ساده ترین روش برای تعیین خطر پس زدن پیوند کلیه.

[masoume.a.92]

مطالعات نشان داده اند كه نوع خاصي از آزمايش ادرار، ساده ترين راه براي تعيين خطر پس زدن اندام پيوندي در بيماران دريافت كننده كليه خواهد بود. نتايج تازه ترين مطالعات كه در نشريه آمريكايي Organ منتشر شده است، نشان مي دهد كه سطح پروتييني به نام CXCL۹ در ادرار بيمار دريافت كننده پيوند كليه، شاخص مطمئني براي تشخيص و حتي پيش بيني رد عضو پيوندي در افراد محسوب مي شود.
پس از پيوند كليه، بيماران بايد يك رويه درماني را براي مقابله با عوارض جانبي ناشي از پيوند عضو و جلوگيري از پس زدن عضو جديد توسط سيستم ايمني بدن آغاز كنند.اما با وجود اين شيوه هاي درماني، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بيماران دريافت كننده كليه در نخستين سال جراحي با مشكل پس زدن عضو پيوندي روبرو مي شوند . در روش هاي قبلي پزشكان براي تشخيص عارضه كليه از روش نمونه برداري استفاده مي كردند كه اگرچه شيوه اي ايمن و بدون خطر است اما ممكن است مشكلاتي مانند خونريزي و درد را در پي داشته باشد.
در مطالعات جديد، محققان نمونه هاي ادرار را از ۲۸۰ فرد دريافت كننده پيوند كليه از سنين مختلف به مدت ۲ سال پس از پيوند جمع آوري كردند. محققان پس از اندازه گيري سطح مولكول هايي كه بيشتر در ادرار بيماران رد عضو شده مشاهده مي شد، متوجه شدند كه پروتئين CXCL۹ به عنوان يك شاخص زيستي قابل اطمينان براي تعيين پيشرفت بيماري و تشخيص درد عضو پيوندي عمل مي كند. اين مطالعات نشان دادند: اگر شش ماه پس از دريافت كليه پيوندي، سطح اين پروتيين در ادرار پايين باشد، خطر پس زدن كليه يا از كار افتادن آن، تا ۱۸ ماه بعد كمتر است. به گفته محققان، سطح اين پروتئين تا ۳۰ روز قبل از بروز علايم باليني آسيب كليه، شروع به افزايش مي كند و اين به پزشكان امكان مي دهد تا براي جلوگيري از پس زدن كليه به موقع دست به كار شوند. برای مشاهده متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید.