراس سقف با یك سرپوش منحصر به فردی كه هنگام باران می شد آن را بست ،تكمیل شده بود.اما وقتی باز بود محافظت كمی در برابر باران ایجاد می كرد باد و باران مشكلات همیشگی بودند. اما در بیشتر اوقات كارگری در ساختمان می ماند تا به این جزئیات رسیدگی كند. طرح اولیه ساختمان به گونه ای بود كه هر شش گوساله در یك جایگاه گروهی قرار می گرفتند. ولی به دلیل اسهال و مكیدن ناف همدیگر اخیراً این جایگاه های گروهی به جایگاه های انفرادی تغییر یافتند.جایگاه ها،كوچك تر از فضای توصیه شده 3/2 متر مربع بودند. ولی در عوض بستر خیلی خوب و تمیز بود.
دو هفته باران آمده بود و باد می وزید و وقتی من برای بازدید به مزرعه ریك و مارج رفتم نیز همین طور بود. بیشتر خط الراس شیروانی ها برای جلوگیری از ورود باران بسته بود و پرده های یك طرف به علت وزش باد تقریباً به طور كامل بسته بود. كیفیت هوای داخل جایگاه ها به علت تجمع آمونیاك و سایر گازها پایین بود.
گوساله ها به هوای تازه نیاز داشتند. ولی چگونه می توانستیم بدون مرطوب شدن جایگاه ها و سایر مشكلات این نیاز را تامین كنیم. ریك متذكر شد كه سرپوش سقف این ساختمان نسبت به سایر ساختمان ها كمتر مانع ورود باران می شود. زیرا تغییر این ساختمان در زمستان بوده و توجه كمتری به جزئیات شده است.
توصیه معمول برای هواكش سقف ها،طول حداقل 16 سانتی متر ارتفاع با عرض حداقل 15 سانتی متر می باشد. اگر قرار باشد سرپوشی روی خط الراس نصب شود،من همین فاصله را می پسندم و مایلم این فاصله تا 45 سانتی متر هم برسد. علاوه بر این نصب یك باران گیر عمودی بر بالای سقف ،از جاری شده باران و ورود آن از خط الراس باز به داخل جایگاه ها جلوگیری می كند. وقتی فضای باز زیر سرپوش محاسبه می شود ارتفاع باران گیر نیز به داخل جایگاه ها جلوگیری می كند. وقتی فضای باز زیر سرپوش محاسبه می شود ارتفاع باران گیر نیز باید حساب شود.سر پوش باید حداقل 15 سانتی متر از هر طرف روی خط الراس را بپوشاند و اگر سرپوش خیلی بلند است این میزان به مقدار قابل توجهی می تواند باشد. سرپوش ساختمان ریك كمتر از 5 سانتی متر روی لبه ها را می پوشاند و زمانی كه باز بود باران مستقیم وارد ساختمان می شد سرپوش خط الراس باز.......
آیا ما یك راه حل سریع ارائه كردیم؟ بله فضای باز خط الراس می تواند باریك تر شود و سرپوش در تمام مدت باز بماند. ارتفاع كافی سرپوش سبب شد ما بتوانیم تركیبی از یك صفحه l شكل تنگ كننده خط الراس و باران گیر را از مواد به كار رفته در سقف و الوارها بسازیم و آن را به راس چهارچوب پیچ كنیم.
هوا صاف شد و دو روز طول كشید تا ریك كارش را تمام كند. دیگر گوساله های مبتلا به پنومونی بالینی در این گروه دیده نشدند و مارج توانست به مسافرت برود. توجه به این نكته ضروری است كه هوای تازه یكی از نهاده های ضروری برای پرورش گوساله ها و نیز سایر حیوانات اهلی است.