خود پنداری مثبت

[AvAstiN]

اطلاعاتی بیشتردرباره مغزانسان واهمیت خود پنداری مثبت

خودپنداری وتصویری که ما از خوددرذهن مجسم می کنیم راهنمای اصلی
عملکردما در زندگی است.اگراین تصویرراتغییردهیم شخصیت وطرز رفتار
ما تغییر خواهد کرد.دکترماکسول مالتزجراح پلاستیک معروف و نویسنده
کتاب روان شناسی تصویرذهنی می گوید «مهمترین کشف روان شناسی
در قرن اخیر، کشف خودپنداری و اهمیت آن بود .» مغز ما درست مانند
یک کامپیوتراست. شما از ورودی هر کامپیوترهر چه را که وارد کنید
باید انتظار داشته باشید که خروجی شما تشکیل شده باشد از همان
اطلاعات ورودی. پس اگر مااندیشه های منفی را وارد مغز خود بکنیم
مغز آنها را مانند یک فرمان می پذیرد . این که شما به این نتیجه
برسید که ناتوان و شکست خورده اید مغز شما این را مانند یک
فرمان ودستور تلقی کرده و به تمامی اعضای بدن شما از غدد گرفته
تا دستگاه گردش خون و تنفس و سیستم حرکتی فرمان می دهد که خود
را با فرمان شکست تطبیق داده ومطابق آن عمل کنند واین شما را وارد
یک حلقه معیوب می کند که نتایجی دائماً بدتر و بدتر برایتان حاصل
می کند.درحالی که پیروزمندان با دادن فرمان پیروزی، تمامیت وجودی
خود را به سمت پیروزی نشانه می روند.امروزه ثابت شده که تفکر ما
مستقیماً بر سیستم بدن ما موثراست یعنی به محض آنکه ما فکر منفی
و ذهنیت بدی داشته باشیم عملکرد غدد درون ریز همینطور دیگر
ارگانها ، از این ذهنیت تبعیت می کنند و با اختلال در عملکرد طبیعی
هورمونها ومواد ضدِ استرس وهیجان در بدن،ما به افسردگی واحساس
منفی شدیدی دچار می شویم و در این سیر به جسم خود نیز ضربه
می زنیم. شاید بتوان گفت که کامپیوترعبارت ازسطح نیمه هوشیارذهن
است که دستگاه خودکاربدن ما است واعمالی مانند کنترل تنفس،ضربان
قلب و جمع کردن اطلاعات در بانک حافظه رابرعهده دارد. بیلیون ها
اطلاعاتی که به بانک حافظه کامپیوتر داده می شود همان جا نگهداری
می شود و هیچ کدام نمی توانند از این حافظه پاک شوند و این را
دوجراح به نام های دکترپن فیلد و دکتر روبرت در موسسه بررسی
بیماری های عصبی در مونترال نیز ثابت کردند. آنها نشان دادند که
با تحریک سلول های مغز ، صحنه های گذشته با همان شدت و با
همان صداها ، رنگها وبوها در بیماران مجدد زنده می شود .درهر
لحظه از زندگی ، ما برنامه ای به کامپیوتر ِخود می دهیم که به نفع
یاضرر ما انجام دهد . کامپیوتر تنها وظایفی را که ما برایش تعیین
کرده ایم به خوبی انجام می دهد وتنها کاراو ، پیروی از دستورات
ماست.دانشمندان اتفاق نظر دارند که سیستم عصبی انسان نمی تواند
فرق بین یک رویداد واقعی وتخیلی رابه طورروشن وبا ذکر اختلافات
جزیی آنها بیان کند پس بسیاری از تصمیمات روزمره ما نه بر اساس
حقایق و واقعیات بلکه بر اساس اطلاعاتی گرفته می شود که رایانه
ما آنها را به عنوان اطلاعات حقیقی به ما تحویل می دهد در حالی
که بسیاری از این اطلاعات توهمی بیش نبوده و تنها تفاسیری غلط
از حقایق هستند و در نتیجه منجر به تصمیم گیری غلط از حقایق
هستند.

برگزیده ازمقا له
«موفقیت تحصیلی وبهره گیری ازتمام مغز برای مطالعه»

نوشته دکترآیدین پورمسلمی