اماما، کاش یک بار دیگر چشم باز می کردی و می نگریستی چرخش پروانه های عاشق را بر گرد گلبرگ های پرپر شده ات. می دیدی که مردم چگونه در فراق تو از دل می گریند. هنوز داغ تو بر زخم های ما تازیانه می زند و عقده دلمان از چشمان اشکبارمان سرباز می کند. هنوز شکست شیشه اشک ها، غلتیدن غمناله ها، سرخگونی افق، غوغای رنج در انبوه دیدگان مظلوم، کودکان بی قرار و گریان، زنان سیاه پوش و غم آلود، و مردان قامت شکسته و اندوهگین، در سوگ تو رنگی تازه دارند. کاش می دیدی پاک طینتان، چه با صفا از دشت خونین دل هایشان برایت عشق درو کردند و بر مزار پاک تو چگونه عاطفه هایشان را خرمن کردند و به نسیم کوی تو سپردند.چگونه توصیفش کنم؟ از افتخار به بسیجی بودنش، از مردم شناس بودنش که هنری بزرگ برای حکومت کردن است، یا از مربی بودنش و پاسدری از دین و مذهب در طول زندگی پربارش بگویم؟ همین بس که او روح اللّه الموسوی الخمینی بود که میلیون ها قلب در داغ فراقش سوخته اند و می سوزند؛ چون امامشان رخت بربست و دل اندوهگین و چشم اشکبارشان را برای همیشه آبشار غم ساخت. یاد آن گرامی همیشه در دل های عاشق و بی قرار، زنده و جاودان باد.
امام خمینی یک حقیقت همیشه زنده است ، نام او پرچم انقلاب ، راه او راه انقلاب و اهداف او اهداف ابن انقلاب است .
روابط عمومی سایت علمی نخبگان
علاقه مندی ها (Bookmarks)