موزه ملی هنر اثری از سزار پلی
«سزار پلی» معماری دورگه آمریکایی-آرژانتینی است که شهرت بسیاری در طراحی ساختمان های بلند مرتبه و آسمانخراش ها دارد. وی سال ها مدیر بخش معماری دانشگاه «بیل» بوده و از جمله آثار او می توان به «برج های دوقلوی پتروناس» در مالزی اشاره نمود. موزه ملی هنر در «اوسکا» نیز از دیگر آثار مهم این معماری می باشد.
سایت در نظر گرفته شده برای موزه ملی هنر در بخش الحاقی جدیدی به دومین شهر ژاپن، اوسکا، از یک سو فضای کافی برای پراکندگی و وسعت پروژه در اختیار نگذاشته و از دیگر به عنوان محلی برای قرارگیری یک نشانه شهری جدید پیش بینی شده و چالشی اساسی را برانگیخته بود. این سایت محدود ولی دارای موقعیت ویژه در جزیره «ناکونو» که هم اکنون به عنوان یک دروازه جدید فرهنگی و تجاری برای اوسکا شناخته می شود و به سرعت در حال توسعه است.مطابق دستور دولت ژاپن، موزه ملی هنر از یک منطقه دور افتاده در حومه شهر اوسکا، می بایست به این منطقه منتقل گردد که بناهای مهمی نظیر موزه علم در مجاورت موزه ملی هنر و ساختمان اداری «ناکونوشیما میتسووی» که توسط سزار پلی طراحی شده را در خود جای داده است.
«سزار پلی» معماری که پیش از 100 جایزه معماری را از آن خود کرده است در پاسخ به چالش های موجود در سایت راه حل جالبی را به کار بست. پیشنهاد سزار پلی این بود که فضای نمایشگاه را در سه طبقه بطور کامل در زیر زمین قرار دهد و سقف عظیمی از شیشه و فلز با فرمی مونومانتال(مجسمه وار) در تراز خیابان بر روی آن سوار کند که موزه را به یک نشانه شهری مهم تبدیل کند. این تندیس همانند پروانه ای که از پیله خود خارج می شود، با ارتفاع پیش از 50 متر به بالا اوج می گیرد و بطور ارگانیک به بنا گره می خورد. این سازه عظیم با المان های خطی از جنس فولاد با پوشش تیتانیوم ساخته شده است .
لابی ورودی پوشیده شده از شیشه در زیر این نورگیر بزرگ قرار گرفته است. گالری ها و فضاهای نمایشگاهی در طبقات تحتانی نور طبیعی را از این نورگیر دریافت می کنند، علی رغم قرارگیری گالری ها در زیر زمین طراحی داخلی به گونه ای است که ورود و جاری شدن نور طبیعی را در سرتاسر نمایشگاه امکان پذیر می سازد، و طرح نورگیر از شیشه و فلز، رقصی پیوسته در حال تغییر از سایه ها را در فضای عمومی ساختمان پدید می آورد.
فضاهای خدمات عمومی موزه نظیر سالن همایش و سخنرانی ، رستوران، فروشگاه، اطلاعات، و پذیرش، هال ورودی، و فضایی برای نگهداری و بازی کودکان در طبقه منهای یک قرار دارد و دو طبقه زیر آن نیز به گالری نمایش آثار اختصاص دارد.
با توجه به قرارگیری ساختمان در زیر زمین، بنا توسط دیوارهای بتنی سه لایه ای که ضخامت قابل توجهی دارد احاطه شده است و در مقابل خاک مرطوب منطقه مقاومت می کند. ساختمان این موزه را می توان به یک زیر دریایی با پوسته ضخیم لایه لایه در بستر رودخانه های اطراف تشبیه نمود
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)