چشمهاي شسته شاهنامه اي

[touraj atef]

دخترم كه از در مدرسه بيرون مي آيد خندان است و من ز لبخند او غرقه در آسمانها و چون هر روز به اخبار او گوش مي دهم آيلي مي گويد
- بابائي ! نمايش زال و سيمرغ را بازي كرديم خيلي خنده دار بود
با تعجب پرسيدم
- خنده دار ؟
و آيلي حكايت نمايشنامه اي كه تنها بخش اندكي از حكايت شاهنامه اي زال و سيمرغ را داشت و بقيه اسير در دستهاي هنر پرور و خلاق بچه ها شده بود را برايم باز گو كرد و من قدري جا خوردم سالها كار بعنوان عضو هييت تحريريه مجله فردوسي و علاقه ام به پير طوس كمي نگاه پر تعصب به من داده بود و از اين رو چندان خوشايندم نبود كه فرزندان اين مرز و بوم زال و سيمرغ را با نگاهي طنز بنگرند و از اين رو سعي كردم كه به دخترم توضيح بيشتري دهم اما تلاش من فايده اي نداشت و دختركم همچنان به نگاه طنز خود وفادار بود و چنين بود كه كمي به خودم آمدم و انديشيدم شايد من بايد جاي او تغيير كنم نگاهي به گذشته مي افكنم به تمامي سمينارها و گفتگوها در مورد شاهنامه انديشيدم گفتگوهائي كه كمتر رد پاهائي از نسل جوان را در پي داشت نقالي ها هم حكايت زيبائي براي كودكان نداشت كتاب شاهنامه هم آنقدر حجيم از بعد فيزيكي و هم از بعد معني بوده كه كمتر كسي جرات و تواني براي نزديك شدن به آن داشته است و از اين رو شايد چنين بوده است كه در شهر طوس و آرامگاه فردوسي افراد با پوشيدن كلاه خودي و سپري در دست فيگور رستم شدن مي گرفتند و به نوعي بيماري كه در آن رنگينه هاي كار نمي كنند و موي سر سپيد مي شود لقب ” زال ” شدن داده اند و هيچكس نگفته است كه زال بغير از موي سپيد روح و قلب و عشق و گفتار و كردار و انديشه سپيد داشته است كه گر چنين نبود شاگر دسيمرغي نبود كه در حكايتهاي ما قصه پير دانا را مي دهد و اگر قصه همچنان اين گونه ادامه يابد شايد پس از سالها هيچ كودك ايراني نامي از شاهنامه بزرگترين كتاب ما ايرانيان نام نبرد زيرا چيزي از آن نمي داند و شايد چنين بود كه به داستان آيلي و نمايشنامه اش باز گوش دادم و سعي كردم با حفظ قصه ها طعم لبخند و شادي را به آنها بدهم و به گونه قصه سهراب را تكرار كنم كه
چشمها را بايد شست و جور ديگر بايد ديد
و اين همان حكايت همه ما است كه سعي داريم در گذشته و بي تغيير زندگي كنيم و هيچگاه نيانديشيم كه زمان در حال گذر بوده و امروز من و حتي لحظه اكنونم با لحظه اي پيش تفاوتي بي شمار دارد براي بسياري از ما زيستن در گذشته ها مصداق زندگي در آُسمانها را دارد و نمي انديشيم كه براي بهينه زندگي كردن بايد پاهائي بر روي زمين داشت و با امروز زندگي كرد و ادامه داد امروزي كه بايد طعم پاكي و تازگي داشته باشد و اين مي تواند براي بسياري از وقايع و ارتباطها و رفتارهاي ما باشد براي بسياري از ما رود خانه گذشته و غوطه وري در آن به مصداق مسكني براي دردهاي امروز و وحشت فردا هائي است كه هيچگاه نيامده اند خيلي از ما مي انديشيم كه گر لحظه هاي ديروز را از ياد ببريم خانه اي در باد بنا كرديم كه بر فرض اين گونه باشد تنفس در هواي تازه و حتي اگر تند بادي باشد برايمان نسيم تازگي دارد تازگي كه ما را از روزمرگي و خلسه اي كه مرگ تدريجي باز دارد
امروز آيلي با نمايشي تازه از شاهنامه به مدرسه مي رفت تئاتري كه در آن ضحاك شكم پرست در دام شيطان پر خوري مي افتد و اين شيطان برايش غذاهاي خوش مزه درست مي كند و در ازايش بوسه اي بر كتفهايش مي زند و مارهائي از آن برون آيند كه هر كدام غذاي ديگري را مي دزدند آري مهم اين است كه دخترم از ضحاك بداند از اهريمن زياده خواهي و نابود كردن مغز و انتشار جهل اطلاع داشته باشد مهم اين است كه دخترم از شجاعت فريدون و بي بابكي مادرش فرانك از پاكي سياووش و دانش سيمرغ بداند او بايد از ضحاكي كه گناهش خوردن مغزها است بايد بداند و به گوهر خرد بيانديشد و از ناداني كيكاووس و… حال اين حكايت مي تواند با لبخند و شادي باشد و ما بعنوان نسل پيشين بايد اين حكايتها را براي آنها شيرين كنيم كه از دير باز گفته اند
وعظ معلم گر بود زمزمه محبتي / جمعه به مكتب آورد طفل گريز پاي را
آري كلام عاشقانه و انديشه شادي آفريني و ايمان و اميد و عشق به ميهن و فرزندانش همواره باعث جاودانگي ايران بوده و اميد كه همواره چنين بادا


http://www.lonelyseaman.wordpress.co...ef@hotmail.com