ما آدم های عجول و خسته!

[ماری مریم]

ضرب المثل «عجله کار شیطان است» را باید در مورد انسان هم به کار می بردند. ما اغلب آدم های عجولی هستیم! هر راهی را شروع می کنیم، دوست داریم هرچه سریع تر به مقصد برسیم.
هر کاری را آغاز می کنیم، می خواهیم زودتر نتیجه بدهد و به هدف برسد.
وقتی رسیدن تنها هدف ما باشد، رنج راه بیشتر می شود و ناهمواری ها خسته ترمان می کند. درواقع درست همان قدر که برای رسیدن به اهداف مان عجله می کنیم، رنج و سختی راه هم،
همان قدر خسته مان می کند. کم طاقت بودن مان باعث می شود هر مشکلی که سر راهمان سبز می شود، ما را به هم بریزد.
چون رسیدن ما را به تاخیر می اندازد. به همین خاطر گاهی حتی مشکلات سر راه را بزرگ تر از مقصد و هدف نهایی می بینیم. آن قدر که دیگر مقصد به چشم مان نمی آید.
خسته می شویم چون وقتی چشم را فقط به قله دوخته ایم، زیبایی های راهی را که طی می کنیم، نمی بینیم. حتی اگر راه، سخت و جانکاه هم باشد باز تجربه قدم گذاشتن در مسیر شیرین است.
باید از مسیر لذت برد. از کسب تجربه شاد شد. هر بار که پا روی سنگ و صخره ای می گذاریم، هربار که سنگی از زیر پایمان جدا می شود و هول می اندازد به دلمان که نکند بیافتیم، هربار که توانمان
تمام می شود و لحظه ای می ایستیم تا نفس تازه کنیم، باید لذت بردن را فراموش نکنیم. چون این راه قرار است ما را به هدف برساند.
راهی که با تمام سرسختی اش گاهی چشمه ای از دلش جوشیده و گلی روییده است.
از مسیر لذت ببریم. گاهی به پشت سر نگاه کنیم و خوشحال باشیم که بخشی از راه را آمدیم و اغلب اوقات به هدف چشم بدوزیم تا انرژی بیشتری برای ادامه کسب کنیم.

پیمان طالبی