بيائيد از چيزي در اين دنيا فرار نكنيم بلكه روحمان را اسيرش نكنيم !

[m_salehy]

بيائيد از چيزي در اين دنيا فرار نكنيم بلكه روحمان را اسيرش نكنيم ! 1

دو راهب كه مراحلي از سير و سلوك را گذرانده بودند و از ديري به دير ديگر سفر مي كردند ، سر راه خود دختري را ديدند در كنار رودخانه ايستاده بود و ترديد داشت از آن بگذرد .
وقتي راهبان نزديك رودخانه رسيدند دخترك از آن ها تقاضاي كمك كرد .
يكي از راهبان بلا درنگ دخترك را برداشت و از رودخانه گذراند .
راهبان به راه خود ادامه دادند و مسافتي طولاني را پيمودند تا به مقصد رسيدند .

در همين هنگام راهب دوم كه ساعت ها سکوت كرده بود خطاب به همراه خود گفت :
« دوست عزيز! ما راهبان نبايد به جنس لطيف نزديك شويم . تماس با جنس لطيف بر خلاف عقايد و مقررات مكتب ماست . در صورتي كه تو دخترك را بغل كردي و از رودخانه عبور دادي . »

راهب اولي با خونسردي و با حالتي بي تفاوت جواب داد :
« من دخترك را همان جا رها كردم ولي تو هنوز به آن چسبيده اي و رهايش نمي كني..»

1- ما الدنيا غرتك ولكن بها اغتررت- امام علي ( ع ) نهج‏البلاغه، خطبه 223، بند 10.
دنیا تو را فریب نداد ، بلكه تو فریفته آن شدی

با تشكر از مهندس فخيمي
http://mahsan.parsiblog.com/

محمد صالحی – 23/2/89

[مهاجر]

سلام
دستتون درد نکنه
واقعا حقیقت غریب مونده،واقعا سخنان امیر المومنین علیه السلام غریب مونده ،مثل خودشون که غریب بودند،الان هم نهج البلاغه غریب مونده که در همین نهج البلاغه ایشان می فرمایند:
بگذارید و بگذرید،ببینید و دل نبندید ،چشم بیاندازید و دل نبازید ، که دیر یا زود باید گذاشت وگذشت که البته این گذاشتن وگذشتن خود یک راه است.