«« حسین»»
حسین شعر كربلاست --- داغ ِ دل عاشقاست
حسین خون یك خداست --- در دل یك كربلاست
سروده ای از جهان
«« حسین»»
حسین شعر كربلاست --- داغ ِ دل عاشقاست
حسین خون یك خداست --- در دل یك كربلاست
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« حسین»»
گریان دلم ، یاد حسین است --- دردانه ی زهرا حسین است
او رفت ، ولی یاد حسین باز --- در سینه ی عشاق حسین است
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« سرنوشت»»
باورم ، درد دلای خسته است --- همدمم تنها همین یک گوشه است
اشک من در این چشَم خشکیده است --- سرنوشتم این چنین گنجیده است
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« بهار»»
بهار آمد جهان یکباره سبز شد --- دل تیره دمی زیبا و سبز شد
ز گردش ، تیرگی زیر و زبر شد --- ز آغوشش دلان ، بی کینه زر شد
-------------------------------------------------------------------------------
«« سفر »»
بار دگر سفر ، سفر خواهم کرد --- راه خودم از تو جدا خواهم کرد
گر چه نبودم عزیز، ای عزیز --- رسم رفاقت نبود ، این عزیز
سرودها ایی از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« وصل جانان »»
در پی جانان همی من بوده ام *** مست پیمانه همی من بوده ام
وصل او را من همی سنجیده ام *** درد دوری ، من همی رنجیده ام
گر چه من از دوری اش رنجیده ام *** درد دل ها در دلم ، گنجیده ام
گر دم عشق من همی بوئیده ام *** داستانش در دلم ، گنجیده ام
رازها در دل شب من دیده ام *** یاد حق در دل همی، گنجیده ام
از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« ای دریغ»»
ای دریغ از عشق رفته ،ای دریغ --- چون به خوابی است این حِسم ، دریغ
ای دریغ از دوری عشق خدا --- ای دریغ از این زمانه ، ای دریغ
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
یه شعرم می ذارم ... امیدوارم تونسته باشم در این شعر چیزی رو که می خوام رو به مخاطب برسونم.
البته اگر شما نظری دارید می تونید در همین تاپیک بیان کنید.
موفق باشید.
-----------------------------------------------------------
«« یاد دوست »»
بردی قرار ز قلبم ---- بردی خواب از دو چشمم
یادت زند دوباره ---- آتش ِ غم به قلبم
***
دیدن آن دو چشمت ---- برده خواب ِ دو چشمم
در یاد تو بسوزم ---- دریای غم ، دو چشمم
***
یادت هر شب یه رنگ است ---- هفت رنگ ولی قشنگ است
یادت هر شب یه درد است ---- دردها چقدر قشنگ است
***
درد غمم چه سخت است ---- درد و یادت ، چه درد است ؟!
قلبم بود هراسان ---- ز دوری ات ، ز درد است .!
***
دوری تو ، چه سخت است ---- یادی دگر چه درد است .!
سخت است ولی یاد دوست ---- هر دم خوش آب و رنگ است
***
هر دم پر از یاد اوست ---- لبریز ِ از یاد دوست
هر دم پر از یاد دوست ---- لبالب از یاد اوست
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« عشق حق »»
در پی جانان همی ویرانگیست --- آخر راهش همی بیچارگیست ..!
راه عشق حق همی هموار شد --- تا که عشقش در دلت معنا شد
عشق حق، گر چه بود راهی دراز --- فلسفه دارد همی طول و دراز
در همین حد من کفایت می کنم --- داستان در بیت روایت می کنم
عشق حق ، مردانگی ، فرزانگی --- در پیَش آزاد تَنَت از بندگی
بشنو این پند از جهان ، تو ای عزیز --- تا که باشی در جهان هر دم عزیز
از جهان
اینم نمونه:
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
با سلام خدمت شما دوست عزیزم ..!!
نمی دونم چی بگم ... همین رو می دونم كه تمام تلاشم رو كردم تا شعری در وصف ظلمی كه در حق آقا امام حسین ( ع ) شد رو به قلم شعر در بیارم.
لطفا شعر رو به همراه تصاویر دنبال کنید ... تا از فیض بیشتر این اشعار بهره مند بشین.
امیدوارم كه مورد قبول آقا و عاشقای آقا امام حسین واقع بشه.
انشاء الله
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
«« قصه ی کربلا »»
غم در دلش نشسته -------- اشک در دو چشمش بسته
غم در تنش ، چه خسته -------- غم در دل ِ شکسته
***
رقیه بی تاب اوست -------- در تب دیدار اوست
گریان ِ آغوش اوست -------- گریان دوری اوست
(حرم مطهر حضرت رقیه )
***
کشته شد در دست او -------- نهال کوچک او
پرپر شد به دست کین -------- علی اصغر او
***
شکسته شد وجودش -------- از دیدن دو دستش
گریان هر دو چشمش -------- ماه بنی هاشمش
***
آمد شرمنده بی آب --------- بی دست و آب ، برادر
ز جوی آب آمد -------- با لبی خشک ، برادر
***
برادر در آغوش او -------- با خنده ای پیش او
بی صدا از کوی او -------- پر کشید، ز آغوش او
***
چشمان پر غمت را -------- غم های پر شرر را
دوری از پسر را -------- غم های این ستم را
***
بسپار به دستان من -------- به درد و دل های من
بسپار به دست خدا -------- خدای تنهای من
***
تیرها روانه ی اوست -------- آسمان گریان اوست
دو جهان گریان اوست -------- از ظلم در حق اوست
***
جملگی یاران او -------- رفتند جمع ، ز ِ کوی او
پر کشیدند و رفتند -------- رفتند از پیش او
***
دشمن در انتظارش -------- در روبرو نشسته
با زر و سیم و نیرنگ -------- دست دل ها رو بسته
***
شمشیر ها برهنه -------- دلهای زار و خسته
تشنه ی خون حسین -------- گریان ِ روی خسته
***
سردار بر روی اسب است -------- آماده ی نبرد است
نبرد او سپید است -------- با دلهای تاریک است
***
اشک چشم رقیه -------- بدرقه ی راه اوست
گریه های دوری اش -------- تنها درد دل اوست
***
حسین با غم درونش -------- رفت به قلب دشمنش
او شد عشق همیشه -------- در دل ِ ، عاشقانش
***
سردار قصه ی ما -------- شد شهید کربلا
قصه ای در دل ما -------- شد قصه ی کربلا
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
«« شب نیلوفری »»
چشم غم ، یک روی شادت دیده است --- درد و غم را در دلت گنجیده است
بی تو در یاد دو چشمت بوده است --- بی تو چشمان شب نیلوفری را دیده است
سروده ای از جهان
نخبه یعنی خودباوری انسان و پس از خود باوری کاری غیر ممکن نمی شود
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)