تشكيل تيم مخترعين...

[AaZaAdeh]

سلام و واقعا خسته نباشید
راستش من هنوز یه چیزو خوب متوجه نشدم و ببخشید اگه میپرسم ،اونم اینکه هرکس واسه اینکه بتونه وارد این گروه بشه حتما باید ایده یا طرح یا هرچیز دیگه ای رو از قبل داشته باشه حالا چه روی کاغذ و یا در ذهنش،یا
نه اگه هدفش یادگیری و بقول یاسمن جان تجربه و سمت و سو گرفتن علایقشم هست میتونه شرکت کنه در این گروه؟؟؟؟ چون میدونم مبحث زمان در یک پروژه غیر قابل اغماضه عرض میکنم...

چون خوده منم بشخصه همیشه تجربه هدفمند و کارا واسم اصل بوده ولی راستش توی گروه نبودم هیچ وقت چون با کسایی برخورد داشتم که بلاجبار باید تکی ادامه میدام..وگرنه تو هر کاری قدرت چند ذهن بیشتر از یک ذهن خواهد بود...
تشکر

[ایده پرداز]

با سلام

زمینه سازی و آماده نمودن بستر مناسب برای این موضوع قبل از شروع به کار ضروری به نظر می رسد که چند نکته در این خصوص قابل طرح می باشد

1-نظر سنجی و دریافت نظرات و پیشنهادات کاربران سایت
2-پشتیبانی و حمایت مدیران ارشد سایت
3-اعتماد سازی
4-ارائه راهکارهای قانونی و معتبر

این مسئله هم باید در نظر گرفت که تمام مراحل کاری به صورت مجازی انجام پذیر نیست و اعضای تیم جهت ثبت اختراع باید در دفترخانه اسناد رسمی حضور یافته و تفاهم نامه ای را امضا کنند و یک نفر را مسئول پیگیری معرفی و در پایان نیز جهت دریافت گواهی اختراع باید حضور داشته باشند

[سونای]

دوستان سلام


خداقوت

نمیشه گروه فرعی هم داشته باشین!!! آخه من هم دوست دارم باشم....در زمینه ی مهندسی و اینا اطلاعاتی ندارم پس کمک شما نمیتونم باشم....

اما گروه میتونه برام مفید باشه.... چون برنامه ی رسوندن یه طرحی که تو ذهنمه رو به اینکه بتونم بسازمش ندارم... یعنی میخوام از الفبای این مراحل شروع کنم.....

چون این چند سال یا تنها بودم و لقمه رو دور سرم پیچوندمو ... گاهی اجازه ورود نداشتم ....و به همن دلیل آخرشم نخوردم و یه مدت گذاشتم کنار....
یا با یکی دو نفر دیگه از دانشگاه و انجمن های مختلف به توصیه استادها همکار بودم ..یا حتی فقط در جریانش بودن که چندی بعد در نمایشگاه بمن لبخند زدن....... منم گفتم نوش جون و باز هم گذاشتم کنار.....

چند تا طرحی هم که تو ذهنمه ( آقای حسین در جریانش هستن ) بازار خوبی نداره اما برام مهمه چون مشکلی که من و امثال محدودی مثل من ( دارای فعالیتهایی نه همه گیر ) داریم رو یکمی زیادحل میکنه....

خلاصه اینکه فکر میکردم گروه برام مفید باشه...( اما چون توو این معامله فقط من سود میکنم....عذاب وجدان داشتم) از آقای حسین راهنمایی خواستم... گفتن که بیام درخواست بدم چون خیلی مفیده......

[m@some]

سلام منم ایده های توذهنم دارمو دوست دارم وباعث افتخارمه درکنارشما بزرگان کسب عمل کنم البته اگه قابل بدونید.

من الان جای که کارمیکنم یه آزمایشگاه تحقیقاتیه و همش دنبال اینکارها هستیم که یه چیز جدید به وجودبیاریمو......

خودم چندتا طرح تحقیقاتی انجام دادم ولی بخاطر فارغ التحصیلی ونیازداشتن به مدرکم مجبور شدم مقاله رو بدم استادراهنمام چاپ کنه یعنی همه کاره خودم بودولی درآخر هیچ

[دستیار]

دوستان سلام.بحث خوبی هست ولی یه موضوعی رو باید مد نظر داشت اونم اینکه در بحث اختراع و نو آوری نمیشه ریسک کرد البته من یه صحبتی میکنم و امیدوارم به دوستان بر نخوره چون این واقعیتی هست که در محیط بیرونه!با توجه به اینکه من خودم مسئولیتی در جایی با همین فعالیت ها(نمیتونم بگم کجا)دارم چندین بار این موضوع رو به عینه مشاهده کردم و اون دورزدن صاحب فکر و ایده است.÷س باید بستر این کار فراهم بشه و اعتماد سازی بشه البته در محیط و فضای مجازی به نظر من امکانش نیست مگه اینکه در این سایت تدابیری اندیشیده بشه که اگه کسی ایده ای داد بعد بتونه به این سایت ارجاع بده و بگه که اولین نفری بوده که این ایده رو داده.

[مخترع کارآفرین]

بازم سلام عرض میکنم خدمت تمامی دوستان.

اگر پست بنده رو به دقت خوانده بودید ، شاید جواب سوالات خودتان را دریافت میکردید. هدف اصلی ما باید اجرایی کردن یک اختراع باشه . اگه بخواهیم فقط یک اختراع گروهی انجام بدیم و بعد هم به صورت گروهی بریم ثبتش کنیم، فایده ای نداره و فقط این اختراع هم مانند سایر اختراعات باید گرد بخوره.

همین الانش هم خیلی از دوستان توی همین سایت اختراعات بسیار کاربردی و مفید دارند که گروه میتونه روی اون اختراع کار کنه و با کمک همدیگر به تولید و فروش برسونه. مهم اینه که ما با کمک هم بتوانیم محصول گروه رو به بهترین صورت ممکن تولید و به فروش برسانیم.

نکته دیگه در مورد دوستانی که میگویند تجربه لازم را ندارند.

مهم علاقه و تلاش و پشتکار و تعهد نسبت به گروه است. شاید شما نتوانید در درست کردن یک اختراع نقش داشته باشید، ولی میتوانید در ثبت کردن آن، تولید آن، بازاریابی و فروش و خدمات پس از فروش نقش داشته باشید. امر تولید نیازمند تنها مخترع نیست و قبلا گفتم که به عقیده من که هم اختراع کرده ام و هم تولید و فروش داشته ام، امر اختراع تنها ده درصد سختی کار است. افرادی که ایده های تولیدی و بازاریابی و فروش و مشتری مداری دارند اگر نگویم بیشتر از مخترعان هستند، ولی کمتر هم نیستند.

در مورد جلسات حضوری و مجازی هم باید بگویم که

افرادی که اغلب در یک شهر خاصی هستند مانند تهران میتونن جلسات حضوری داشته باشند و یکی از اختراعات خودشونو یا طرح جدیدشونو شروع کنند روش کار کردن و بحث های ثبت اختراع و نمونه صنعتی رو شروع کنند. سپس شروع کنند به تولید و فروش آزمایشی. اگر نتایج امید بخش بود ، طرح تولید در سایر شهرستان ها به کمک این دوستان و تجربیاتی که کسب کرده اند، انتقال یابد تا در دیگران شهرستان ها هم کارافرینی و تولید و فروش صورت گیرد. اینگونه سرعت عمل در فروش محصول خواهیم داشت و باعث میشه هم کپی برداری از کار کمتر بشه و هم همه دوستان مشغول بشوند و تجربه کسب کنند.

بازم اگه دوستان سوال مطرح کنند و نظر بدهند خیلی خوبه تا بتوانیم چهارچوب کار رو تصویر کنیم و تبیین کنیم.

[نو آور]

حفظ و صیانت از ایده ها خیلی مهم است اما گاهی بعضی مخترعان ما از آنور پشت بام می افتند و به نظر من دچار نوعی Self-Limiting Paranoia می شوند که باعث می شود ایده آنها دیده نشده و با عدم ارزیابی افراد آگاه، هیچ وقت هم از حالت خام بیرون نیاید و احتمالا هم پس از مدتی به ورطه فراموشی سپرده شود. پس باید این وسط، نوعی خط تعادل را تعریف و اجراء کرد. شاید بهتر باشه همه اعضاء ، یک تعهدنامه الزام آور را امضاء کرده و به آن پایبند باشند.

[farzadsw]

سلام
من مدتی هست دارم تاپیک رو دنبال می کنم ولی پستی ندادم.
به نظر میاد بحث ها داره چند شاخه میشه. عده ای هدفشون در این گروه کسب تجربه (فنی یا حتی کار گروهی) هست و عده دیگه ای برای تولید و ایجاد درآمد میخوان فعالیت کنن.
ابن دوتا هدف لزوما با هم منافاتی نداره ولی هدف اصلی مشخص نشه و ساختارها طبق اون شکل نگیره، بازده و کارایی گروه کم خواهد شد.
به عنوان مثال برای کسب تجربه نیازی به تخصص بالا نیست و چندان هم لازم نیست از کسی تعهد کتبی گرفته بشه، اما اگر هدف تجاری سازی باشه برعکس باید افراد تخصص داشته باشن و نقش قرارداد و تعهدها پررنگ تر میشه. حالا اینکه افراد چه میزان تخصص داشته باشن و چه مقدار سر ایجاد و پیگیری تعهدات سخت گیری بشه بستگی به این داره که هدف رو کدوم حالت در نظر بگیرید.
به نظر من اگر میخواید هر دو هدف رو پیش ببرید بهتره 2 گروه مجزا تشکیل بدید تا اینکه یک گروه با دو هدف باشه.

هچنین اگر قرار هست کار بر روی بستر اینترنت قرار بگیره بهتره هدف رو همون کسب تجربه در نظر بگیرید نه کار تجاری. چون برای کار تجاری نیاز به ایجاد تعهد، اعتماد، تعامل هست.
تعهد یعنی فرضا اقای x قرار هست تا دو روز دیگه فلان کار رو انجام بده، شما بتونی روی انجام این کار حساب باز کنید. وقتی محیط مجازی باشه آدم (به طور کلی) قضیه رو کمتر جدی میگیره و حتی ممکنه به خاطر مشکلات و مسایل دنیای واقعی که خیلی عینی و ملموس تر هستند، بعضی مسایل رو فراموش کنه ویا بهشون اهمیت نده . از اون طرف یکسری ضمانتها باید در محیط واقعی وجود داشته باشه که آقای x رو ملزم به انجام کار بکنه (اگه انجام نده ضرر بکنه).
اعتماد هم مسلما نیاز به شناخت داره و بدیهی هست شناختی که در ملاقات و جلسات حضوری ایجاد میشه خیلی عمیقتر خواهد بود.
تعامل هم برای کار گروهی خصوصا کارهایی که با ساخت و تولید مرتبط هست، حیاتیه. فرضا قرار هست یک ماشین لباس شویی ساخته بشه. اگه یکی بیاد بخشهای مکانیکی رو انجام بده یکی یکجای دیگه بخشهای الکترونیکی و یکی هم تو خونش طراحی بدنه و شکل رو بکنه، یا باید طراحی ها اینقدر دقیق و حساب شده باشه که مو لادرزش نره، یا باید مدام این اجزا رو برای هم پست کنن و با هم تطبیق بدن که اشتباهی پیش نیاد یا اینکه یک جا جمع بشن و با هم کار کنن. مسلما هزینه و ریسک حالت سوم خیلی کمتر خواهد بود (جمع شدن کنار هم).

[مخترع کارآفرین]

سلام خدمتت همه دوستان و عزیزان

اولا باید بگویم که کارگروهی جواب میده ولی بایستی افراد یک سری قوانین و مقررات با کمک و نظر دسته جمعی یکدیگر تنظیم کنند. بنابراین شدنی است و فرار از اون، پاک کردن صورت مسئله است.

دوم. به نظرم بیاییم از یکی از اختراعات کوچک و کاربردی که یکی از بچه ها داره، شروع کنیم. یعنی اختراع تکمیل شده رو به نام خود اون شخص ثبت کنیم و مسئولیت ها رو مشخص کنیم و شروع کنیم به نمونه سازی صنعتی و بحث تولید و بازار یابی و فروش. اینجوری چند تا مزایا داره اول اینکه سرمایه کار از جیب خودمون درمیاد و نیازی به سرمایه گذار نیست. دوم ،بچه هایی هم که میخواهند تجربه کسب کنند در بخش هایی مثل گرفتن مجوزهای قانونی،بازاریابی و فروش میتوانند کار خودشونو آغاز کنند و یواش یواش وارد مراحل تولید وطراحی شوند. اینجوری از کل نیرو و توانایی های افراد استفاده میشه. مطمئنا یک مخترع، طراح خوبی است ولی بازاریاب خوبی نمی تواند باشد. ولی یک فردی که فعلا مخترع نیست، میتواند بازاریاب یا فروشنده یا مسئول خرید و فروش خوبی باشد.سوم . تجربه هایی که در حین کار، کسب میکنیم مارو به سمت اختراعات بزرگتر راهنمایی میکنه

سوم. اولین گام اینه که ما بچه های تهران که علاقه مند هستند، یه جایی جمع شیم. با هر تخصصی که داریم. و تو اون جلسه چهارچوب ها را ببندیم و دعواهامونو کنیم و تو سر هم بزنیم تا هدف اصلی را روشن کنیم و تصمیم بگیریم که میشه یا نه؟ ادامه بدیم یا نه؟ من جاشو سراغ دارم . یه حسینیه داریم تو منطقه 4 تهران. 100 متره با کلیه امکانات. میتونیم جلساتمونو اونجا بزاریم. نظرتون؟

چهارم. در مورد بچه های شهرستان. بچه های شهرستان میتونن به عنوان نماینده تولید یا فروش در شهرستان فعالیت کنند به عبارتی، بعد از اینکه تولید در تهران صورت گرفت میشه یک نماینده بیاد شهرستان و کل کار رو یاد بده و شعبه تولیدی دیگری در شهرستان شروع به کار کنه با مدیریت خود بچه های شهرستان و با مدیریت کلان تهران.

بعد از اجرای موفقیت آمیز اختراع اول ، میتونیم روی اختراعات دیگه کار کرد و حتی در حین تولید و فروش یک اختراع توسط گروهی از بچه ها، گروه دیگه از بچه ها میتوانند روی طرح و اختراع دیگه کار کنند. حتی یک اختراع میتونه در شهرستان تولید بشه و تهرانی ها بشن نماینده تولید و فروش اون اختراع در تهران.

یه نکته دیگه هم بگم. برگ برنده ما بچه ها، علاقه و پشتکار و هوشی است که خداوندمان به ما هدیه داده. استفاده از عقل فقط برای اختراع یعنی استفاده از ده درصد قوای ذهنمان. ما بوسیله هوش و تلاش گروه میتوانیم کلیه موانع طراحی،ساخت، قانونی و اجرایی و تولیدی را از سر راه برداریم. اینو جدی میگم چون تجربه اش کردم. من اونقدر که در یکی از اختراعاتم فکر کردم، ده برابرش وقت و هوش و انرژی در نحوه تولید و فروش و بازاریابی گذاشتم. بچه هایی که اختراع میکنند مثل بنده، باید وارد بحث های های تولید واقعی و فروش و بازاریابی بشوید تا سختی کارو درک کنید و دیدتان بازتر بشه.

چون در طراحی یک اختراع باید فاکتورهای زیادی از قبیل جذابیت، رنگ، راحتی تولید، شکل مناسب، ابعاد مناسب برای بسته بندی، کیفیت قطعات برای تعیین مدت گارانتی، نوع بسته بندی،شکل بسته بندی، رضایت و خواسته ها و نیازهای مصرف کننده و ... مورد نیاز است که همه اینها اغلب از واحدهای فروش و بازاریابی و خدمات پس از فروش به طراحان یک اختراع برگشت داده می شود تا طرح توسعه مناسب و شکل مناسب خود را تکمیل کند. پس به همه بچه ها احتیاج است.

به نظرم طبق فرمایش امام علی علیه السلام، اگر از کاری میترسی خودت را درون آن کار بینداز. باید دست به کار شویم، و از محیط مجازی خارج و در محیط واقعی دست به کار شویم.

بچه هایی که مایل به جلسه حضوری در تهران هستند، به بنده اطلاع دهند تا ببینیم چند نفریم. اگر تونستند یک پل ارتباطی دیگه هم معرفی کنند.

ممنون از تمام علاقه مندان به علم و دانش و پیشرفت. منتظر دوستان هستم.

["VICTOR"]

سلام
میشه منم باشم ؟
هدفمم اینه که طرح هایی که به ذهنم میرسه ، هدر نره ، همین !