فكر نميكني كه دانشمندان با تلاش بسيار ديگه اين معما رو حل كردند و الان ديگه اطلاع عمومي شده...!
فكر نميكني كه دانشمندان با تلاش بسيار ديگه اين معما رو حل كردند و الان ديگه اطلاع عمومي شده...!
...دوستان لطفا این نکته رو درنظر بگیرید که این دوستمون که این معمارو مطرح کردن میخواستن اطلاعات یک سری از بچه های این سایتو که چیزی از این معما نشنیده بودن بالا ببرن، که این معما برای اونا هم( مثل شما)،تبدیل بشه به یک سوال ساده و قابل حل
"مساله ي دومي كه گفتي به ستي اولي نيست ولي باز هم خيلي سخته" ولي اول صبر كن يه فرمولي براي اعداد اول پيدا كنم بعد اگر اين مساله ي ساده رو حل كردم ميام مساله ي سخت تو رو حل ميكنم
"مساله ي دومي كه گفتي به سختي اولي نيست ولي باز هم خيلي سخته" ولي اول صبر كن يه فرمولي براي اعداد اول پيدا كنم بعد اگر اين مساله ي ساده رو حل كردم ميام مساله ي سخت تو رو حل ميكنم
چیزی را که دوس داری بدست اور وگرنه مجبوری چیزی را که بدست میاوری دوس داشته باشی
خب آقا امیر نمیخوای سوال بعدی رو بزاری؟
آخرین برگ سفرنامه باران اینست
که زمین چرکین است
زمانی که شتاب جاذبه با سرعت نور برابر بشه اجسام با ورود به افق رویداد دیگر زمان رو حس نخواهند کرد.
وقتی که زمان رو حس نکنند اصلا نمی تونند فرار کنند.
در مورد سفر با سرعت نور هم همین موضوع صدق می کنه. اگه با سرعت نور سفر کنیم عین این می مونه که با تله پورت سفر کرده باشیم.
نه پیر میشیم و نه احساس می کنیم که همچین مسافتی رو طی کردیم. با یک چشم به هم زدن تمام میشه.
جرم و زمان در سقوط دخالت می کنند تا سرعت جسم از نور بیشتر نشه.
در حالت سقوط، جرم به سمت بی نهایت میل می کنه و زمان به سمت صفر.
وقتی سرعت به نور برسه و جرم به بینهایت و زمان به صفر،جاذبه جرم باعث تکینگی جسم خواهد شد.
و یک سیاه چاله خواهیم داشت.
در واقع بعد از طی افق رویداد حتی نیازی به برخورد ماده به سطح سیاه چاله نیست و در میانه راه یک سیاه چاله ایجاد میشه...
بعدش زمان صفره نمی تونم توصیفش کنم...
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)