F-107 a ؛ هشتمین جنگنده صده

[Joseph Goebbels]

f-107 a ؛ هشتمین جنگنده صده


انچه که در نهایت به هواپیمای f-107 a منجر گردید ، تحت عنوان na-212 و بر مبنای جنگنده مشهور f-100 super suber اغاز شد . این طرح اشکارا مبتنی بر طرح f-100 بود و ورودی هوای دماغه ، طرح بال و دم ان کاملا مشابه ان بود و حتی در ابتدا ، f-100 b نامیده میشد .


فرماندهی تحقیق و توسعه نیرو هوایی امریکا ، پس از اگاهی از طرح و انجام بررسی ان ، در دوم اکتبر 1953 ( 10 مهر 1332 ) ، اقدام به سفارش منجر به عقد قرارداد کرد . سپس در ماه مه 1954 ( اردیبهشت 1333 ) ، فرماندهی نیرو هوایی این برنامه را با عنوان سیستم تسلیحاتی – 306 بی " ws-306 b " تصویب کرد و قراردادی برای ساخت ماکت به مقیاس واقعی هواپیما و اغاز کار را امضا کرد .


همانطور که اشاره شد ، این هواپیما در اغاز به عنوان نمونه ای از f-100 به شمار می رفت . بطوریکه موتور ، طرح بدنه ، بال و دم ان تشابه بسیاری با سوپر سیبر داشت . در این نمونه سوخت هم در جلو و هم در عقب حمل میشد ، زاویه عقب رفتگی بال ان 45 درجه بود و به 4 توپ 20 میلیمتری به عنوان سلاح ثابت سازمانی مسلح بود . 2 مقر زیر بال های ان نیز هر یک قادر به حمل تا حداکثر 2000 پوند ( 900 کیلوگرم ) مهمات و سوخت بودند . مهمترین تفاوت های na-212 با f-100 در ورودی هوای موتور واگزوز خروجی انها بود که در na-212 b ، هر دو انها به منظور افزایش کارایی دهانه متغیر داشتند .
با اینحال ، در 24 ژوئن ( 31 تیر ) اعلام شد که این هواپیما مدلی جدید و متفاوت از f-100 a است و به دنبال ان در 7 سپتامبر 1954 ( 16 شهریور 1333 ) قراردادی برای ساخت 33 فروند از ان به امضا رسید . سپس در 16 دسامبر ( 25 اذر ) " نیاز عمومی عملیاتی -68 " ( gor-68) برای این طرح تصویب شد و بر اساس ان اعلام شد که برای این هواپیما علاوه بر انجام ماموریت اصلی برتری هوایی در روز و شب ، ایفای نقش جنگنده بمب افکن نیز – به منظور تضمینی درصورت شکست برنامه جنگنده بمب افکن " f-105 تاندر چیف " – در نظر گرفته شده است .


با گذشت زمان و تغییر در مقدورات عملیاتی مورد نیاز منجر به ایجاد تغییرات عمدهای در طرح این هواپیما شد . از جمله ، موتور ( j-57 ) ساخت شرکت " پرات اند ویتنی " ان با موتور پیشرفته تر ( j-75 ) ساخت همان شرکت ولی با نیروی رانش بیشتر ، تعویض شد . این تغییرات باعث گردیدند که شناسه این برنامه نیز تغییر کرده و رسما f-107 a نامیده شود . از جمله مهمترین این تغییرات ،گرفتن تصمیم ایجاد توانایی حمل یک سلاح هسته ای در زیر بدنه هواپیما بود . از انجایی که ورودی هوای دماغه – و زیر دماغه – با ایجاد شوک باعث بروز مشکلاتی در رها سازی ایمن سلاح میشد ، لذا ورودی هوا به محلی غیر معمول در بالای بدنه منتقل شد و ظاهر نهایی f-107 شکل گرفت . در ژوئیه 1955 ( تیر 1334 ) نیروی هوایی ، تعداد f-107 های سفارشی را از 33 فروند به 9 فروند نمونه پروازی به همواه 1 فروند برای ازمایشات زمینی کاهش داد و سپس در ژوئن 1956 ( خرداد 1335 ) کل این تعداد به 4 فروند کاهش یافت . اولین f-107 a با شماره سریال 5118-55 اولین پرواز خود را در 10 سپتامبر 1956 ( 19 شهریور 1335 ) انجام داد و در همین پرواز ، در یک شیرجه تند ، به سرعت 03/1 ماخ دست یافت . در پایان این پرواز ، ارابه فرود دماغه هنگام فرود اسیب دید ؛ ولی 3 روز بعد هواپیما دوباره اماده پرواز شده بود . اولین پرواز با سرعت 2 برابر صوت در نوامبر همان سال انجام گردید . دومین f-107 a با شماره سریال 5119-55 در 28 نوامبر 1956 ( 7 اذر 1335 ) و سومین نمونه با شماره سریال 5120-55 در 10 دسامبر ( 19 اذر ) پرواز کردند . نمونه شماره 4 نیز همانطور که اشاره گردید ، هرگز تکمیل نگردید . بر طبق گزارشات ، در طی ازمایشات پروازی ، تمامی این هواپیماها به خوبی پرواز کرده و گاهی اوقات به سرعت 2 ماخ نیز دست می یافتند .


ادامه دارد...
منبع کگ ماهنامه دو هواپیما / ش 10

[Joseph Goebbels]

ویژگی های طرح :


f-107 a دارای چندین ویژگی بود که نسبت به زمان خود بسیار پیشرفته بودند . علاوه بر محل غیر معمول ورودی هوای موتور ، از ویژگی های دیگر این هواپیما می توان به سکان عمودی تمام متحرک ، ورودی هوای متغیر برای عملکرد بهینه موتور و سیستم افزایش ثبات پروازی هواپیما اشاره کرد . سلاح f-107 شامل 4 توپ 20 میلیمتری " m-39 " بود که به صورت دو به دو در طرفین کابین خلبان نصب شده بودند ، این هواپیما در ضمن دارای یک مقر حمل محموله نیمه مدفون در خط مرکزی زیر بدنه برای حمل یک سلاح هسته ای و یا متعارف و یا سوخت به ظرفیت 500 گالن ( 1893 لیتر ) بود . f-107 در ضمن می توانست 4 بمب 1000 پوندی ( 450 کیلوگرم ) و یا 108 راکت غیر قابل هدایت 75/2 اینچی ( 70 میلیمتری ) تا وزن 4000 پوند ( 1800 کیلوگرم ) و یا 2 مخزن سوخت قابل رها سازی در حین پرواز ، هر یک به ظرفیت275 گالن ( 1041 لیتر ) را در زیر بال حمل کند .


با توجه به چنین توانمندی هایی ، نیرو هوایی امریکا در اواسط 1956 ( اوایل 1335 ) تصمیم به لغو برنامه دچار اشکال f-105 تاندر چیف و جایگزینی ان با f-107 a که سرعت و قابلیت مانور برتر خود را به نمایش گذاشته بود ، گرفت . با این حال ، بر طبق منابع موجود ، f-107 a امکانات محدودی برای افزایش برد عملیاتی و دستیابی به برد f-105 را داشت و از سوی دیگر ، حتی اگر برنامه توسعه و تولید ان بدون هیچ اشکالی به پیش نمی رفت ، نمی توانست پیش از f-105 در اختیار نیروی هوایی قرار گیرد .


با این حال ، رقابت میان این دو هواپیما به انجام تحلیل های جامعی از انها و مقدورات عملیاتی شان منجر شد و عدم توافق شدیدی را در ستاد نیرو هوایی در این باره که کدام هواپیما مناسب تر است و می باید تولید شود را باعث گردید . در هر حال ، در پی گزینش نهایی f-107 a در فوریه 1957 ( بهمن 1335 ) متوقف گردید و ( gor-68) نیز در 22 مارس 1957 ( 2 فروردین 1336 ) لغو شد .


به نظر می رسید که یکی از دلایل لغو این هواپیما ، مشکل دریافت بودجه کافی بود . زیرا در حالی که f-105 ردیف بودجه خود را داشت ، در مورد f-107 چنین نبود . در واقع ، بخشی از هزینه های این هواپیما از سایر منابع و از جمله ، بودجه خرید " فرماندهی مواد هوایی " ، از پولی که برای خرید ابزار و ماشی الات در نظر گرفته شده بود ، تامین میشد . به علاوه ، در زمان تصمیم گیری ، وضعیت استراتژیکی جهانی تغییر کرده بود و تاکید نیرو هوایی امریکا بر انجام حملات هسته ای متمرکز شده بود و f-105 با مخزن داخلی سلاح به طور ویژه برای این کار ساخته شده بود ؛ در حالی که f-107 چنین نبود . یک نمونه رهگیر از این هواپیما با عنوان f-107 b نیز پیشنهاد شد ، ولی هرگز از مرحله میز طراحی فراتر نرفت .


ادامه دارد...
منبع : ماهنامه دو هواپیما / ش10

[Joseph Goebbels]

تحویل به ناسا :


در پی لغو برنامه f-107 توسط نیرو هوایی ، دو فروند از 3 فروند نمونه ساخته شده این هواپیما به " کمیته ملی مشورتی هوانوردی " ( naca ) که اصطلاحا " ناکا " نامیده میشد – سلف " ناسا " – تحویل شدند که عبارت بودند از اولین نمونه با شماره سریال 5118-55 و سومین نمونه با شماره سریال 5120-55 .


کمیته ملی مشورتی هوانوردی به 2 دلیل به این هواپیما علاقه مند بود . اول برای ازمایش سیستم بسیار پیشرفته – در ان زمان – افزایش ثبات پروازی ، که بعدها در هواپیمای سنگین تهاجمی ناونشین a-5 ساخت شرکت نورت امرکن استفاده شد و دیگری ، طرح غیر متعارف ورودی هوای موتور .


اولین f-107 در 6 نوامبر 1957 ( 15 ابان 1336 ) به مرکز پرواز سرعت بالا – که بعدها ، مرکز تحقیقات " درایدن " ناسا نامگذاری شد – وارد شد . دومین نمونه تحویلی به این مرکز ( سومین نمونه ساخته شده ) چند ماه بعد ، در 10 فوریه 1958 ( 21 بهمن 1336 ) تحویل گردید .
ناکا ازمایشات پروازی با اولین نمونه را بلافاصله اغاز کرد . این هواپیما اطمینان پذیری کمی را به نمایش گذاشت و ناسا که در این موقع تازه تاسیس شده بود ، انرا پس از انجام فقط 4 پرواز و پیش از انکه مطالعات پروازی در مورد " ورودی هوای موتور " و " سیستم افزایش ثبات " تکمیل شود ، به شرکت سازنده بازپس داد . ولی در مورد دومین نمونه تحویلی ، داستان متفاوت بود .


تکنسین های ناکا این هواپیما را تغییر دادند تا از ان برای ازمایش " میله کنترل جانبی " ، مشابه انچه که بعدها در f-16 به کار گرفته شد ، استفاده شود . ازمایشات پروازی این نمونه از اکتبر 1958 ( مهر 1337 ) اغاز شد و این هواپیما بیش از 40 پرواز را تا پیش از مواجهه با سرنوشت نهایی خود انجام داد .


گزارشات موجود در مورد کیفیت پروازی f-107 به شذت با یکدیگر در تعارضند . در حالی که به موجب یکی از گزارشها ، خلبانان و مهندسین ناکا انرا به عنوان هواپیمایی با کیفیت پروازی پایین توصیف می کردند ، بر طبق گزارش دیگر ، خلبانان نیرو هوایی ، عملکرد و مقدورات پروازی f-107 را عالی توصیف کرده و توانایی ان برای انجام ماموریت های بمباران از ارتفاع پایین را ستوده بود .


در طی بیش از 40 پرواز با خلبانان اتی هواپیمای موشکی بسیار سریع بلند پرواز x-15 – که انهم ساخت شرکت نورت امریکن بود – f-107 داده ها و اطلاعات بسیاری تولید کرد که برای برنامه x-15 مفید بودند و از جمله ، کارایی میله کنترل فرامین جانبی را تایید نمود .


به جز این موارد ، f-107 ، اطمینان پذیری کمی داشت و سیستم کنترل ورودی متغیر هوای موتور ان مشکلات بسیاری را سبب شد . به طوریکه تکنسین های ناسا ورودی هوا را در وضعیتی تثبیت کردند که حداکثر سرعت هواپیما را به 2/1 ماخ محدود می کرد . این هواپیما در ضمن دچار مشکل لرزش در زوایای حمله زیاد بود .


سرانجام ، داستان این هواپیما در اول سپتامبر 1959 ( 10 شهریور 1338 ) به فرجام خود رسید . در این روز f-107 به خلبانی " اسکات کراسفیلد " – خلبان پروژه x-15 – در حین برخاستن از زمین دچار سانحه شد و هواپیما به طور بدی صدمه دید .


خلبان سالن باقی ماند . نیروی هوایی نیز بقایای انرا جمع اوری کرد و به محل اوراق کردن فرستاد . در حال حاضر دومین نمونهa f-107 در موزه نیرو هوایی امریکا به معرض تماشای عموم گذاشته شده است .


مشخصات فنی :
طول : 60 فوت و 10 اینچ ( 55/18 متر )
پهنا ( فاصله دو نوک بال ) : 36 فوت و 7 اینچ ( 15/11 متر )
ارتفاع ( از سطح زمین ) : 19 فوت و 8 اینچ ( 6 متر )
حداکثر وزن : 41537 پوند ( 18841 کیلوگرم )
سلاح : 4 توپ 20 میلیمتری ؛ 108 راکت 75/2 اینچی ( 70 میلیمتری )
موتور : یک موتور توربوجت j-75 با حداکثر رانش 23500 پوند ( 10660 کیلوگرم معادل 46/104 کیلو نیوتن )
حداکثر سرعت : بیش از 2 ماخ
برد : 1570 مایل ( 2512 کیلومتر )


پایان .
منبع : ماهنامه دو هواپیما / ش10

[Joseph Goebbels]

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/North_American_F-107A.jpg/220px-North_American_F-107A.jpg

http://www.johnweeks.com/f107/f107_100.jpg