آلبدو
آلبدو معیاری است که میزان سپیدی یا روشنایی هر شیء را با آن می سنجند. در فضا نیز این معیار کاربردهای فراوانی برای مشاهده اجرام بحرانی مانند دنباله دارها و سایر موارد دارد. هلال های بحرانی ماه نیز جزء این اجرام حساب می شود.
از عواملی که می تواند در رویت پذیری هلال های بحرانی تأثیر گذار باشد، نوری است که در اوایل ماه نو و یا اواخر ماه پیر، در قسمت تاریک ماه دیده می‌شود. به این نور زمین تاب گفته می شود. نوری که از سوی خورشید به زمین تابیده می شود اگر بنا به دلایلی نتواندجذب سیاره زمین شود، بخشی از آن نور، از زمین به سوی فضا انعکاس می شود. زمانی که ماه در مسیر این نور باشد نور آن جذب کره ماه شده و مقداری از این روشنایی مجددا، از سوی ماه به سمت زمین بازتاب می شود. در این هنگام علاوه بر روشنایی هلال ماه، بخش تاریک ماه نیز با روشنایی بسیار کمی (ولی قابل تشخیص) دیده می شود. مقدار این پدیده را با آلبدو اندازه می گیرند و این پدیده در تمام سیارات که قمر یا حلقه دارند رخ می‌دهد. این پدیده را در سیارات به طور کلی سیاره تاب می نامند.
اما میزان آلبدو ماه به این موارد بستگی دارد: 1. فاصله ماه از زمین 2. شرایط جوی زمین 3. شرایط جغرافیایی سویی که زمین در این هنگام با ماه دارد.
رشد
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)