تشكيل تيم مخترعين...

[مخترع کارآفرین]

سلام . من نمونه همچین پست و دعوتی رو تو گروه عنوان کردم. ولی خیلی دوستان توجه نکردند. بازم از مطرح شدن این موضوع خیلی خوشحالم. دوستانی که علاوه بر اختراع و ایده پردازی،تجربه کار تولیدی و اجرایی دارند ، ضرورت این موضوع رو بسیار بیشتر از بقیه درک میکنند.

چند سال است که من دارم دنبال تشکیل همچین گروهی هستم. اما اغلب افرادی که باهاشون مواجه شدم یا اونقدر خودشون ادعا داشتند که زیر بار کار گروهی نمیرفتند، یا همون اول دنبال پول و بازدهی کار بودند، یا تو سهم دهی و درصدها دچار مشکل میشدند، یا از کارگروهی و زیاد شدن شرکا میترسیدند

درحالی که امروزه سرعت اطلاعات و محصولات جدید و خدمات جدید آنقدر زیاد است که بدون داشتن یک ذهن بزرگ که همه تخصص ها و سلایق و ایده ها و خلاقیتها را در خود جا داداه باشد، نمی توان قدم از قدم برداشت. داشتن چنین ذهنی فقط در اثر اجماع ذهن های مختلف در زیر یک پرچم متحد می باشد. نمودار عمر محصولات از اختراع تا تولید و فروش بشدت کاهش یافته و اگر شما نتوانید بلافاصله ایده را به عمل تبدیل کنید و با نیروی بازاریابی قوی آن را بدست مشتری برسانید، میدان را باخته اید.

یک زمانی کار عمده من ایده پردازی و اختراع بود و فکر میکردم که کار بزرگی میکنم. تا اینکه وقتی تصمیم به تولید و فروش اختراعاتم به صورتی علمی و صنعتی گرفتم دیدم که اختراع فقط ده درصد کار است و اصل کار تولید و بازاریابی و فروش است. شما تا زمانی که نتوانید تعداد قابل توجهی مشتری برای اختراع یا محصولتان پیدا کنید ، تولید و اختراع بدردتان نمیخورد و فقط باید بشینید غصه بخوردید.

همه ما با چیزهایی خودمان را ارضاء میکینم. برخی با گل و گیاه، برخی با قوه جنسی و ماها با فکر کردن و اختراع کردن. مطمئنا خیلی از ماها از کار اداری و سیر قوانین بیزاریم ولی اگه بخواهیم کاری کنیم برای خودمان باید پیه اینها رو به تنمون بمالیم و وارد میدان این گونه مسائل شویم .

همه ما مدئی هستیم و این هم خوبه و هم بده. ادعا به ما قدرت ریسک و اعتماد میده ولی باعث میشه که ما دیگران رو نبینیم و از کار گروهی فرار کنیم و باکار تکی هم که به جایی نخواهیم رسید. برخی موارد آدم های ساده ای که ما فکر میکنیم ساده اند، شما رو از ورشکستگی نجات میدهند . یه نمونه میزنم.

من قبل از عید یک هفت سین طراحی کردم که ارزونترین و یکی از زیباترین هفت سینهای توی بازار بود. من از بچه های مدرسه ای برای توزیع و فروش استفاده کردم. ولی خیلی موفق نبودند. خودم هم تنهایی روم نمیشد برم خیابون بفروشم. مغازه دارها هم با قیمت مفت میخواستند و چندین برابر قیمت میفروختند و من طبق تعهدم به خدا میخواستم جنس ارزان دست مردم بدم. یک نفر از بچه ها یک آدمی رو برام آورد که کمی از نظر ذهنی مشکل داشت ولی همه چیزو متوجه میشد و کارت بهزیستی داشت.

این فرد میتونست هرجا دوست داره با اون کارت بساط کنه. ما تعدادی جنس مجانی دادیم بهش . با کمال تعجب دو ساعته همه رو فروخت . رفته بود تو مراکز شلوغی مثل هفت حوض و ... در تهران که نمیزارن بساط کنن. ولی ایشون کارت داشت. بهرحال ایشون کل جنسهای ما رو فروخت و سودی برابر 5 میلیون قبل از عید نصیب ما شد که دو میلیون به خودش علاوه بر حقوقش عیدی دادم.

حرفم اینه که فکر نکنیم که خیلی بلدیم . نقاط ضعف ذهنی ما خیلی بیشتر از دیگران است. کسی که اعتقاد به کار گروهی نداره ، باید به عقل خودش شک کنه، چون فکر میکنه که خودش بیشتر از بقیه میفهمه

اما من چندین طرح دارم که چندتا از کارهام نمونه سازی شده و درحال طی کردن نمونه سازی صنعتی میباشد. و چندتا از کارام هم تولید و به فروش رفته.

همچنین باید بگم که نباید فقط به فکر اختراع بود. لازم نیست که ما فقط اختراع کنیم . مثلا نورپردازی یک مکانی کار ساده است ولی با یک نوپردازی برنامه ریزی شده میتونید مشتریانی بسیار بدست بیارید. به عبارتی دیگر اگر همین کارهایی که داره تو جامعه میشه رو در نظر بگیریم و قدری بهبودش بدهیم ، میتونه اون صنف رو تکون بده. حتی انجام یک خدمت به شیوه جدید میتونه کسب درامد کنه. امروزه ایده پردازی و اختراع دامنه ای وسیع تری پیدا کرده.

طرح هام یک سری مثلا تولید محصولات از ضایعاته مختلفه. یک سری محصولات الکترونیکی است. یک سری خدمات نوین مشاوره ای و علمیه. یک سری هم مربوط به بحث توزیع کالاهای ضروری به شیوه ای خاص و حذف دلالان آنهاست. یک سری هم محصولات جدیده که برحسب نیازهایی که در جامعه و یا خانه و یا سازمان ها و ادارات دیدم، روشون دارم کار میکنم.

خیلی طرح ها هم دارم که باید به اتفاق یک گروه روشون کار کنیم و مطمئن هستم که به نتیجه میرسه.

عقیده من اینه که نیازها و مشکلات جامعه ما بسیار زیاده و هرکدوم از آنها میتونه تبدیل به یک محصول یا خدمت خاصی بشه که بواسطه اون هم مشکلی از مردم و جامعه حل بشه و هم کار در جامعه ایجاد بشه.

نگران وجود داشتن طرح نباشید ، نگران اجرای صحیح طرح باشید، انها باید دغدغه ما باشد: تولید صحیح،بازاریابی دقیق و هدفمند،مشتری مداری، فروش بالا،خدمات پس از فروش و ... یه سر بزنید سازمان ثبت اختراع و ببینید که 88 هزار اختراع داریم که اغلبشان دارند خاک میخورند در حالی که بسیاری از آنها احتیاج به سرمایه اندک داشتند ولی گروه لازم داشتند.

من میگم تشکیل یک گروه دانش بنیان که باهم هماهنگ و هم عقیده باشند در الویت این کارها و اختراعاتمان قرار دارد و طرح ماشاءالله تو جامعه ما زیاده.

در مورد سهم ها باید بگم که بهتره

سهم ها بستگی به عوامل مختلفی از قبیل میزان ساعت کارکرد افراد و میزان سختی کار ، میزان تخصص لازم، و ...باشد. به عبارتی در طی ماه ها یا دوره ها و برای گروه های کاری مختلف، متغیر خواهد بود و تجدید نظر خواهد شد.

منم هستم و دنبال پول و پله هم نیستم. فقط میخواهم توی یک گروهی باشم که همدیگر رو درک کنیم و ایده هامونو اجرایی کنیم و خودمون هم رشد کنیم. این زندگی یعنی هر لحظه تلاش و تکاپو و رشد و آزادی