آبشار

[*میشا*]

ده کلید موفقیت در آبشار - برای بازیکنان مبتدی

۱) با پاسور خود صبحت کنید.

بگذارید او بداند چه پاسی می خواهید. اگر پاسور یا مربی نقشه دیگری دارد با پاس مورد نظر بازی کنید.


۲) پاس پاسور را نگاه کنید.

این به شما کمک خواهد کرد که تصمیم بگیرید آیا پاس به شما داده خواهد شد.


۳) در پرش سریع عمل کنید.

فشار نصفه و نیمه وجود ندارد، وقتی نزدیک شدن به تور را شروع کردید، سرعت را تا حد امکان بالا ببرید.


۴) به گام هایتان نگاه کنید.

نحوه نزدیک شدن شما باید بر مبنای پاسی که به شما خواهد رسید زمان ببرید.


۵) بازو را خوب عقب بکشید.

اگر می خواهید در آبشار قدرتمندانه خود کنترل داشته باشید در زمانی که پاها برای پرش قرار می گیرند باید بازوها را خوب عقب بکشید.


۶) بدن را پایین آورید.

در طول نزدیک شدن، بدن را پایین آورید تا موقع پرش پاها منقبض و آماده فشار به سمت بالا باشند.


۷) بکشید و فشار بیاورید.

در موقع پرش، بازوان را از پشت شانه ها پایین آورید و موقعی که پاها با قدرت به زمین فشار وارد می کنند آنها را بالا ببرید. به خاطر داشته باشید که آبشار از قبل جدا شدن شما از زمین تامین می شود.


۸) نشانه رفتن و کشیدن دستها

دست چپ را به طرف توپ گرفته دست راست را به عقب بکشید. این عمل به شما در ضربه زدن و خواباندن توپ در زمین کمک خواهد کرد.


۹) بالا کشیدن

مطمئن شوید که از هر سانتیمتر ارتفاع با ضربه ای توسط دست کشیده استفاده کرده اید.


۱۰) مچ و دست را راحت بگذارید.

مرحله آخر کار رها کردن مچ است که به توپ چرخش و مسیر می دهد.


منبع: سایت والیبال تبریز

[*میشا*]

تمرینات برای توسعه آبشار در والیبال

***

مرحله نزدیک شدن در آبشار

برای نقطه ای که روی تخته بسکتبال در حد حداکثر دسترسی شما تعیین شده است با سرعت تمام حرکت نزدیک شدن با پرش را در حداکثر توان انجام دهید. سعی کنید حداکثر ارتفاعی که در هر روز می توانید به آن دست بزنید. افزایش دهید این تمرین راه بسیار مفیدی برای پیشرفت پرش و زدن ضربه است.


طناب کشی

یک قطعه طناب کشی را بین دو آنتن، حدودا یک فوت بالای تور به حالت کشیده قرار دهید. با انجام یک پرش با حالت نزدیک شدن یک توپ تنیس را از روی بند کشی به پایین و به داخل زمین مقابل پرتاپ کنید.


پرش بدون حرکت نزدیک شدن با ضربه یا بدون ضربه زدن

از یک وضعیت و رساندن ایستاده، یک حرکت اکسنتریک مخالف پرش که کشش از پیش را روی عضلاتی که قبل از انقباض کانستریک در هنگام پرش بطور اکسنتریک منقبض شده است، انجام دهید. پرش و زدن ضربه را با حداکثر شدت ممکن انجام دهید. این تمرین برای توسعه حرکت پرش و تاب دادن بازو بسیار خوب است.


منبع: سایت والیبال تبریز