<<روز جهاني زمين پاك>>

[روابط عمومی سایت]

روز جهاني زمين پاك روزي است كه در آن بسياري از مردم جهان به پاكسازي محيط زيست مي‌پردازند و به حفظ آن كمك مي‌كنند.


طبل‌نوازان سراسر جهان طي دعوتي اينترنتي و هماهنگ در اين روز به اجراي نواهايي مي‌پردازند. در پايتخت ايران كه به ازاي هر شهروندش چهار موش در جوي خيابان‌ها جست و خيز مي‌كنند، در روز زمين پاك اما صداي هيچ طبلي به گوش شهروندان نرسيد تا هشداري باشد براي آلودگي زمين. آلودگي زميني كه هر روز سخت‌تر از روز پيش نفس مي‌كشد. هيچكدام از بيلبوردهاي فراوان بزرگراه‌هاي تهران حرفي از زمين پاك نزدند. در روزهاي شلوغي كه همه مسؤولان محيط زيست و مسؤولان شهري از زمين پاك حرف مي‌زدند و خبرهايشان روي تلكس مي‌آمد هيچ بروشور آموزشي در زمينه بازيافت و تفكيك زباله بين شهروندان توزيع نشد، در حالي كه جدي‌ترين چالش پيش روي آنها كه نگران محيط زيست هستند عدم فرهنگ‌سازي و فقدان آموزش در اين زمينه است.


آلودگي آبها، دفع غيربهداشتي زباله، استفاده بي‌رويه از سموم كشاورزي و عدم جايگزيني طرح مبارزه بيولوژيك به جاي مبارزه شيميايي از جمله عمده‌ترين معضلات زيست محيطي استان گيلان هستند.

در تمام شهرهاي دنيا، روز زمين پاك را طبل‌نوازان جهان جشن خواهند گرفت و با شعار جنگ را تمام كنيد به اجراي موسيقي مي‌پردازند.


موسيقيدانان كوبه‌اي جهان، در روز زمين پاك كه در سراسر جهان روز 22 آوريل (ارديبهشت ماه) است، با اجراي موسيقي اين روز را جشن مي‌گيرند و در قالب گروه‌هاي مختلف موسيقي در شهرها و كشورهاي خود قطعاتي را به افتخار اين روز به صحنه مي‌برند. حتي دسته‌اي از اين هنرمندان اعلام كرده‌اند كه سازهايشان را در خيابان‌ها و كوچه‌هاي شهرها كوك مي‌كنند و از تمامي مردم دعوت مي‌كنند تا در اين روز عهد كنند كه براي هميشه زمين را پاك نگاه دارند.

[آبجی]

دعاي روز بين المللي زمين پاك را با هم بخوانيم :


« خدايا به ما بينشي عطا فرما تا عظمت زنجيره پرشكوه حيات را در زمين بشناسيم و ما را توفيقي عنايت فرما تا در پاسداري از آنچه در طبيعت به ما ارزاني فرموده اي تلاش كنيم .زيبايي ها و پاكي هاي زمينت را بستائيم و در جهت آلودگي ها و تخريب زمين گام برنداريم ، كه بخوبي مي دانيم بقاي ما در گرو بقاي زمين پاك است ...

[آبجی]

زمین دست و دلباز بود. آنقدر دست و دلباز که خاک و آب و دشت و کوه و هر چه را که در دل داشت به انسانها بخشید. بیچاره فکر میکرد که آدمها دوستش دارند. چشم که باز کرد، دید بد جوری تنش درد میکند. دید چنگ انداخته‌اند توی سینه‌اش و هر چه را که دارد بیرون میکشند. دید روی تنش پر از زخم است و چاله‌چوله. دید زیر چاقوی جراحی آدمها دارد از پا درمی‌آید: از روی گونه‌اش خاک برمیداشتند پیوند می‌زدند به پیشانی‌اش، آب‌های نیلگونش را که با خون دل جمع کرده بود خشک میکردند، درختانش را بغل بغل میبریدند و میبردند. آینه گرفت پیش رویش دید دیگر خودش را هم نمی‌شناسد. همه‌جایش درد میکرد. به خود آمد گفت عصیان می‌کنم. گفت بس است. و آدم‌هایی که گمان می‌کردند زمین ارثی است که از پدرشان آدم به او رسیده، فهمیدند که این راهش نیست.

دسته‌ای از این آدمها که دلشان برای زمین و مهمتر از همه برای خودشان سوخته بود تصمیم گرفتند روزی را به نام زمین بخوانند و در این روز به یاد همه ساکنان زمین بیندازند که این میزبان این همه بی‌مهری را برنمی‌تابد. و به این ترتیب بیست‌و دوم ماه آوریل به نام "روز زمین پاک" نامگذاری شد.