2 ) روش جذب اتمي شعله‌اي (FAA) : اين روش از دقيق‌ترين روشها براي اندازه‌گيري طلا مي‌باشد. در اين روش تداخل حاصل از فلزات همراه با طلا را مي‌توان در مرحله جداسازي توسط حلال‌هاي آلي از بين برد و طلا را با دقت نسبتاً خوبي اندازه‌گيري نمود. مخلوطي از هوا- استيلن بهترين سوخت براي شعله مي‌باشد. عليرغم محاسن خوبي كه اين روش دارد براي پلاتين، پالاديم، آلومينيوم، آهن، كلسيم، يون سيانور و يون سولفات در بالاتر از 50 گرم در تن (ppm50)ايجاد تداخل مي‌نمايد.


3 ) روش جذب اتمي گرافيتي (GFAA): در اين روش يك واحد گرافيتي (كوره گرافيتي) جانشين شعله مي‌گردد. در اين روش كوره گرافيتي توسط جريان الكتريكي در دماي بالا حرارت داده مي‌شود. در طي اين پديده نمونه ابتدا خشك شده و سپس به حالت اتمي در مي‌آيد و نهايتاً اندازه‌گيري مي‌شود. دقت اين روش نسبتا بالا و در مرزهاي پائيني از (ppb) است.

4 ) روشهاي نشري : در اين روش‌ها معمولا از سيستم آرگون- پلاسما براي سنجش نمونه‌هاي جامد و يا محلول استفاده مي‌شود. دقت اندازه‌گيري در حد ميلي گرم در تن است.

5 ) روشهاي راديواكتيو : در روشهاي راديو اكتيو نمونه‌ها جريان‌هاي نوتروني بمباران مي‌شود و عناصر به حالت ايزوتوپي در مي‌آيند و نهايتا عيار طلا بر حسب نمونه‌هاي شاهد اندازه‌گيري مي‌شود. دقت اين روش در حد 1/0 ميلي گرم در تن است. در اين روشها منبع انرژي كاليفرنيم 252 مي‌باشد.

6 ) روش فلوئورسانس اشعه X (XRF) : اين روش بدليل تداخل زياد عناصر زمينه كه همراه طلا هستند از دقت بسيار خوبي برخوردار نمي‌باشد.

7 ) روش وزن ‌سنجي- ژئوشيمي : اين يكي از روشهاي عادي و متداول‌ براي اندازه‌گيري طلا است كه به ترتيب زير انجام مي‌شود.

الف) ده گرم از نمونه معدني پودر شده را با 75 گرم از كمك ذوب روش وزن سنجي مخلوط مي‌كنند.

ب) 2 قطر نيترات نقره به نمونه اضافه مي‌نمائيم و بر اساس مراحل «ب» الي «د» ذوب كرده و نهايتا سرد مي‌نماييم.
ج) در اين مرحله با اضافه نمودن اسيد كلريدريك، نقره به صورت كلريد نقره رسوب مي‌كند و طلا را در تيزاب سلطاني حل مي‌كنند. محلول حاصل را با آب مقطر رقيق نموده و كلرور نقره در ته ظرف آزمايش رسوب مي‌كند و سپس محلول را از كاغذ صافي عبور مي‌دهند.

د) 2 ميلي ليتر از محلول را از طريق لوله تغذيه كننده وارد سيستم كوره گرافيتي دستگاه جذب اتمي مي‌نمايند عيار طلا را اندازه‌گيري مي‌كنند.

هـ) روش محاسبه به اين ترتيب است:
Au = ( C*V /W) * 100
Au = عیار طلا در سنگ ( ppb )
C = غلظت طلا در محلول ( میکرو گرم در میلی متر )
V = حجم نمونه ( 2 میلی گرم )
W = وزن نمونه پودر شده
100 = ضریب رقت محلول
در اين روش دقت و حساسيت اندازه‌گيري ppb2 مي‌باشد كه محدوده غبار عادي طلا را درسنگهاي مختلف پوسته زمين نشان مي‌دهد.

8 ) روش رنگ سنجي : در اين روش با استفاده از معرف‌ها و محلولهاي رنگين طلاي موجود در نمونه‌هاي سنگي و رگه‌اي به صورت لكه‌هاي قرمز تا قرمز تيره رنگ مشخص مي‌شود. روش كار به ترتيب ذيل مي‌باشد:

الف) گذاشتن كاغذ معرف داخل يك محلول ثابت كننده طلا (نقره را از طلا جدا مي‌كند)
ب) شستن كاغذ به صورت 20 دقيقه با آب مقطر و نهايتا خشك نمودن آن.
ج) گذاشتن كاغذ در تيزاب سلطاني براي يك دقيقه

د) اسيدزدايي كاغذ توسط يك كاغذ صافي مخصوص

هـ) قرار دادن سطح صيقلي نمونه (كاني- سنگ) بر روي كاغذ معرف طلا به مدت يك دقيقه

و) اضافه نمودن معرف رنگي رودانين

در صورتيكه PH كاغذ اسيدي باشد رنگها ظاهر نمي‌گردند. در چنين حالتي بايد كاغذ را در استات سديم و اسيد استيك قرار دهيم و دوباره بعد از شستن و خشك نمودن با معرف رودانين آزمايشنماييم. به جاي معرف رودانين مي‌تون از بنزيدين استفاده كرد كه رنگ طلا را بنفش نشان مي‌دهد. اگر قطر ذرات طلا در حد 02/0 ميلي متر باشد يك دقيقه وقت لازم است تا رنگها ظاهر شود.
از كليه موارد فوق چنين نتيجه‌گيري مي‌شود كه روشهاي وزن سنجي و جذاب اتمي به علت ساده بودن،‌ اقتصادي بودن روش و حساس بودن روش مي‌توانند از تاثير خوبي برخوردار باشند.