مجموعه اشعار:" سید امیر حسین مولانا "

[تووت فرنگی]

طایر عرش


قطره بودیم و ز عشق ، موج دریا گشتیم
خفته در جـهـل مـدام ، بـاز احـیـا گشتیم

ما که پا بند زمین بودیم ، این دولت خاک
طایـر عـرش ، بـه سـر حـد ثـریـا گشتیم

[تووت فرنگی]

شور آفرین


هـم شـور و هـم شـور آفرین ، آن یار غوغا آفرین
دلـبـر دلی دلـدار وش ، آن مهر خـود مـهر آفرین


آن یار کز وصلش نفس ، بی تاب چون مرغ قفس
دارد هــزاران مــرحــبــا ، دارد هــزاران آفـــریــن

[تووت فرنگی]

نقاب


عاشقی گـــوهــر پاکیست کـــه در هــر کس نیست
اوج پـــــــرواز عـــقـــاب پـــهنه ی کــــرکــــس نیست

نـــاکــســـان شــکـــل کــســـانند ولی پـــشـت نقاب
مــظـــهـــر پــاکــی قـــلـــب جـــامه ی اطلس نیست

گــرچـــه عــاشــق بــه زبـــان هیچ نگوید جــز عشق
لـــیـــک در وادی عــشــق خوش زبانی بس نیست

عـــشـــق طــوفـــان و در آن مـــرد عــمــل بایـد بود
مدعی گـــرچــه خــــوش آواز ولی جـز خس نیست

دلــــک ســاده ی من پــنـــد مــــرا گــــوش بـــگـــیـر
هر که از عشق سخن گفت که آنکس کس نیست

[تووت فرنگی]

محمل دلدار


دل سـراپـرده ی عــشــق است گرامی دارش
محمل دلــبــر و دلدار عزیز است گرامی دارش

دل نشاید کـه شود خانه ی کین و غـم و جـور
آنچه با موهبت مهر عجین است گرامی دارش

[تووت فرنگی]

عیدانه


ای دوسـت بـیـا کـه نـو بهار آمده است
زین مژده همه جهان به کار آمده است

بـا عــشــق نشستیم بــه امــیــد وصال
خوش باش کـه ختم انتظار آمده است

[تووت فرنگی]

معجزه ی عشق



تن ویران مرا معجزه ی عشق تـو آبادش کرد
روح در بند قفس بود ولی مهر تو آزادش کرد

آن مسیحا نفس و سـحر دو چشمان تـو بود
که غـم از دل بگرفت و همه دم شادش کرد

[تووت فرنگی]

آموزگار


هـر چه دارم از تـو دارم ، دلبر نیکو خصال

در صداقت بی بدیل ، در رفاقت بی مثال

عاشقی گر میکنم ، خود به من آموختی

رمز و راز هـمـدلی ، درسـهـای اعـتـدال

[تووت فرنگی]

لاف عـشق


لاف عـشق و عـاشقی را وه چه آسان می زنیم
خــود خـزانـیـم و دم از شــوق ِ بـهاران می زنیم

بر زبان جاری همه مهر است و عهد است و وفا
لـیـک جـمـلـه در عمل خنجر بـه یـاران می زنیم