گذر زهره، وقتی ناهید خرامان پا بر قلب خورشید می‌گذارد

[sayed mojtaba]

از آخرین گذر زهره 8 سال گذشته اما انگار همین دیروز بود که زهره چون خالی بر گونه خورشید نشست و دل هزاران عاشق نجوم را با خودش به آسمانها برد. حالا دوباره قرار است الهه زیبایی از میانه خورشید بگذرد. با گذر زهره همراه شوید!

پیرمرد ایمان داشت که حساب و کتابش درست است اما درد نگاه کردن مداوم به خورشید از میان شیشه دود اندود، دیگر چشمان فرتوتش را خسته کرده و اشک بر صورتش جاری ساخته بود. خورشید دیگر داشت غروب می کرد و وقت تنگ بود. اندک اندک داشت خودش را آماده می کرد که بپذیرد شاید محاسباتش اشتباه بوده و شاید آنهایی که می گویند همه کائنات روی گردونه سپهر قرار دارند، درست می گویند.
برای چند لحظه ای چشمانش را بست و با پشت انگشتان اشاره دو چشمش را مالید تا بلکه از درد آنها بکاهد. نیک می دانست که نور خورشید دارد بیناییش را می گیرد اما او که زندگیش را وقف دانش کرده بود حالا دو چشم چه ارزشی داشت. بار دیگر چشمهایش را تنگ کرد و شیشه دود اندود را به صورت کشید و رخ به خورشید سپارد که ناگهان گل از گلش شکفت.
"ماشاالله احسن الخالقین" ناخودآگاه از میان لبهایش بیرون لغزید و بی اختیار خندید. حالا او یکی از نشانه های بزرگ آفریدگارش را با چشم خود می دید. ناهید داشت خرامان پا بر قلب خورشید می گذاشت.
این رصد تاریخی که در فصل هیئت مجموعه کتابهای 18 جلدی شفاء و به قلم دانشمند و نابغه بزرگ ایرانی، ابوعلی سینا ثبت و ضبط شده است، یکی از قدیمی‌ترین اسناد تاریخ بشریت از گذر سیاره زهره محسوب می‌گردد. برای پی بردن به ارزش علمی این رصد کافیست بدانید که ثبت قابل قبول بعدی به هزار سال پس از آن و به زمانه‌ای که تلسکوپ اختراع شده بود، برمی‌گردد.