شادیگرایی و جنبه های تعلیمی آن در غزلیات شمس
شادیگرایی و جنبه های تعلیمی آن در غزلیات شمس
نویسندگان :دکتر علی دهقان- جواد صدیقی لیقوان
چکیده :
شادی یک پدیدة درونی و روحی است که در زندگی فردی و اجتماعی بشر حضور و نقش فعّالی دارد. از این رو در دین و عرفان اسلامی جایگاهی والا یافته است. ابعاد تعلیمی شادی در عرفان از مهم‌ترین نقشهای آن به شمار می‌آید. غزلیات جلالالدّین محمد مولوی بلخی – موسوم به غزلیات شمس تبریزی- به اعتبار میزان کاربرد مضمون شادی، برای تحقیق در این مورد اهمیت و ظرفیت زیادی دارد و هدف این مقاله آن بوده که پس از تعریف شادی، از دیدگاههای مختلف- بویژه عرفانی- نقش تعلیمی، عوامل و نشانههای شادیگرایی را در غزلیات شمس بررسی نماید.
در این تحقیق به شیوة کتابخانهای و اسنادی تمامی غزلیات مولوی مطالعه و شواهد مربوط به موضوع تحقیق استخراج و بررسی شد. نتیجه این بررسی نشان میدهد که مولانا شاعری شادیگرا بوده و از خواصّ و کارکردهای تعلیمی شادی برای القای اندیشههای عرفانیاش بهرة فراوانی برده است.
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)