چراشو که باید از خودشون پرسید.اما حالا فرض رو بر این میزاریم که اونا نمیخوان و دوست ندارن.شاید اصلا وضعیت کسی که محتاج هست رو درک نمیکنند.
اما خود افراد محتاج هم میتونند به همدیگه کمک کنند(بحث کار عقلی هست)
من ایام سوگواری تاسوعا و عاشورا رو در یک روستایی بودم.برام عجیبه که چرا این روستا یا به قول خودشون شهرستان 35 تا هیئت داره.به تفکیک نام فامیلی هر کسی هئیت داره.
از اول محرم تا 14 شب تمام این 35 هیئت توسط نذر های مردم شام میدن به خود مردم.
فرض میکنیم هر هیئت برای هر شام 1 میلیون تومان هزینه کنه برای این 14 شب 490 میلیون تومان هزینه میشه که افرادی که نیازی به شام ندارند رو شام بدن.
این روستا تعداد زیادی بیکار داره.
مدرسه و دبیرستان پیرفته و مجهز نداره.
بیمارستان نداره.
شرکت و شعبه فروشگاه و محیط فرهنگی زیبا و درست حسابی نداره....
در حالی از نظر پتانسیل جذب سرمایه و درامد زایی در بهترین شرایط و مکان ممکن هست.
نتیجه گیری پای خود شما.
عشق به ائمه درست.اما عقل بهتر از احساس میتونه تصمیم بگیره.
وقتی کسی نذر میکنه قاعدتا ازون پول چشم پوشی کرده.پس با 500 میلیون تومان توی 14 روز میشه بالای 10 تا جوان رو صاحب شغل کرد.(اگر از خیر سود بگذریم و این پول رو هدیه کنیم به جوانان)
تازه نذر های ماه رمضان رو هم حساب کنید.و همینطور محرم و رمضان سال های بعد....
پس اگر این عربهارو به سخره گرفتیم که با پولهاشون دارن تفریح میکنند ما هم باید ازینور فکر کنیم که چه امکانات و شرایطی منابعی برای بهبود اوضاع داریم.بهتر از اینه که فقط دست به دعا بشیم
علاقه مندی ها (Bookmarks)