پردازنده Celeron

[آبجی]

اينتل پردازنده هاي Celeron خود را در سال 1998 به بازار عرضه كرد. Celeron براي مقابله با پردازنده هاي ارزان قيمت تر Cyrix و AMD ارائه شد، كه كماكان از همان اسلات Socket 7 كه اينتل براي پردازنده هاي قديمي خود استفاده كرده بود، سود مي بردند.
اين پردازنده ها نيز از ساختاري مشابه Pentium II استفاده مي كردند و با مادربردهاي Pentium II سازگار بودند. نمونه هاي اوليه Celeron با فرکانس 266 و 300 مگا هرتز عرضه شدند که داراي حافظه Cache ثانويه نبودند. . ولي در مدلهاي بعدي آن، كه اينتل نام آن را Mendocino انتخاب كرد، از حافظه Cache داخلي 128KB استفاده شد. بر خلاف پردازنده هاي Pentium II كه حافظه Cache آنها مجزا بود ولي با يك گذرگاه اختصاصي سريع به CPU وصل مي شدند، در پردازنده هاي Celeron حافظه Cache داخل خود Cpu تعبيه شده و ديگر همانند پردازنده هاي Pentuim II از يك كارتريج SEC استفاده نمي شد.
پردازنده هاي Celeron با Package هاي مختلف BGA، PGA و SEPP به بازار عرضه شدند كه برخي از آنها فقط در يك نوع Package و برخي ديگر در انواع Package هاي مختلف به بازار عرضه شدند. اينتل عرضه پردازنده هاي Celeron با فركانس هاي Clock مختلف را در سالهاي بعد نيز ادامه داد.
اين پردازنده ها اگر چه كارائي كمتري نسبت به پردازنده هاي Pentium II, III داشتند اما قيمت آنها به مراتب پائين تر بود.

[آبجی]

پنتيوم III

اولين پردازنده پنتيوم III در سال 1999 به بازار عرضه شد. تنها تغييري كه در ساختار اين پردازنده نسبت به پنتيوم II رخ داده بود افزايش قابليتهاي MMX پردازنده بود. اين پردازنده از همان اسلات Socket 1 پردازنده پنتيوم II استفاده مي كرد و داراي 32KB حافظه Cache اوليه و 512KB حافظه Cache ثانويه بود. سرعت Clock اين پردازنده بين 450 تا 550 مگاهرتز بود.
همچنين اينتل مدل Tanner را نيز در همين سال به بازار عرضه كرد كه در واقع مدل پيشرفته ي Pentium II Xeon بود و براي كامپيوتر هاي سرور و كاربرد هاي حرفه اي طراحي شده بود پس از مدتي مدلهاي با 2MB حافظه Cache ثانويه اين پردازنده نيز به بازار عرضه شدند كه طبيعتاً قيمت بالاتري داشتند.
در همين زمان اينتل پردازنده هاي پنتيوم III جديدتري را به بازار عرضه كرد. در اين پردازنده ها نيز اينتل همان ايده حافظه ي Cache داخل پردازنده را كه در پردازنده هاي پنتيوم پرو و برخي پردازنده هاي Celeron استفاده كرده بود، بكار گرفت و بمنظور دستيابي به فركانس Clock بالا ، حافظه ي Cache استفاده شده در اين پردازنده تنها 256KB بود. در سال 2000 اينتل پردازنده هاي پنتيوم III جديدتري به بازار عرضه كرد كه مرز 1GHz را درنورديدند، هرچند شركت AMD رقيب اصلي اينتل با عرضه سريعتر پردازنده Athelon زودتر قادر به انجام اين كار شد

[آبجی]

pentium 4
اينتل در واقع AMD را با شليك «Pentium 4 » به زانو درآورد. «Pentium 4» واقعاً انقلابى در تاريخ پردازنده ها به حساب مى آيد. پردازنده اى واقعى كه نه تنها به دليل قابليت هايش تا مدت ها در صحنه خواهد بود (از سال 2000 ميلادى تا امروز) بلكه باعث باز شدن درهاى زيادى در طراحى پردازنده ها نيز شد.
«Pentium4» براساس معمارى جديد «NetBurst» طراحى شده بود. به گفته اينتل اين معمارى «نوين» از چهار بخش تشکیل شده است: تكنولوژى پردازش موازى فوق لوله اى (Hyper Pipelined Technology)، موتور اجرايى سريع (Rapid Execution Engine)، حافظه نهان ردياب اجرا (Execution Trace Cache) و گذرگاه هاي چهار مگاهرتزى.
پردازنده هاى Pentium 4 با استفاده از سوكت 423 به مادربرد متصل مى شدند. يكى از دلايلى كه اينتل از اين تكنولوژى براى اتصال پردازنده به مادربرد استفاده كرده بود، نگهدارنده های خنک کننده (Heat sink) پردازنده بود. اين نگهدارنده ها مانع آسيب رسيدن به تراشه پردازنده هنگام جا زدن خنک کننده مى شدند. البته اين سوكت ها زياد دوام نياوردند. نسل بعدى اين سوكت ها يعنى سوكت 478 انتخاب بعدى اينتل بود كه به همگان معرفى كرد.
البته همان طور كه مى دانيد Pentium 4 اينتل كمى گران است. از آنجايى كه هسته تراشه Pentium 4 كمى بزرگ است هزينه توليد هر پردازنده زياد مى شود. به همين دليل اينتل سعى كرد با به كارگيرى تكنولوژى0/31 ميكرونى «Northwood» به جاى تكنولوژى 0/81 ميكرونى «Willamette» تراشه هاى كوچكتر و در نتيجه ارزانتر و بيشترى توليد كند.
تراشه هاى «Northwood» به جاى 256 كيلوبايت Cache كه در Athlon XP ها به كار رفته بود، 512 کیلو بایت Cache سطح دوم داشتند كه اين مسئله هم در بزرگ شدن هسته پردازنده بى تاثير نبود.

سرانجام پردازنده های Prescoot , pentium 4 با حافظه توسعه يافته (Extended Memory) و با استفاده از فناوری 64 بيتي روانه بازار می شوند .
هرچند که در حال حاضر امکان خريد اين پردازنده ها تنها از طريق خرده فروشی ميسر می باشد. اما کارشناسان ابراز اميدواري می کنند با خريد خط توليد EM64T مخصوص ساخت چيپ ستهاي 64 بيتي مورد استفاده درسيستم هاي روميزي در ژاپن توسط شرکت اينتل، بزودی اين محصولات بی نظير در بازار ساير کشورها نيز وارد شود .

سايت ژاپنی Akiba PC Hotline نيز در گزارشی اعلام داشته است، برخی فروشگاهها در شهر توكيوی ژاپن کار فروش CPU های پنتيوم 4 اينتل مدل های 3.20F ، 3.40F ، 3.60F و 3.80F با تکنولوژی EM64T را آغاز کرده اند. بسته بندی اين چيپ ستها در جعبه های سياه و سفيد صورت می گيرد و مخصوص استفاده در سرورهای تک پردازنده و رايانه هاي شخصی و خانگی می باشند .

پردازنده های جديد اينتل pentium 4 که با عنوانEM64T شناخته می شوند بر روي مادر برد هايي بر پايه چيپ ست سری i915 و i925 نصب می شوند .
اینتل نمونه جديد تراشه Pentium 4 را كه هدف از طراحي آن تقويت رايانه هاي شخصي به عنوان دستگاه صوتي تصويري و سيستم هاي ويرايش عكس و ويديو است، عرضه كرده است. تراشه هاي تازه Pentium 4 كه Prescott ناميده مي شود، علاوه بر عملكرد بهتر در زمينه هاي صوتي و تصويري، در امور مهندسي و علمي نيز قابليت هاي گسترده تري دارند. تراشه جديد همچنين حافظه بيشتري دارد و براي اجراي متفاوت دستورات، تغييراتي در آن داده شده است تا عملكرد آن تقويت شود بر اساس تخمين كارشناسان اينتل، انتظار مي رود شركت هاي توليد رايانه هاي شخصي فروش دستگاه هاي مجهز به Prescott را فورا آغاز كنند.
تغييراتي كه اينتل در نحوه توليد تراشه تازه در نظر گرفته است شامل اصلاح سيليكوني است كه اين تراشه از آن ساخته مي شود تا خاصيت رسانايي آن بهبود يابد. اينتل همچنين براي جلوگيري از نشت جريان هاي الكتريكي ميان عناصر مختلف, از مواد جديدي براي توليد اين تراشه استفاده مي كند.
علاوه بر آن Prescott از جمله نخستين تراشه هايي است كه قطر عناصر آن تنها به 90 نانومتر (يك ميلياردم متر) مي رسد. (قطر عناصر تراشه هاي قبلي Pentium 4 برابر 130 نانومتر است.)
اينتل با استفاده از اين قابليت سعي كرده است عناصر بيشتري را در تراشه تازه بگنجاند تا حجم حافظه آن دو برابر شود سرعت تراشه Prescott از سلسله قبلي تراشه هاي Pentium 4 كه به نورتوود موسوم بود فراتر خواهد رفت. سرعت نخستين تراشه هاي Prescott دو و هشت دهم گیگاهرتز و سه و دو دهم گیگاهرتز خواهد بود و نمونه سريع تر آن كه سه و چهاردهم گیگاهرتز است در آينده نزديك عرضه خواهد شد.
سرعت نمونه هاي بعدي Prescott كه در پايان امسال وارد بازار خواهد شد چهار گیگاهرتز خواهد بود.گفتني است از جمله ديگر تغييراتي كه اينتل در نحوه ساخت اين تراشه اعمال كرده است امكان افزايش تدريجي سرعت آن بدون دستكاري ساختار اساسي تراشه Pentium 4 است .

[آبجی]

pentium M

اگر چه پنتيوم M از آغاز سال 2004 با فرکانس هاي 1.3 و 1.4 و 1.5 و 1.6 و 1.7 گيگاهرتز به بازار آمده است اما گونه ولتاژ پايين (Low Voltage) آن با فرکانس های 1.1 و 1.2 گيگاهرتز و همچنين گونه خيلي ولتاژ پايين ( Ultra Low Voltage ) با فرکانس 900 مگاهرتز و 1 گيگاهرتز نيز وجود دارند.

توان مصرفي در گونه هاي LV و ULV به ترتيب برابر است با 13 و 7 وات. توان پنتيوم ام 1.7گيگاهرتزي 24.5 وات است اما مصرف متوسط آن از يك وات نيز كمتر است.

مصرف متوسط گونه هاي LV و ULV حتي از نيم وات هم كمتر است. ولتاژ هسته در پردازنده پنتيوم M كه با فن آوري 0.13 ميكروني ساخته شده 1.484 ولت است كه در حالت SpeedStep تا 0.956 ولت كاهش مي يابد. ولتاژ هسته گونه هاي كم ولتاژ و بسيار كم ولتاژ به ترتيب 1.18 و 1.004 ولت است. طبق برنامه اينتل، در سه ماهه نخست سال 2004 Dothan به ميدان مي آيد.

با Dothan پنتيوم M از ساختمان 0.13 ميكروني به ساختمان 90 نانومتري مي رود. علاوه بر دوبرابر شدن گنجايش Cache سطح دوم و رسيدن آن به 2 مگابايت، Enhanced Register Data Retrieval نيز با مديريت ثبات ها در عمليات خواندن/ نوشتن با طول هاي متغيير از عوامل افزايش توان پردازش اين پردازنده است.

[آبجی]

Centrino

بسياري از مردم فكر مي كنند كه سنترينو يك نوع پرسسور يا چيپ ست ساخت اينتل است. اما در حقيقت سنترينو يك اسم تجاري قراردادي براي كامپيوترهاي لپ تاپ است كه نشان مي دهد كه اين لپ تاپ داراي يك سري مشخصات سخت افزاري است. بديهي است در لپ تاپي كه سنترينو نباشد اين ويژگيها وجود ندارد. براي اينكه يك لپ تاپ سنترينو باشد بايد از سخت افزارهاي زير در آن استفاده شده باشد:

پرسسور Intel Pentium M
جيپ ست Intel 855 PM يا Intel 855 GM
Intel PRO/Wireless 2100 يا ورژن هاي جديدتر آن
چيپ ست PRO/Wireless 2100 باعث مشكلات بسياري براي برخي سازندگان بزرگ لپ تاپ شده است زيرا بسياري از آنها از چيپ ستهاي Wireless اينتل استفاده نمي كنند بنابراين سنترينو نيستند.
اين ويژگي براي سنترينو باعث سر در گمي خريداران لپ تاپ شده است. آنچه در سنترينو براي بيشتر خريداران مهم است چيپ ست اينتل و پروسسور پنتيوم M است كه كارايي آن بسيار خوب بوده در عين حال مصرف انرژي آن پايين است كه اين ويژگي در يك لپ تاپ كه سنترينو نباشد هم مي تواند وجود داشته باشد در حاليكه استاندارد هاي جديدي براي تكنولوژي بي سيم وضع مي شود هنوز بخاطر مسائل امنيتي كه وجود دارد اين تكنولوژي بوسيله بسياري از سازندگان كاملاً مورد قبول واقع نشده است.
رويهم رفته پرسسور پنتيوم M جديد يك جهش بزرگ در دنياي كامپيوترهاي قابل حمل و نقل است. كامپيوتر هايي كه از اين تكنولوژي استفاده مي كنند كارايي بالايي دارند كه در گذشته سيستم هاي قديمي به خاطر مصرف بالاي اين قابليت را نداشتند. بسياري از كاربران كامپيوتر در هنگام مقايسه پرسسورها دچار اشتباه هستند زيرا پرسسور پنتيوم M از نظر كارايي از بسياري از پرسسورهاي پنتيوم چهار M كه سرعت Clock بالاتري دارند قوي تر هستند و بسياري از شركت هاي سازنده لپ تاپ بر روي عمر زياد باتري ها تبليغ مي كنند در حاليكه اين نتيجه كم شدن مصرف پرسسورهاي جديد است به هر حال اگر قصد خريد يك لپ تاپ را داريد بهتر است به پرسسورهاي جديد سری پنتيوم M هم نظري داشته باشيد.

[آبجی]

Pentium D

این تراشه برای جلب نظر کاربران عادی ساخته شده و این در حالی است که نسخه قبلی تراشه های دو هسته ای اینتل موسوم به Extreme Edition Pentium با هدف استفاده در کامپیوترهای پیشرفته و حرفه ای ساخته شده بود.
در پردازنده های تازه از دو موتور روی یک تراشه استفاده شده، بدون آنکه گرمای زیادی تولید شود یا از عملکرد تراشه کاسته شود.
گفتنی است که پردازنده پنتیوم D در سه مدل 840 ، 830 و 820 با قیمت های 530 ، 316 و 241 دلار به بازار عرضه شد.