مرگــ

[مجتبی حسینی فهرجی]

چه كسي سند دارد بر عمر دراز
چه كسي رسيده بر وصال اين دلبر ناز
ای كه دل بستی به اين خاك و غبار
ای كه بر اسب تيز پای عمر شدی سوار
سر آخر، خاك گورت شود نثار

بيت اول اين شعر رو از حرف بابا بزرگم، گرفتم؛ يه بار تو صحبتاش گفت:«من كه عمرم رو از خدا سند نگرفتم؛ تابدونم تاكي زنده ام... ».خدا رحمتش کنه، خیلی وقته مرده، دلم براش خیلی تنگ شده.

خدا پدر بزرگتان را بیامرزد

[مجتبی حسینی فهرجی]

از مرگ نمی ترسم
من فقط نگرانم
که در شلوغی آن دنیا

مادرم را پیدا نکنم ...
.........................................
درست است که نقطه تمام کننده جمله است، اما باعث مرگ و فنای جمله نیست .
همانطور که در مورد انسان نیز، مرگ باعث فنای او نیست و فقط یک سطر او را جابجا میکند.
از سطر دنیا به سطرعقبی ...
کاش تا جایی که می توانیم بی غلط باشیم ...

دوست عزیز متنی بسیار زیبا بود

[elmamoz]

در میان گونه گونه مرگ ها
تلخ تر مرگی ست، مرگ برگ ها
زان که در هنگامه ی اوج و هبوط
تلخی مرگ ست با شرم سقوط
وز دگر سو٬ خوش ترین مرگ جهان٬
-زانچه بینی٬ آشکارا و نهان-
رو به بالا و ز پستی ها رها
خوش ترین مرگی ست، مرگ شعله ها ...

[v.m 2020]

خوبه که ما می میریم وگرنه می مردیم

[mohade3 taqaV]

به گیله مرد میگم : دوره زمونه ی بدی شده ، تا زنده ای هیشکی قدر تو رو نمی دونه ... آدم باید بمیره تا عزیز بشه ...

با لبخند میگه : غصه نخور ، یک روز ما هم عزیز میشیم ...