چگونگی اختفای F/A-22 (سازه ی جنگنده های ضد رادار )
آخرین ترفندهایی که برای اختفای جنگنده اف 22 در نظرگرفته شده است عبارتند از

1- استفاده از نوعی سرامیک ضد حرارت در انتهای اگزوز که با عدم جذب گرما توانایی رهگیری جنگنده توسط موشکهای حرارتی را در سرعتهای کمتر از 1.5 ماخ به طور چشمگیری کاهش میدهد .

2- با توجه به جایگزین شدن دستگاههای هدایتی آنالوگ با دیجیتال میزان ریسک خروج امواج ایجاد شده توسط دستگاههای دیجیتالی افزایش پیدا کرده است که میتواند باعث شناسایی پرنده توسط نوع به خصوصی از رادارهای پیشرفته گردد. برای جلوگیری از این امر متخصصان با ایجاد یک پوشش داخلی ضد امواج و نیز به کار بردن لایه نازکی از طلا در قسمت داخلی شیشه کابین خلبان حد اکثر کارایی ممکن را برای جنگنده ایجاد کرده اند .
حرف آخر : هر چند روز به روز دنیای علم با پیشرفت خود باعث ایجاد فناوریهای نظامی جدیدی می شود ولی همزمان با آن و یا با فاصله کمی از آن روش مقابله با آن فناوری نیز بدست می آید . درست همانند حیوانات که پس از مدتی زندگی در خطر خود را در مقابل خطرسازگار و یا ایمن میکنند . طبیعت همواره الهام بخش بسیاری از دانشمندان جهان بوده است و بسیاری از راه حل های موجود را نیز درخود نهان دارد . شاید روزی که آن سیب بر سر نیوتون افتاد او هرگز فکر نمیکرد که روزی لانه زنبور الهامی برای دانشمندان برای اختفا در آسمان باشد . حال دیگر زمان آن رسیده که در کشور خود نیز با توجه به اسرار درون طبیعت ما نیز سعی در ایجاد پیشرفت در کشور خود نماییم



------------------------------------------------
ماده سیاه در جهان هستی ماده ای نامرئی است که بنابه یافته های ستاره شناسی اکثر فضای پیرامون جهان هستی را در بر گرفته و از عبور هرگونه نور و موجی از خود به طور کامل جلوگیری میکند و باعث جلوگیری از رسیدن نور از آن سوی ماده به سمت جهان هستی میگردد. علت اصلی سیاه دیده شدن آسمان در شب نیز وجود همین ماده سیاه است . ولی در بحث زمینی مشابهی برای ماده سیاه با نام جسم سیاه تعریف شده است .
جسم سیاه جسمی است که تمامی امواج تا بیده به سمت آن را به طور کامل جذب کرده و مانع از بازتابش آن میگردد .جسم سیاه آرمانی متشکل از یک ساختار کروی شکل است که سوراخ ریزی بر آن وجود دارد و هر پرتوئی که وارد این سوراخ شود توانایی خروج از آن را نخواهد داشت .
-----------------------------------------------

حال که با ماده سیاه آشنایی یافتید وچگونگی عملکرد آن را مشاهده کردید زمان آشنایی با عملکرد مواد جاذب رادار فرا رسیده است هنوز هیچ تاریخچه مشخصی در مورد مواد جاذب رادار و سازنده آنها مشخص نشده . برخی کارشناسان ادعا کردند که آلمان اولین کشوری بود که در جنگ جهانی دوم و در سال 1942 موفق به ایجاد این فناوری شد و لی پس از شکست آمریکا اسناد آن را به دست آورده و پس از تحقیق از آن بهره برداری کرده است (در صورتی که این فرض درست می بود باید آمریکا در اوایل دهه هفتناد میلادی توانایی ساخت جنگنده های ضد رادار را به دست می آورد در حالی که اولین طرح ساخت جنگنده ضد رادار در خلال سالهای 1990 تا 1995 ارائه شد ) دسته دوم از کارشناسان نتایج تحقیقات یک دانشمند روسی در دهه های 60 و 70 را کلیدی برای آغاز طرح ساخت این مواد اعلام کردند . هرچند که روسيه نیز این نظریه را رد نکرده و نام دانشمند مربوطه و کتاب وی را به داشته
(متاسفانه به دلیل اعمال سانسور بر بخشی از اطلاعات موجود در منابع موفق به یافتن نام و نام کتاب دانشمند مربوطه نشده ايم ) وجود زیر دریایی های غیر قابل رهگیری شوروی در دهه های بعد از هفتاد نیز تاییدی بر این مطلب می تواند باشد . ولی اولین تحقیقات رسمی در مورد مواد جاذب رادار به گفته غربی ها در سازمان کشتیسازی داکیارد کانادا با همکاری چند دانشگاه بزرگ انجام شد که پس از سه سال به نتیجه رسید . و علاوه بر دستیابی به این فناوری نرم افزاری نیز برای پیش بینی مناطق حساس راداری در پرنده ها و کشتی ها که میتوانست موجب شناسایی آنها شود نیز طراحی شد .
( گزارش این مطلب به زودی پس از ترجمه در اختیار دوستان قرار خواهد گرفت )
در این فناوری نوین از ساختار شش ضلعی لاله زنبوری به طور گسترده استفاده شده است (باز هم میگم طبیعت خودش الهام بخشه بسیاری از مهندسانه جهانه ) که تنها ماده ای چون کربن که به گفته کارشناسان از نوع فعال آن است می تواند چنین ساختاری را ایجاد کند .
هنگامی که امواج رادار با سطحی برخورد میکنند ابتدا مقداری از نیروی آن موج از سوی سطح جذب شده و نیروی موج بازگشتی به همان مقدار کاهش می یابد که موجب ضعیفتر شدن موج برگشتی میشود . ساختار لانه زنبوری با ایجاد انعکاسهای درونی پی در پی یک موج نیروی آن موج را گرفته و باعث میشود که در نهایت موج خروجی نتواند قدرت کافی را برای بازگشت به آنتن زمینی و ایجاد زمینه شناسایی پرنده فراهم کند . فقط رادارهای پرقدرتی چون رادار میگ 31 روسی تا کنون توانسته اند به تعداد محدود این گونه پرنده ها را آن هم در فاصله نه چندان دور شناسایی کنند . علت اصلی آن نیز میزان بالای انرزی موجود در امواج پخش شده توسط رادار میگ 31 است که با وجود انعکاسهای پی در پی باز هم میتواند مقداری انرزی کافی برای بازگشت به رادار میگ را داشته باشد .




منبع:aerospaceusr