اگرچه بسیاری از مبتلایان به پسوریازیس براین باورند (وگاهی به آن اعتقاد راسخ دارند) که نوع غذایی که می خورند با پسوریازیس آنها ارتباط دارد، ولی تابحال مطالعات انجام شده این ارتباط را نشان نداده است. البته منظور این نیست که چنین ارتباطی به طور قطع وجود ندارد بلکه منظور این است که تا بحال این ارتباط ثابت نشده است.

بیشتر متخصصین معتقدند که بهترین توصیه غذایی به مبتلایان به پسوریازیس این است که مثل جمعیت معمولی از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنند شامل: پرخوری نکنند، چربی و شیرینی کم مصرف نمایند و در عین حال میوه و سبزی به مقدار فراوان استفاده نمایند. همچنین حرکات ورزشی منظم نیز توصیه می گردد.

البته نبایستی تجربیات شخصی فرد مبتلا به پسوریازیس در رابطه با رژیم غذایی اش را نادیده گرفت. بهترین راه این است که اگر فرد متوجه شد که ضایعات پسوریازیس وی پس از خوردن یک ماده غذایی خاص بدتر می شوند، از آن ماده غدایی پرهیز نموده و نتیجه را ملاحظه نماید. علیرغم اینکه ارتباطی بین مواد غذایی و پسوریازیس ثابت نشده ولی واقعیت این است که ضایعات برخی افراد با بعضی مواد غذایی خاص بدتر می شوند.

مواظب رژیم های غذایی معجزه آسا برای درمان پسوریازیس باشید

در بسیاری از کتب و سایت های اینترنتی مطالبی مبنی بر رژیم های غذایی در رابطه با پسوریازیس مشاهده می شود مانند: شکر، فَست فود، فرآورده های غلات، گوجه فرنگی، قهوه و تخم مرغ که در مورد همگی ادعا می شود که این ها موجب بدتر شدن پسوریازیس می گردند و چیزهایی که پسوریازیس را بهتر می کنند مثل چای سبز، برخی از آب میوه ها و ترکیبات حاوی روغن ماهی.

پزشکان معتقدند که رعایت یک رژیم غذایی متعادل برای بیمار پسوریازیس مناسب است ولی نکته مهم آن است که نبایستی این رژیم غذایی باعث آسیب رسیدن به بیمار گردد. مثلاً اگر بیمار پسوریازیس می خواهد میزان مصرف فَست فود و الکل خود راکم کند با این فکر که برای بیماری اش خوب است، نبایستی وی را از این مطلب منصرف نمود.

نکته مهم این است که بیمار پسوریازیس نبایستی فکر کند یک رژیم غذایی شدید و معجزه آسا می تواند موجب بهبودی بیماری اش گردد زیرا این مطالب کذب محض هستند. روزه گرفتن شدید، استفاده از ملین به طور منظم، مصرف مکمل های غذایی به مقدار زیاد، استفاده از " طب مکمل" مانند طب سوزنی، مزوتراپی و غیره و یا هرگونه اقدام از این قبیل با ادعای درمان پسوریازیس فقط اتلاف وقت، انرژی و پول فرد بوده و گاهی ممکن است خطرناک هم باشند. به بیماران پسوریازیس توصیه می شود که برای هرگونه اقدام درمانی در مورد بیماری اشان فقط به متخصص پوست و مو مراجعه و تنها به صحبت های ایشان اعتماد نمایند. پسوریازیس یک بیماری مزمن و طول کشیده است و لذا فرد از دست آن خسته شده، دچار افسردگی می گردد و لذا به هر راهی برای خلاصی از آن متوسل می شود در صورتیکه این کار بسیار اشتباه است. اجازه ندهید که وجود پسوریازیس و افسردگی ناشی از آن به سلامتی شما آسیب واردنماید.

منبع: سایت علمی ایران سلامت