دلنوشته ...

[Capitan Totti]

غمگینی پدر و مادر
یعنی آسمان به زمین آمدن برای فرزندان ارشد...
غمگینی و ناراحتی پدر
یعنی نابودی دنیا...

[مه دوست]

غمگینی پدر و مادر
یعنی آسمان به زمین آمدن برای فرزندان ارشد...
غمگینی و ناراحتی پدر
یعنی نابودی دنیا...

سخت است
دیدن رنج دیگران ...
دیدن اشک دیگران...
دیدن اندوه و ماتم دیگران...
و کاری نشود برای کم شدنش انجام داد...
و سخت تر است که آن دیگران عزیزانت باشند...

[Capitan Totti]

بس که عشقت در دل من فکند آتش ای پری
لاله روید از دل من چو به خاک من بگذری
بی تو ای گل در دل ما اثری نکند ساغری
گل ندارد بوی وفا تو بیا که ز گل بهتری
از تو باشد مستی من که مرا نوشین باده ای
وز تو باشد هستی من که به دل گرمی داده ای
تار مویت بسته مرا بگشا ز کرم پای من
خسته ام از خار جفا چو وفا نکنی وای من

[چکامه91]

تنهایی در اتوبوس چهل و چهار نفر است،
تنهایی در قطار
هزار نفر
!

[چکامه91]

می سوزم
درست مثل درختی که
کبریت شده باشد!

[چکامه91]

این پیاده می‌شود، آن وزیر می‌شود
صفحه چیده می‌شود، دار و گیر می‌شود
این یکی فدای شاه‌، آن یکی فدای رُخ‌
در پیادگان چه زود مرگ و میر می‌شود
فیل کج‌روی کند، این سرشت فیلهاست‌
کج‌روی در این مقام دلپذیر می‌شود
اسپ خیز می‌زند، جست‌وخیز کار اوست‌
جست‌وخیز اگر نکرد، دستگیر می‌شود
آن پیاده ی ضعیف ،راست راست می‌رود
کج اگر که می‌خورَد، ناگزیر می‌شود
هرکه ناگزیر شد، نان کج بر او حلال‌
این پیاده قانع است‌، زود سیر می‌شود
آن وزیر می‌کُشد، آن وزیر می‌خورد
خورد و برد او چه زود چشمگیر می‌شود
ناگهان کنار شاه خانه‌بند می‌شود
زیر پای فیل‌، پهن‌، چون خمیر می‌شود
آن پیاده ی ضعیف عاقبت رسیده است‌
هرچه خواست می‌شود، گرچه دیر می‌شود
این پیاده‌، آن وزیر... انتهای بازی است‌
این وزیر می‌شود، آن به‌زیر می‌شود

[Capitan Totti]

من از روز ازل دیوانه بودم
دیوانه ی روی تو، سرگشته ی کوی تو
در عشق و مستی، افسانه بودم
سر خوش از باده ی مستانه بودم
سوزم همچو گل، از سودای دل
دل رسوای تو، من رسوای دل
گرچه به خاک و خون کشیدی مرا
روزی که دیدی مرا
بازآ که در شام غمم صبح امیدی مرا
صبح امیدی مرا

[parichehr]

آسمانم ...
می خواهم پری به جا مانده
از پرواز
" تو "
باشم...

[سونای]

.
.
.
.
.
.
.

دلم گرفته ای دوست

هوای گریه با من..............

[سونای]

.
.
.
.
.
.
.
.
.
..

خیلی که گریه کرده باشی...

طولانی وعمیـــــــــــــق...

رسیده باشی به جایی که بند نیاید دیگر...

سیل اشکهایت...

وبریده شود آهنگ نفس هایت ...

بخواهی ونتوانی که تمام کنی...

..

...

بگذریم...

نکته قضیه اینجاست که یک روز بند می آیند اشکهایت...

اما سردردی به یادگار می گذارند که میخواهی ..

دندان هایت را...

بجوی...!!!