استدلال روسیه برای عدم تحویل موشکها به ایران، وضع تحریمهای رسمی شورای امنیت سازمان ملل بر ضد ایران بود (شاهکار دولت قبل) اما در پشت پرده، با کارت ایران و ترس نتانیاهو، توانست امتیازات زیادی از غرب بگیرد از جمله عدم استقرار سامانه های موشکی ناتو در شرق اروپا که برای روسیه حیاتی است.
نکته دیگر اینکه به جز تحریم خرید نفت و انتقال ارز و فلزات به ایران؛ یک بلائی روی سر کشورهای هیدروکربن فروشی مثل ما نازل شده به نام «نفت شیل» که سبب می شود احتمالا مجبور شویم با اون قیمتهای بالای نفت برای همیشه خداحافظی کنیم و دیگه واقعا مجبور باشیم به جای پیدا کردن ارز خارجی از زیر زمین، از مغز نخبگانمان و دستهای خودمان برای جلوگیری از گرسنگی استفاده کنیم. بنابراین حتی اگر روسیه حاضر باشد تکنولوژیهای قدیمی تر خود را به ایران بفروشد، فعلا که ایران بر خلاف دولت گذشته، دیگر ارز زیادی برای ریخت و پاش ندارد.
مسئله دیگر اینکه اگر واقعا روزی ناتو بخواهد به ایران حمله کند، بعید می دانم s-400 هم چندان افاقه ای بکند و احتمالا در بهترین پیش بینیها، فقط پذیرش صلح توسط ما را اندکی عقب تر می اندازد. واقعیتها را به جای انکار، همیشه باید پذیرفت.
علاقه مندی ها (Bookmarks)