سال 81 توفيقي حاصل شده بود تا به همراه ايشان در يک کاروان به حج عمره مشرف شويم، انسان ساده زيست و افتاده اي هستند، يادم هست شوخ طبعي خاصي هم داشتند، به مزاح مي گفتند: حالا بايد به من بگويند "حاج دکتر پرويز کردواني" يا "دکتر حاج پرويز کردواني" ؟ (البته اين را در جمع خودماني اساتيد دانشگاه مي گفتند، نه اينکه مثلا" در جمع دانشجويان بخواهند خودشان را دکتر! نام ببرند)
آن موقع شناخت زيادي از ايشان نداشتم، ولي بعدها فهميدم انسان سخت کوش، معروف و دوست داشتني هستند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)