به نظرم بهتره به جای انرژی صرف کردن برای اینکه دنبال مشکل و راه حلها بگردیم
که البته کار خوبیه ولی بسیار وقت گیره و مشکلات هم فراوان...لذا پیشنهادم اینه که این انرژی رو بذاریم برای جا انداختن یک تفکر ...
که خارجی ها خوب بهش رسیدن و دارن ازش بی سرو صدا بهره میبرن و اونم اینه که :
من متفکرم و تولید فکر میکنم پس منم که ارزش دارم و نه مدرک و نه فلان دانشگاه و نه فلان کشور و نه اعتبار اونها ...
من نباید دنبال این باشم که آقا توروخدا بیاید از من استفاده کنید چون حرف برای گفتن دارم...
بلکه دنیای بیرونه که به فکر من نیاز داره و باید دنبال من باشه...من نباید دنبال این باشم که دانشگاه شریف
و امثالهم تورو خدا منو راه بدید و اجازه بدید از اعتبار اسمی شما که منو امثال من بهش دادیم استفاده کنم...
دانشگاه شریف باید بگرده دنبال منو امثال من ...امتحان سنگین بده و گزینش رو هم قبول شو ..
تازه شاید اجازه بدن که من برم اونجا از اسمش استفاده کنم و البته مهمتر از اون از فکر خودم!!!!!
باید از دانشگاه فلان تقاضا کنم که اجازه بدید من از فکرم به اعتبار شما استفاده کنم ؟؟؟!!!
واقعا جای تامل داره...
تا یه جایی نیاز بود که فکرمو اثبات کنم یا خودمو معرفی بکنم که این کارو کردم...
از یه جایی به بعد این منم که به دنیای اطرافم ارزش و اعتبار میدم...
مالک این فکر منم و صاحب این ارزش و اعتبار هم منم...
من مدتهاست شروع کردم و از محیطهای اطراف خودمون هم باید شروع کنیم
علاقه مندی ها (Bookmarks)