مسافر007
2nd August 2011, 02:36 PM
ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪان رؤﯾﺖ ﻫﻼل و ﺧﺼﻮﺻـا رﺻﺪﮔــﺮان و ﺷﮑﺎرﭼﯿﺎن هلال‌هاي ﺟﻮان، ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﭘﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﺑﺮاي هلال‌هاي ﻣﻬﻢ و رﮐﻮردي ﻫﺴﺘﻨﺪ.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/09/100850236592.jpg
اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺮاي تمامي هلال‌ها و ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي رﺻﺪي اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ.ﺑﺮاﺳﺎس زﻣﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻫﻼل، ﻣﯽﺗﻮان 3ﻧﻮع رويت هلال ﺑﻪ قرار رﺻﺪ ﻫﻼل ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﯽ، رﺻﺪ ﻫﻼل ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ و رﺻﺪ ﻫﻼل بين روز را نامگذاري كرد. از ﻧﻈﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺣﺪي رﺻﺪي ﻧﯿﺰ هلال‌ها را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ رﺻﺪ ﺑﺤﺮاﻧﯽ، رﺻﺪ ﺳﺨﺖ و رﺻﺪ آﺳﺎن و ﺑﺮاﺳﺎس ﺳﻦ ﻫﻼل ﻧﯿﺰ 2ﻧﻮع رﺻﺪ ﻫﻼل ﺟﻮان و ﻫﻼل ﭘﯿﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ.
هر ماه قمري با حالتي شروع مي‌شود كه ماه نو ناميده‌مي‌شود. در اين حالت، ماه بين خط واصل زمين و خورشيد قرار دارد. سطح نوراني ماه دقيقا در طرفي است كه ما نمي‌توانيم آن را ببينيم.
يك يا دو روز بعد، فاصله زاويه‌اي ماه از خورشيد بيشتر شده و ماه به صورت هلال ديده مي‌شود. مطابق حكم شرعي اگر هلال ماه در شامگاه بيست و نهم ماه رويت شود، آن ماه به پايان رسيده است و فردا روز اول ماه بعد است؛ ولي اگر هلال ماه در شامگاه روز بيست و نهم رويت نشد ماه 30 روزه است.
عوامل نجومي موثر در رويت هلال ماه
در نگاه اول به نظر مي‌آيد كه هرچه مدت زمان گذشته از مقارنه (سن هلال ماه) بيشتر باشد، رويت آن آسان‌تر است. با افزايش سن هلال، ماه فرصت بيشتري دارد تا از خورشيد فاصله بگيرد و جدايي زاويه‌اي آن افزايش يابد و در نتيجه سطح درخشان آن نيز بيشتر مي‌شود؛ اما اين تمام ماجرا نيست و عوامل مختلفي در رويت هلال ماه موثر خواهد بود كه به چند مورد آن اشاره مي‌شود:
ارتفاع هلال: يكي ديگر از اصطلاحات رايج در بحث هلال ماه ميزان ارتفاع ماه از افق است. ارتفاع، زاويه بين افق و جسم مورد نظر است. ارتفاع هلال ماه يكي از مشخصه‌هاي تأثيرگذار در رؤيت هلال ماه است. هر چه ارتفاع هلال كمتر باشد، نور رسيده از آن از لايه‌هاي ضخيم‌تري از جوّ عبور مي‌كند و درخشندگي آن كاهش مي‌يابد و رويت آن مشكل‌تر مي‌شود.
مدت مكث: هلال‌هاي شامگاهي پس از غروب خورشيد، غروب مي‌كنند. فاصله زماني بين غروب خورشيد و غروب ماه را مدت مكث مي‌گويند. هرچه مدت مكث بيشتر باشد ماه مدت بيشتري در آسمان است و آسمان تاريك‌تر شده و امكان رويت فراهم مي‌شود.
فاصله ماه از زمين: از آنجا كه مدار ماه به دور زمين بيضي است، بنابراين مطابق قانون دوم كپلر سرعت گردش ماه به دور زمين ثابت نيست، اگر مقارنه زماني اتفاق بيفتد كه ماه در حوالي حضيض مدارش باشد، با سرعت بيشتري از خورشيد فاصله مي‌گيرد و جدايي آن سريع‌تر افزايش مي‌يابد. چنين هلالي در مقايسه با هلال ماه هم‌سن كه در اوج است به مراتب راحت‌تر رويت مي‌شود.
ضخامت بخش مياني: يكي ديگر از واژه‌هاي مورد استفاده در زمينه هلال ماه، «ضخامت بخش مياني» هلال است. هلال ماه مانند كاسه‌اي است كه در بخش مياني خود بيشترين ضخامت را دارد و هر چه به سمت لبه‌هاي هلال حركت كنيم از ضخامت آن كاسته مي‌شود. منظور از ضخامت مياني هلال ماه، پهناي بخش مياني كمان هلال است كه بر حسب دقيقه قوسي بيان مي‌شود. هر60 دقيقه قوس برابر يك درجه است. طبيعي است كه هر چه جدايي زاويه‌اي هلال بيشتر باشد، ضخامت كمان هلال نيز بيشتر خواهد بود.فاز ماه: ماه در يك دوره چرخش خود به دور زمين، از ديد ناظر زميني به شكل‌هاي متفاوتي ديده مي‌شود و ميزان سطح روشن آن تغيير مي‌كند. اصطلاحا به نسبت سطح روشن ماه به كل سطح آن، فاز ماه گفته مي‌شود. معمولا فاز ماه را بر حسب درصد بيان مي‌كنند.
منبع:جام جم
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/09/100850236592.jpg
اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺑﺮاي تمامي هلال‌ها و ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي رﺻﺪي اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ.ﺑﺮاﺳﺎس زﻣﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻫﻼل، ﻣﯽﺗﻮان 3ﻧﻮع رويت هلال ﺑﻪ قرار رﺻﺪ ﻫﻼل ﺷﺎﻣﮕﺎﻫﯽ، رﺻﺪ ﻫﻼل ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﯽ و رﺻﺪ ﻫﻼل بين روز را نامگذاري كرد. از ﻧﻈﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺣﺪي رﺻﺪي ﻧﯿﺰ هلال‌ها را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ رﺻﺪ ﺑﺤﺮاﻧﯽ، رﺻﺪ ﺳﺨﺖ و رﺻﺪ آﺳﺎن و ﺑﺮاﺳﺎس ﺳﻦ ﻫﻼل ﻧﯿﺰ 2ﻧﻮع رﺻﺪ ﻫﻼل ﺟﻮان و ﻫﻼل ﭘﯿﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ.
هر ماه قمري با حالتي شروع مي‌شود كه ماه نو ناميده‌مي‌شود. در اين حالت، ماه بين خط واصل زمين و خورشيد قرار دارد. سطح نوراني ماه دقيقا در طرفي است كه ما نمي‌توانيم آن را ببينيم.
يك يا دو روز بعد، فاصله زاويه‌اي ماه از خورشيد بيشتر شده و ماه به صورت هلال ديده مي‌شود. مطابق حكم شرعي اگر هلال ماه در شامگاه بيست و نهم ماه رويت شود، آن ماه به پايان رسيده است و فردا روز اول ماه بعد است؛ ولي اگر هلال ماه در شامگاه روز بيست و نهم رويت نشد ماه 30 روزه است.
عوامل نجومي موثر در رويت هلال ماه
در نگاه اول به نظر مي‌آيد كه هرچه مدت زمان گذشته از مقارنه (سن هلال ماه) بيشتر باشد، رويت آن آسان‌تر است. با افزايش سن هلال، ماه فرصت بيشتري دارد تا از خورشيد فاصله بگيرد و جدايي زاويه‌اي آن افزايش يابد و در نتيجه سطح درخشان آن نيز بيشتر مي‌شود؛ اما اين تمام ماجرا نيست و عوامل مختلفي در رويت هلال ماه موثر خواهد بود كه به چند مورد آن اشاره مي‌شود:
ارتفاع هلال: يكي ديگر از اصطلاحات رايج در بحث هلال ماه ميزان ارتفاع ماه از افق است. ارتفاع، زاويه بين افق و جسم مورد نظر است. ارتفاع هلال ماه يكي از مشخصه‌هاي تأثيرگذار در رؤيت هلال ماه است. هر چه ارتفاع هلال كمتر باشد، نور رسيده از آن از لايه‌هاي ضخيم‌تري از جوّ عبور مي‌كند و درخشندگي آن كاهش مي‌يابد و رويت آن مشكل‌تر مي‌شود.
مدت مكث: هلال‌هاي شامگاهي پس از غروب خورشيد، غروب مي‌كنند. فاصله زماني بين غروب خورشيد و غروب ماه را مدت مكث مي‌گويند. هرچه مدت مكث بيشتر باشد ماه مدت بيشتري در آسمان است و آسمان تاريك‌تر شده و امكان رويت فراهم مي‌شود.
فاصله ماه از زمين: از آنجا كه مدار ماه به دور زمين بيضي است، بنابراين مطابق قانون دوم كپلر سرعت گردش ماه به دور زمين ثابت نيست، اگر مقارنه زماني اتفاق بيفتد كه ماه در حوالي حضيض مدارش باشد، با سرعت بيشتري از خورشيد فاصله مي‌گيرد و جدايي آن سريع‌تر افزايش مي‌يابد. چنين هلالي در مقايسه با هلال ماه هم‌سن كه در اوج است به مراتب راحت‌تر رويت مي‌شود.
ضخامت بخش مياني: يكي ديگر از واژه‌هاي مورد استفاده در زمينه هلال ماه، «ضخامت بخش مياني» هلال است. هلال ماه مانند كاسه‌اي است كه در بخش مياني خود بيشترين ضخامت را دارد و هر چه به سمت لبه‌هاي هلال حركت كنيم از ضخامت آن كاسته مي‌شود. منظور از ضخامت مياني هلال ماه، پهناي بخش مياني كمان هلال است كه بر حسب دقيقه قوسي بيان مي‌شود. هر60 دقيقه قوس برابر يك درجه است. طبيعي است كه هر چه جدايي زاويه‌اي هلال بيشتر باشد، ضخامت كمان هلال نيز بيشتر خواهد بود.فاز ماه: ماه در يك دوره چرخش خود به دور زمين، از ديد ناظر زميني به شكل‌هاي متفاوتي ديده مي‌شود و ميزان سطح روشن آن تغيير مي‌كند. اصطلاحا به نسبت سطح روشن ماه به كل سطح آن، فاز ماه گفته مي‌شود. معمولا فاز ماه را بر حسب درصد بيان مي‌كنند.
منبع:جام جم