نیازی به اثبا ت این قضیه نیست
میگویند چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است
اگثر این مورد را حس کردیم دیدیم و شنیدیم
متاسفانه جماعت ایرانی که معروف است به از خود گذشتگی و ایثار
در مورد رانندگی و رعایت حق دیگران بسیار بی گذشت است
کافی است خدای نکرده یک نفر در خیابان آسیب ببیند جماعتی انبوده برای کمک
دور او را حاطه میکنند
کافی است اطلاع پیدا کنند فردی محتاج است موج وسیعی از کمک میرسد
و کافی است ببنند فردی زیر باران میلرزد پالتو خود و یا چتر خود را به او میدهند
و...
در مترو واتوبوس دیده ایم فردی که نشسته به محض دیدن یک فرد مسن و یا یک
خانم و یا یک بچه بلند میشود و جایش را به او میدهد
خدای ناکرده حادثه ای اتفاق بیفتد و نیاز به مثلا خون داشته باشند بر سر اهدا
خون جنجال میشود و صف های طولانی.. برای کمک کردن
اما در رانندگی
حق تقدم - پارک کردن- عبور از چهار راهها و....
نه حق عابر پیاده را راننده در نظر میگیرید و نه حق رانندگان دیگر و..
البته این یک گزاره مطلق نیست هستند افرادی که رعایت میکنند اما تعدادشان
کم است بطوری که ایرانی متهم میشود
به عدم گذشت در رانندگی
به نظر شما علت چیست؟ و این صفت نامانوس با ذات ایرانیها چگونه از بین خواهد رفت؟
مر30نا از جواب هایتان
علاقه مندی ها (Bookmarks)