حسینیه سایت نخبگان جوان

[zoh_reh]

کدام وقایع عاشورا تحریف شده ‌است؟
(حماسه حسینی،جلد۱، مرتضی مطهری)

متاسفانه تحریف در دین و وقایع مربوط به نام آوران دینی کم نداریم،

این تحریفها کاملا آگاهانه صورت گرفته یعنی دشمنان دین(خارجی و داخلی) نسبت به این تحریفها داناست،

مشکل اصلی دوستان نادان هستند که به این تحریفها دامن میزنند ،

تا جائیکه محققین ما (مانند استاد مطهری در ان تاریخ) و عصر حاضر باید وقت بگذارند و کتابها بنویسند که با این سند و آن سند حضرت قاسم در شب عاشورا داماد نشد،!!

لیلا در کربلا نبود، !!

حضرت عباس نمیتوانست در یک دقیقه 100 نفر را از دم تیغ بگذراند،!!

اینجاست که شاید باید گفت دشمن دانا به از دوست نادان!!!

[نو آور]

ممنونم از دوستان؛ نباید از روشن شدن حقایق و بطلان تحریفات زیاد در این ماجرا ترسید و از قضا به وارون، به شدت باید نسبت به روشنگری در این زمینه متعصب بود. چون همین تحریفات ایجاد شده در طول تاریخ، سبب وهن فرقه تشیع و سوء استفاده بدخواهان می شود. یک نمونه اش این تحریف :

http://www.mehrnews.com/news/2200903...AF%D8%B3%D8%AA

و یا این اعمال و حرکات:

https://en-maktoob.news.yahoo.com/hu...074441772.html

شاید این یکی برای شما هم جالب باشد؛ در یک تالار گفتگوی مذهبی در سایتی دیگر، یکی از دوستان چنین پرسشی مطرح کرده است که تلاش دارم بدان پاسخ دهم:

اگر زمانیکه امام حسین طفلش را بالا گرفته و برای او، از لشکریان دشمن طلب جرعه ای آب می کرد، فاصله آنها با دشمنان 100 متر بوده باشد(که صدای امام را بشنوند)، حرمله با چنین دقتی در نشانه گیری، بالاتر از برترین قهرمانان المپیک رشته تیر و کمان قرار می گیرد. (چون چنین دقتی، حتی با تیر و کمانهای فوق مدرن امروزی، که با ماشینهای تراش با دقت صدم میلیمتر ساخته می شوند، به سختی به دست می آید). مگر اینکه آن ملعون از کمان زنبورکی (recurve crossbow) استفاده کرده باشد (آن هم بدون استفاده از تیر سه شعبه که مشکل آیرودینامیکی و حفظ تراز خطی و بالانس دارد):

.

.

[zoh_reh]

ممنونم از دوستان؛ نباید از روشن شدن حقایق و بطلان تحریفات زیاد در این ماجرا ترسید و از قضا به وارون، به شدت باید نسبت به روشنگری در این زمینه متعصب بود. چون همین تحریفات ایجاد شده در طول تاریخ، سبب وهن فرقه تشیع و سوء استفاده بدخواهان می شود.
در تالار گفتگوی مذهبی در سایتی دیگر، یکی از دوستان چنین پرسشی مطرح کرده است که تلاش دارم بدان پاسخ دهم:

اگر زمانیکه امام حسین طفلش را بالا گرفته و برای او، از لشکریان دشمن طلب جرعه ای آب می کرد، فاصله آنها با دشمنان 100 متر بوده باشد(که صدای امام را بشنوند)، حرمله با چنین دقتی در نشانه گیری، بالاتر از برترین قهرمانان المپیک رشته تیر و کمان قرار می گیرد. (چون چنین دقتی، حتی با تیر و کمانهای فوق مدرن امروزی، که با ماشینهای تراش با دقت صدم میلیمتر ساخته می شوند، به سختی به دست می آید). مگر اینکه آن ملعون از چنین سلاحی (recurve crossbow) استفاده کرده باشد:

.

شبهه مطرح شده دقیقا کجاست؟

فاصله که تیر نمیرسه؟

یا اصلا فرزندی روی دست نرفت؟

[leila.s]

matneton allliii bod

[نو آور]

شبهه مطرح شده دقیقا کجاست؟

فاصله که تیر نمیرسه؟

یا اصلا فرزندی روی دست نرفت؟

در مورد تیر و کمان شبهه ای مطرح نمی کند. فقط می گوید با توجه به اینکه حتی در مسابقات پارا المپیک تیراندازی با کمان، مسافت تيرانداز تا هدف 90 متر و قطر هدف ( سيبل ) 1.22 متر است؛ حرمله احتمالا باید یک ابر قهرمان در این رشته بوده باشد.

[motmaen.n]

من آب را وقتی فراهم کرده بودم
دل را تهی از ماتم و غم کرده بودم
قبل از زمانی که بریزد آبرویم
نذرش همه دار و ندارم کرده بودم
آقا اگر در دستهایم بود شمشیر
من شرّشان را از سرت کم کرده بودم
دست مرا بستی تو با حرفت وگرنه…
حیوان صفتها را من آدم کرده بودم
فرصت اگر من داشتم با رخصت از تو
دنیای آنها را جهنم کرده بودم
چیز عجیبی نیست چشمم را دریدند
این صحنه را قبلاً مجسم کرده بودم
با ضربۀ گرزی سرم پاشید از هم
وقتی برای مشک سر خم کرده بودم
تیری سه شعبه زحمت من را هدر داد
با اینکه مشکی پُر فراهم کرده بودم روی اسبِ سرکش امواج زین انداخته
آن که روی آب را هم بر زمین انداخته
رود انگشتی ست جاری که ابالفضلِ جوان
پا به دریا برده و بر او نگین انداخته
رود دریای خروشانی شده در پای مرد
مثل ماهی که به زحمت پوستین انداخته
آن ابالفضلی که نَفْسَش هم یقیناً سرکش است
آن چنان نَفْس قوی را این چنین انداخته
طاق ابرویی که زیر گیسویش کرده کمین
تیر بر قلب سپاهِ در کمین انداخته
تو رگِ غیرت بخوانش من کلید قفل ها
قل هو اللهی که بر روی جبین انداخته
در همین نقطه فقط کوهی به کوهی می رسد
روی پیشانیش آن وقتی که چین انداخته
وسعت دیدش وسیع است و به جنگِ یک سپاه
اولین را کشته روی آخرین انداخته

[علي پارسا]

من متخصص تاریخ نیستم

کدام وقایع عاشورا تحریف شده ‌است؟

من هم تخصصی در تاریخ ندارم ،

با تشکر از همه دوستان، البته بحث تحريفات جاي خود دارد که البته همه هم بدان واقف بوده و مذمتش مي کنيم. من فقط يک موضوع را اشاره کنم که بعضي چيزها در رده تحريف حساب نمي شود بلکه به نوعي پر و بال دادن به صحنه نبرد است که بعد در قالب آن اصل داستان که حق طلبي امام حسين و مظلوميت ايشان در اين راه بوده بيان شود. مانند سريالهاي تلويزيوني که راجع به شخصيتها مي سازيم (مثلا" سريال دکتر قريب) لزوما" تمام حوادث ريز آن برابر واقعيت نيست، بلکه مستمسکي است تا در قالب آن ضمن تشويق مردم به نگاه کردن به سريال، آن شخصيت و هدف و منش وي به مردم معرفي گردد.
البته پر واضح است که همين امر هم حد و حدودي دارد و اگر به طوري باشد که حالت دروغ گويي پيدا کند و يا به نحوي باشد که فقط به حاشيه پرداخته و اصل مطلب فراموش شود ديگر حالت انحراف پيدا خواهد کرد.
چند قطعه شعر در همين مضمون هم به خاطرم آمد که حيفم مي آيد برايتان نقل نکنم: (اگر حوصله داشتيد بخوانيد)
يکي داستان صحبت کردن مادر حضرت يحيي با حضرت مريم است، که مولوي بيان کرده و بعد مي گويد: اگر هم دروغ باشد شما دنبال مفهومي که مي خواهد بيان کند برويد نه راست و دروغ بودنش
ابيات ديگر هم در همين راستا است، مثلا" مي گويد اگر از نظر راست و دروغ بخواهيد نگاه کنيد داستان کليله و دمنه که صحبت حيوانات با هم است نيز تمام دروغ است!، يکي هم در مورد شطرنج ست که مي گويد: اينکه مي گويند اينجا خانه "رخ" است بدين معني نيست که خانه اي است که آن را "رخ" خريده يا به ارث برده! و آخري هم مربوط به اين است که در درس صرف و نحو وقتي استاد مي گويد زيد عمر را زد، منظور بيان فعل و فاعل و مفعول است و اينکه فقط ظاهر امر را نگاه کنيد و بگوييد: براي چه زدش؟ مگر چه گناهي کرده بود؟ صحيح نيست.
و اما ابيات:
مادر یحیی به مریم در نهفت
پیشتر از وضع حمل خویش گفت

که یقین دیدم درون تو شهیست
کو اولوا العزم و رسول آگهیست

چون برابر اوفتادم با تو من
کرد سجده حمل من ای ذوالفطن

این جنین مر آن جنین را سجده کرد
کز سجودش در تنم افتاد درد

گفت مریم من درون خویش هم
سجده‌ای دیدم ازین طفل شکم

ابلهان گویند کین افسانه را
خط بکش زیرا دروغست و خطا

زآنکه مریم وقت وضع حمل خویش
بود از بیگانه دور و هم ز خویش

از برون شهر آن شیرین فسون
تا نشد فارغ نیامد خود درون

چون بزادش آنگهانش بر کنار
بر گرفت و برد تا پیش تبار

مادر یحیی کجا دیدش که تا
گوید او را این سخن در ماجرا؟

این بداند آنکه اهل خاطرست
غایب آفاق او را حاضرست

پیش مریم حاضر آید در نظر
مادر یحیی که دورست از بصر

دیده‌ها بسته ببیند دوست را
چون مشبک کرده باشد پوست را

ور ندیدش نه از برون نه از اندرون
از حکایت گیر معنی ای زبون

نی چنان کافسانه‌ها بشنیده بود
همچو شین بر نقش آن چفسیده بود

تا همی‌گفت آن کلیله بی‌زبان
چون سخن نوشد ز دمنه بی بیان؟

ور بدانستند لحن همدگر
فهم آن چون مرد بی نطقی بشر؟

در میان شیر و گاو آن دمنه چون
شد رسول و خواند بر هر دو فسون؟

چون وزیر شیر شد گاو نبیل؟
چون ز عکس ماه ترسان گشت پیل؟

این کلیله و دمنه جمله افتراست
ورنه کی با زاغ لک‌لک را مریست؟!

ای برادر قصه چون پیمانه‌ایست
معنی اندر وی مثال دانه‌ایست

دانهٔ معنی بگیرد مرد عقل
ننگرد پیمانه را گر گشت نقل

ماجرای بلبل و گل گوش دار
گر چه گفتی نیست آنجا آشکار
----------------------------------------------------
ماجرای شمع با پروانه تو
بشنو و معنی گزین ز افسانه تو

گر چه گفتی نیست سر گفت هست
هین به بالا پر مپر چون جغد پست

گفت در شطرنج کین خانهٔ رخست
گفت خانه از کجاش آمد بدست؟

خانه را بخرید یا میراث یافت؟
فرخ آنکس کو سوی معنی شتافت

گفت نحوی زید عمروا قد ضرب
گفت چونش کرد بی جرمی ادب؟

عمرو را جرمش چه بد کان زید خام
بی گنه او را بزد همچون غلام

گفت این پیمانهٔ معنی بود
گندمی بستان که پیمانه‌ست رد

زید و عمرو از بهر اعرابست و ساز
گر دروغست آن تو با اعراب ساز

گفت نی من آن ندانم عمرو را
زید چون زد بی‌گناه و بی‌خطا

گفت از ناچار و لاغی بر گشود
عمرو یک واو فزون دزدیده بود

زید واقف گشت دزدش را بزد
چونک از حد برد او را حد سزد

گفت اینک راست پذرفتم بجان
کژ نماید راست در پیش کژان

گر بگویی احولی را مه یکیست
گویدت این دوست و در وحدت شکیست

ور برو خندد کسی گوید دو است
راست دارد این سزای بد خو است

بر دروغان جمع می‌آید دروغ
للخبیثات الخبیثین زد فروغ

دل فراخان را بود دست فراخ
چشم کوران را عثار سنگ‌لاخ

[نو آور]

قبول دارم که مردم عادی دوست دارند اغوا شوند و قطعا شاخ و برگ دادن به یک رویداد دینی می تواند جذابیت ظاهری آن را برای آنها بیشتر کند. اما به نظرم باید حد و مرز مشخصی برای این موضوع قائل شد. به ویژه وقتی پای دین و مسلک به میان می آید. هشتاد هزار هیئت مذهبی، سالیانه میلیاردها تومان پول و میلیونها نفر-ساعت وقت و انرژی مصروف آئینهای مذهبی مرتبط با محرم می کنند. اگر فقط 10 درصد از اینها صرف مسائل خلاف واقع شود، خودتان حساب کنید چه آسیبی برای کل جامعه به همراه دارد. مضاف بر اینکه در دنیای سایبر زده امروز، هر نسل جدیدی که پدیدار می شود، اندکی آگاه تر و روشن بین تر از نسل پیشین است (البته اگر دچار زوال عقلی دیجیتالی نشوند!) و به تدریج، مطالب خرق عادت و غیر معمول را نمی پذیرند و کم کم ممکن است به صورت پیدا و یا در دل، موضع بگیرند و نفس این نوع اعمال و رفتار، ناخواسته جواب معکوس بدهد و نهایتا به دین گریزی جوانان دامن بزند و یا اینکه مثلا دین داشته باشند اما از نوع سطحی نگر و عوامانه که حتی بدتر از حالت قبل است.

[kamanabroo]

قبول دارم که مردم عادی دوست دارند اغوا شوند و قطعا شاخ و برگ دادن به یک رویداد دینی می تواند جذابیت ظاهری آن را برای آنها بیشتر کند. اما به نظرم باید حد و مرز مشخصی برای این موضوع قائل شد. به ویژه وقتی پای دین و مسلک به میان می آید. هشتاد هزار هیئت مذهبی، سالیانه میلیاردها تومان پول و میلیونها نفر-ساعت وقت و انرژی مصروف آئینهای مذهبی مرتبط با محرم می کنند. اگر فقط 10 درصد از اینها صرف مسائل خلاف واقع شود، خودتان حساب کنید چه آسیبی برای کل جامعه به همراه دارد. مضاف بر اینکه در دنیای سایبر زده امروز، هر نسل جدیدی که پدیدار می شود، اندکی آگاه تر و روشن بین تر از نسل پیشین است (البته اگر دچار زوال عقلی دیجیتالی نشوند!) و به تدریج، مطالب خرق عادت و غیر معمول را نمی پذیرند و کم کم ممکن است به صورت پیدا و یا در دل، موضع بگیرند و نفس این نوع اعمال و رفتار، ناخواسته جواب معکوس بدهد و نهایتا به دین گریزی جوانان دامن بزند و یا اینکه مثلا دین داشته باشند اما از نوع سطحی نگر و عوامانه که حتی بدتر از حالت قبل است.

بنده این دغدغه شما رو کاملا به جا می دانم و باید همه چیز اصولی و روشن و به دور از آسیب و انحراف باشد.

اما این را هم باید بگویم به عده ای:
من مانده ام چرا محرم که می رسد همه غصه پولی را می خورند که در این هیئات هزینه می شود
چرا کسی به هزینه ای که هر ماه و هر سال برای فوتبال نابسامان کشور که هیچ پیشرفتی هم ندارد و همیشه در جا می زند ، اعتراض نمی کند که میلیارها تومان هزینه های دولتی و خصوصی رو به خود اختصاص داده است!!

بماند که هزینه در هیئات با توجه به اینکه برخواسته از انگیزه های دینی است و صرف همین مردم می شود و به خارج از کشور هم منتقل نمی شود و جالب تر از همه اینکه مردم اثرش رو می بینند و رضایت دارند و آرامش خاطر می گیرند و جو عمومی جامعه بهتر می شود و در همین ایام محرم بسیاری از جرائم خیلی کم می شود و اخلاق عمومی جامعه بهتر می شود ، رشد فکری و فرهنگی مردم ارتقا پیدا می کند به سبب سخنرانی ها و روشنگری ها و .. و هزاران خاصیت دیگر که اون حداقل هزینه ای که برای مراسمات می شود اصلا در مقابل نفع های عمومی و خصوصی اش برای افراد قابل مقایسه نیست.


بله هر آیین و مسلکی یک سری آسیب ها و تحریف ها و خرافه های در اطرافش ایجاد می شود که باید از آنها مانع شد و جریان اصیل رو ادامه داد و در این مسیر روشنگری کرد.
و باز هم بله باید در همین خرج های مراسمات هم اصولی و برنامه ریزی شده و عاقلانه تصمیم گیری کرد.

اما بهتر نیست به جای اینکه از هر فرصتی استفاده کنیم برای مقابله با اعتقاد مردم مسلمان (جدای از بعضی انحرافات و کج روی ها و تحریفات که باید اصلاح بشه) دنبال این باشیم که یاد بگیریم انصاف در نگرش به امور اجتماعی را!! ؟

آیا وقت آن نرسیده است که واقع بینانه تر نگاه کنیم و ببینیم مردم در تجمل بیشتر هزینه می کنند یا در مراسمات مذهبی؟؟!!

اگر هزینه تجمل گرایی و اشرافی گری رو از زندگی ها حذف کنیم بسیاری از مشکلات زندگی ها و جوانان و ازدواج و غم و غصه ی پول از بین می رود.. اما به اینجا که می رسد همه خاموش می شوند!!


بیایید واقع بین باشیم
واقع نگر باشیم

[kamanabroo]

جا دارد با توجه به مباحثی که در این تاپیک بوده درباره مقتل و شرح حال واقعه کربلا چند نکته رو بگم:

ما در مورد واقعه کربلا چند نوع بیان داریم:
تاریخ وقوعی
تاریخ تحلیلی
شرح واقعه که خودش دو نوع است:
مقتل
شرح حال

چون اکثر تحریفات عاشورا نسبت به مقتل و شرح حال اتفاق افتاده و همچنین در مورد تاریخ وقوعی جریانات واقعه عاشورای سال 61 هجری قمری هم دست تحریف بیکار نبوده است، این قسمت نیاز به توضیح بیشتری دارد.

مقتل چیست؟
مقتل حوادث مربوط به واقعه (که می تواند قتل و شهادت و هر اتفاقی که در این حوزه باشد) و نوع قتل را از حیث زمان و مکان و شرایط و نوع و.. بیان می کند. که لزوما بیان آن باید مستند به نقل تاریخی معتبر باشد.

شرح حال چیست؟
همان پرداختن و پر و بال دادن به ماجراست. یعنی مثلا وقتی کسی دامنش آتش گرفته چه حالی دارد؟ خوب تمام حالات این حال شخص در تاریخ ذکر نمی شود بلکه در نقل ماجرا حال او بیان می شود که یک فردی که دامنش آتش گرفته ممکن است چه حالاتی داشته باشد.. که برای اینکه مشخص باشد داریم شرح حال می گوییم در نقل چنین می گوییم: " شاید در آن لحظه.." از کلمه شاید استفاده می کنیم چون داریم یک حالتی رو بیان می کنیم که دور از تصور نیست.

آیا هر شرح حالی گفتنش درست است؟
مسلما خیر.
شرح حال در مورد اهل بیت علیهم السلام که در پردازش و پرو بال دادن به مقتل صورت می گیرد باید این شرایط را داشته باشد:
تصورش دور از عقل نباشد
منافات با اصل مقتل نداشته باشد
متناسب با شأن ائمه اطهار باشد و موجب بی ارزش یا کم ارزش یا سخیف جلوه دادن نباشد.
گوینده در کلام خود یک قرینه بیاورد که مخاطب بفهمد در حال بیان شرح حال است نه اصل مقتل و یک واقعه مستند تاریخی!


معتبر ترین مقتل در مورد واقعه عاشورا کدام است؟
مقتل لهوف
نفس المهموم
مقتل مقرم
مقتل بی مخنف
مقاتل الطالبین
یوم الطف
و..


متاسفانه برخی از مداحان و روضه خوانان برخی مطالب را به اسم مقتل (تاریخ مستند ) بیان می کنند که تاثیرات آن بر همه روشن است و موجب تحریفات در طول زمان می شود.