* Robo milad *
19th July 2011, 03:56 PM
دانشمندان دانشگاه واشنگتن موفق به توليد نيروي محركه لازم براي به كار انداختن قلب مصنوعي با سيستم بي‌سيم شدند.http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/T30481735-14518871311066116.jpeg
به گزارش رويترز گرچه بسياري از عمل‌هاي پيوند قلب در سراسر جهان با موفقيت انجام مي‌شوند ولي عفونت حاصل از تجهيزات رساننده نيروي محركه لازم براي تداوم كاركرد قلب جان بيشتر بيماران پيوندي را تهديد مي كند.
علاوه بر آن بسياري از بيماران كه در انتظار پيوند قلب به سر مي‌برند از پمپ‌هاي مكانيكي براي پمپاژ خون در بدن استفاده مي‌كنند كه بازهم بزرگترين خطر براي آنها عفونت هاي ناشي از اين تجهيزات است.
محققان براي عملي ساختن اين طرح ارزشمند شش سال به‌طور مداوم تلاش بي وقفه داشته‌اند. سيستم بي سيم طراحي‌شده داراي دو سيم‌پيچ است كه يكي نقش فرستنده را بر عهده دارد و ديگري گيرنده است.
امواج الكترومغناطيسي در يك فركانس مشخص توسط سيم‌پيچ فرستنده ارسال مي شود و كاملاً بي خطر است.
اين سيگنال ها به‌راحتي توسط سيم‌پيچ ديگر دريافت مي شود و قلب يا پمپ مكانيكي شروع به كار مي‌كند. انرژي لازم براي فرستنده توسط يك باتري كوچك تامين مي‌شود و بيمار مي‌توان فرستنده سبك را در جيب شلوار خود حمل كند.
هدف بعدي دانشمندان قرار دادن اين تراشه كوچك به‌صورت ايمپلنت در بدن بيمار است.
محققان ادعا مي كنند كه اين اختراع از عظمت پيوند قلب مصنوعي دست كمي ندارد و تحولي بزرگي در پزشكي است.
به گزارش رويترز گرچه بسياري از عمل‌هاي پيوند قلب در سراسر جهان با موفقيت انجام مي‌شوند ولي عفونت حاصل از تجهيزات رساننده نيروي محركه لازم براي تداوم كاركرد قلب جان بيشتر بيماران پيوندي را تهديد مي كند.
علاوه بر آن بسياري از بيماران كه در انتظار پيوند قلب به سر مي‌برند از پمپ‌هاي مكانيكي براي پمپاژ خون در بدن استفاده مي‌كنند كه بازهم بزرگترين خطر براي آنها عفونت هاي ناشي از اين تجهيزات است.
محققان براي عملي ساختن اين طرح ارزشمند شش سال به‌طور مداوم تلاش بي وقفه داشته‌اند. سيستم بي سيم طراحي‌شده داراي دو سيم‌پيچ است كه يكي نقش فرستنده را بر عهده دارد و ديگري گيرنده است.
امواج الكترومغناطيسي در يك فركانس مشخص توسط سيم‌پيچ فرستنده ارسال مي شود و كاملاً بي خطر است.
اين سيگنال ها به‌راحتي توسط سيم‌پيچ ديگر دريافت مي شود و قلب يا پمپ مكانيكي شروع به كار مي‌كند. انرژي لازم براي فرستنده توسط يك باتري كوچك تامين مي‌شود و بيمار مي‌توان فرستنده سبك را در جيب شلوار خود حمل كند.
هدف بعدي دانشمندان قرار دادن اين تراشه كوچك به‌صورت ايمپلنت در بدن بيمار است.
محققان ادعا مي كنند كه اين اختراع از عظمت پيوند قلب مصنوعي دست كمي ندارد و تحولي بزرگي در پزشكي است.