سلام
من کل تاپیک رو نخوندم.. یعنی فرصت ندارم.. اما از چند تاپیک اخر تقریبا موضوعش رو متوجه شدم و در مورد شرایط اینجا باید بگم که..
ما هم توو مدرسه زبان فارسی رو خوندیم..
اما زبان گیلکی رو در مراکز مربوطه دنبال کردیم.. حتی مدیر یه موسسه علمی!!! هم پیشنهاد دادن ماهی یبار کل روز به زبان گیلکی صحبت کنیم..
کلی کارای تحقیقاتی در این زمینه انجام دادیم..
توو گردشا هر چیزی رو میبینیم برگردان لغتهاشو میگیم.. شعرای گیلکی میخونیم..شب شعر گیلکی..
حتی خانه فرهنگ شهرمون هم روزانه برنامه داره و هر کسی با توجه به زمانی که داره شرکت میکنه..
کلی برنامه های فرهنگی دیگه...
حتی برادر زاده من که 6 سالش هست رو هم به اهمیت حفظ این زبان اگاه کردم و بین بازی ها و عروسک گردانی ها با فرهنگ و زبان گیلانی آشنا میکنم.. خودشم خیلی استقبال میکنه... توو کتابخونمون هم کتاب ها و مجلات قابل دسترسه..
من جاهای دیگه رو نمیدونم.. اما در استان ما خوشبختانه خیلی خوب پیش میره... خیلی شاد و مفرح و با برنامه و صدالبته با اشتیاق خود مردم....
کلی مجله در این زمینه چاپ میشه..کلی جشن و میهمانی شام و غیره برگزار میشه..از قدیمی ها دعوت میشه تا جوون ها علاقه مند شن..و بسیار هم با هم دوست و صمیمی هستیم..خیلی فعال هستیم در این زمینه بدون هیچ مشکلی!! و جایزه هم تعلق میگیره..
اتفاقا اصولا هم مکانهای قدیمی و خونه هایی از بافت قدیمی شهر انتخاب میشه که حضور در اون خونه ها بسیار لذت بخشه ..
خلاصه هیچ مشکلی نیست.. و دقیقا هم همین رویه رو میپسندم.. چون با توجه به زبانی ملی هم تعامل با استان های دیگه راحت برقرار میشه و میتونیم راحت تر تبادل اطلاعات کنیم..هم زبان مادری رو حفظ میکنیم به امید خدا...
علاقه مندی ها (Bookmarks)