فَرُّخرو پارسای(۱۳۰۱-۱۳۵۹)
نخستین زن ایرانی بود که در دوران حکومت پهلوی به مقام وزارت رسید
و نیز نخستین نماینده زن مجلس شورای ملی بود.
پست وی وزارت آموزش و پرورش ایران در کابینه دوم و سوم امیرعباس هویدا بود.
خانواده و تولد
وی در اسفند سال ۱۳۰۱ در باغی خارج از شهر قم به دنیا آمد.
مادر وی فخرآفاق پارسا از فعالان حقوق زنان و مدیر مجله «جهان زنان» بوده
و پدرش فرخدین پارسا کارمند وزارت بازرگانی
و مدیر مجلههای «اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران» و «عصر جدید» بود.
وی از آن رو در شهر قم زاده شد که مادرش به دلیل نشر مقالهای با عنوان «لزوم تعلیم و تربیت مساوی برای دختر و پسر» در تبعید به سر میبرد.
این مقاله اعتراضات گستردهای را در بین روحانیون آن دوران برانگیخت و موجب تبعید مادر وی گشت؛
ولی پس از تولد وی با میانجیگری میرزاحسن خان مستوفیالممالک (نخست وزیر وقت) به تهران بازگردانده شد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)