ناگهان گشت كوروش والا گهر پديد...

[touraj atef]

ناگاه گشت كوروش والا گهر پديد/....
از كوروش كبير سخن گفتن كاري بس دشوار در قالب يك مقاله كوتاه است امادر سالروز بزرگداشت اين امپراطور بزرگ پارسي بعنوان يك انسان و يك عاشق انسان دوستي و آزادي و بزرگي شان انسان و يك ايراني بايد گفت زيرا يادمان داده اند كه بايد
پندار نيك
گفتار نيك
كردار نيك
را فرا تر از هر رويكردي داشت و چنين است كه با قلمي قاصر و زباني الكن و دانشي اندكي نسبت به شان بزرگ مردي چون امپراتور كوروش بيان مي كنم و چنين آغاز مي كنيم

در كتاب تاريخ كلاس چهارم ابتدائي دخترم از كوروش چنين ياد مي كند
"كوروش پس از مادها به حكومت رسيد و چون نام جد كوروش هخامنش بود سلسه خود را هخامنشيان ناميد كوروش حكومتهاي بزرگ آن زمان چون بابل را شكت داد و قلمرو خود را افزون كرد " و ديگر هيچ ..
دريغ و افسوس كه در موطن كوروش تنها دو خط از او و آن هم در جهت جهان گشائي گفته مي شود و هيچ گاه كسي نمي داند كه به چه دليل بايد يكي از افتخارات ايران در سرزمينش كه در فاصله 25 قرن پيش بوده مخفي گردد
اما فرزندان ايران زمين قصه كوروش كبير چنين نيست و نخواهد ماند
در بين مورخين بزرگ تاريخ از سه شخصيت پر اهميت نام برده مي شود كه به تر تيب عبارتند از كوروش كبير و اسكند مقدوني و قيصر (ژوليوس سزار) اما اهميت كوروش كبير بر خلاف دو شخصيت ديگر بهر فتو حات و جان گشائي و پيروزيهاي بي كران در نبردهاي خونين نبوده بلكه انديشه و افكار بزرگ انسانس دوستي او كه در قالب كتيبه معروفش كه در موزه بريتانيا بوده وخوشبختانه امروز در موطن محبوبش ايران است و وصيتنامه مشهورش بخوبي نشان مي دهد كه چرا اين امپراطور بزرگ تاريخ ايرانيان را يهوديان ( ناجي و رهاننده ) و بابليان او را مورد حمايت مردوك خداي بزرگ بابليان و در كتابهاي مسلمانان و يهوديان و مسيحيان ذوالقرنين را به او نسبت داده اند او را امپراطور مهر و نخستين كسي كه منشور حقوق بشر را اعلام كرد مي شناسند زيرا در هيچ جائي كه فتح كرد پادشاه و شاهزاده اي را نكشت اجازه غارت نداد و زبان و خط و مذهبي را مورد اهانت فرار نداد زيرا مي انديشيد كه نام نيك بيش از سرزمينهاي نيك باقي ماند او به انسانيت بيش از نام اهميت داد و افكاري كه سعي در توسعه و بسط آن داشت هم اكنون نيز براي بسياري از مكانهاي جهان دست نيافتني است افسوس
در بخش زير متن وصيت هاي او به پسرش و آيندگان مي خوانيم تا با خواندن هر كلمه و سطر او به اين باور رسيم كه چرا او را مهر آفرين بزرگ تاريخ بشريت مي دانند

وصيت نامه كوروش كبير

اينك من از دنيا ميروم بيست وپنج كشور جزء امپراتوري ايران است.
و در تمام اين كشور ها پول ايران رواج دارد.
در آن كشور ها داراي احترام هستند . وايرانيان نيز
و مردم آن كشور ها در ايران داراي احترام هستند.
جانشين من (خشايار شاه) بايد مثل من در حفظ اين كشور ها بكوشد .
وراه نگهداري اين كشور ها آن است كه در امور داخلي آنها مداخله نكند و مذهب وشعائر آنان را محترم بشمارد.


اكنون كه من از اين دنيا مي روم دوازده كرور زر در خزانه سلطنتي داري و اين زر يكي از اركان قدرت تو ميباشد.
زيرا قدرات پادشاه فقط به شمشير نيست بلكه به ثروت نيز هست .
البته به خاطر داشته باش تو بايد به اين ذخيره بيفزايي نه اينكه از آن بكاهي .
من نمي گويم كه در مواقع ضروري از آن برداشت نكن ، زيرا قاعده اين زر در خزانه آن است كه هنگام ضرورت از آن برداشت كنند ، اما در اولين فرصت آنچه برداشتي به خزانه برگردان .


مادرت آتوسا (جانم به قربانش) برمن حق دارد پس پيوسته وسايل رضايت خاطرش را فراهم كن.


ده سال است كه من مشغول ساختن انبار هاي غله در نقاط مختلف كشور هستم و من روش ساختن اين انبار ها را كه از سنگ شود وبه شكل استوانه هست، در مصر آموختم و چون حشرات در آن بوجود نمي آيند و انبار ها پيوسته تخليه مي شود .
غله در اين انبار ها چند سال مي ماند بدون اينكه فاسد شود و تو بايد بعد از من به ساختن انبار هاي غله ادامه بدهي تا اينكه همواره آذوقه دو و يا سه سال كشور در آن انبار ها از غله موجود باشد .
و غله جديد را بعد از اينكه بوجاري شد به انبار منتقل نما و به اين ترتيب تو هرگز براي آذوغه در اين مملكت دغدغه نخواهي داشت. ولو دو يا سه سال پياپي خشكسالي شود.


هرگز دوستان ونديمان خود را به كار هاي مملكتي نگمار و براي آنها همان مزيت دوست بودن با تو كافي است
چون اگر دوستان ونديمان خود را به كار هاي مملكتي بگماري و آنان به مردم ظلم كنند و استفاده نامشروع نمايند نخواهي توانست آنها را به مجازات برساني چون با تو دوست هستند و تو ناچاري رعايت دوستي بنمايي.


من ميخواستم بين شط نيل و درياي سرخ كانالي بوجود بياورم كه از نظر بازرگاني و جنگي خيلي اهميت دارد و تمام كردن اين كانال هنوز به اتمام نرسيده تو بايد آن كانال را به اتمام برساني و عوارض عبور كشتي ها از آن كانال نبايد آنقدر سنگين باشد كه ناخدايان كشتي ها ترجيح بدهند كه از آن عبور نكنند.


اكنون من سپاهي به طرف مصر فرستادم تا اينكه در اين قلمرو ، نظم و امنيت برقرار كند ، ولي فرصت نكردم سپاهي به طرف يونان بفرستم و تو بايد اين كار را به انجام برساني . با يك ارتش قدرتمند به يونان حمله كن و به يونانيان بفهمان كه پادشاه ايران قادر است مرتكبين فجايع را تنبيه كند.


توصيه ديگر من به تو اين است كه هرگز دروغ گو و متملق را به خود راه نده ، چون هردوي آنها آفت سلطنت هستند و بدون ترحم دروغ گو را از خود دور نما .

هرگزعمال ديوان را بر مردم مسلط نكن و براي اينكه عمال ديوان بر مردم مسلط نشوند ، قانون وضع كردم .
افسران وسربازان ارتش را راضي نگه دار و با آنها بدرفتاري نكن .
اگر با آنها بد رفتاري كني آنها نخواهند توانست معامله متقابل كنند در ميدان جنگ تلافي خواهند كرد.
ولو به قيمت كشته شدن خودشان باشد .
تا اينكه وسيله شكست خوردن تو را فراهم كنند.
امر آموزش را كه من شروع كردم ادامه بده وبگذار اتباع تو بتوانند بخوانند وبنويسند تا اينكه فهم وعقل آنها بيشتر شود وهر چه فهم وعقل آنها بيشتر شود ، تو ميتواني با اطمينان بيشتري سلطنت كني .
همواره حامي كيش يزدان پرستي باش اما هيچ قومي را مجبور نكن كه از كيش تو پيروي نمايد و پيوسته به خاطر داشته باش كه هركس بايد آزاد باشد و از هر كيش كه ميل دارد پيروي نمايد



بعد از اينكه من زندگي را بدرود گفتم بدن من را بشوي و آنگاه كفني را كه من خود فراهم كرده ام بر من بپيچان و در تابوت سنگي قرار بده و در قبر بگذار . اما قبرم را كه موجود است مسدود نكن تا هرزماني كه ميتواني وارد قبر بشوي و تابوت مرا در آنجا ببيني و بفهمي ، كه من پدر تو پادشاهي مقتدر بودم و بر بيست وپنج كشور سلطنت ميكردم ، و تو نيز مثل من خواهي مرد .
زيرا سرنوشت آدمي اين است كه بميرد.
خواه پادشاه بيست وپنج كشور باشد خواه يك خاركن و
كس در اين جهان باقي نخواهد ماند
*****************
آري آري چنين بود پند بزرگان ايران زمين جاودانه ما
www,lonelyseaman.wordpress.com/ tourajatef@hotmail.com