زن که باشـــــی

[تووت فرنگی]

زن که باشـــــی

درباره‌ات قضــــاوت می‌کنند؛

در باره‌ی لبخندت

که بی‌ریا نثار هر احمقی کردی

درباره‌ی زیبایی‌ات

که دست خودت نبوده و نیست...

درباره‌ی تارهای مویت

که بی‌خیال از نگاه شک‌آلوده‌ی احمـــق‌ها

از روسری بیرون ریخته‌اند

درباره‌ی روحت، جسمت

درباره‌ی تو و زن بودنت، عــــشقت، همسرت

قضاوت می‌کنند

تو نترس و زن بمان

احمق‌ها همیشه زیادند

نترس از تهمت دیوانه‌های شهر

که اگر بترسی

رفتــــه رفتــــه

/زنِ مردنما می‌شوی/

[بلدرچین]

ممنونم عزیزم شعرقشنگی بودش فقط من این تیکه اخرشو اصلا نفهمیدم...