گذرگاه ها

[reihan]

من می خوام عرض گذرگاه داده ی داخلی و خارجی و آدرس و سال تولید آنها را در پردازنده اینتل در نسلهای مختلف بدونم ؟؟؟؟؟؟؟؟
لطفا کمکم کنید.....حداقل 10 تا پردازنده می خوام!!!!!

reihan_static@yahoo.com

[MAHDIAR]

به نام خالق هستی

تمام ریز پردازندهها از اول تا الان برات می ذارم امیدوارم که ازش استفاده لازمو بکنی

CPU (ریزپردازنده یا پروسسور مركزی)

ریزپردازنده واحد پردازش مركزی یا مغز رایانه می باشد. این بخش مدار الكترونیكی بسیار گسترده و پیچیده ای می باشد كه دستورات برنامه های ذخیره شده را انجام می دهد. جنس این قطعه كوچك (تراشه) نیمه رسانا است. CPU شامل مدارهای فشرده می باشد و تمامی عملیات یك میكرو رایانه را كنترل می كند. تمام رایانه ها (شخصی، دستی و...) دارای ریزپردازنده می باشند. نوع ریزپردازنده در یك رایانه می تواند متفاوت باشد اما تمام آنها عملیات یكسانی انجام می دهند.

تاریخچه ریزپردازنده
ریزپردازنده پتانسیل های لازم برای انجام محاسبات و عملیات مورد نظر یك رایانه را فراهم می سازد. در واقع ریزپردازنده از لحاظ فیزیكی یك تراشه است. اولین ریزپردازنده در سال ۱۹۷۱ با نام Intel ۴۰۰۴ به بازار عرضه شد. این ریزپردازنده قدرت زیادی نداشت و تنها قادر به انجام عملیات جمع و تفریق ۴ بیتی بود. تنها نكته مثبت این پردازنده استفاده از یك تراشه بود، زیرا تا قبل از آن از چندین تراشه برای تولید رایانه استفاده می شد. اولین نوع ریزپردازنده كه بر روی كامپیوتر خانگی نصب شد. ۸۰۸۰ بود. این پردازنده ۸ بیتی بود و بر روی یك تراشه قرار داشت و در سال ۱۹۷۴ به بازار عرضه گردید. پس از آن پردازنده ای كه تحول عظیمی در دنیای رایانه بوجود آورد ۸۰۸۸ بود. این پردازنده در سال ۱۹۷۹ توسط شركت IBM طراحی و در سال ۱۹۸۲ عرضه گردید. بدین صورت تولید ریزپردازنده ها توسط شركت های تولیدكننده به سرعت رشد یافت و به مدل های ۸۰۲۸۶، ۸۰۳۸۶، ۸۰۴۸۶، پنتیوم ۲، پنتیوم ۳، پنتیوم ۴ منتهی شد.
این پردازنده ها توسط شركت Intel و سایر شركت ها طراحی و به بازار عرضه شد. طبیعتاً پنتیوم های ۴ جدید در مقایسه با پردازنده ۸۰۸۸ بسیار قوی تر می باشند زیرا كه از نظر سرعت به میزان ۵۰۰۰ بار عملیات را سریعتر انجام می دهند. جدیدترین پردازنده ها اگر چه سریعتر هستند گران تر هم می باشند. كارآیی رایانه ها بوسیله پردازنده آن شناخته می شود. ولی این كیفیت فقط سرعت پروسسور را نشان می دهد نه كارآیی كل رایانه را. به طور مثال اگر یك رایانه در حال اجرای چند نرم افزار حجیم و سنگین است و پروسسور پنتیوم ۴ آن ۲۴۰۰ كیگاهرتز است، ممكن است اطلاعات را خیلی سریع پردازش كند. اما این سرعت بستگی به هارددیسك نیز دارد. یعنی این كه پروسسور جهت انتقال اطلاعات زمان زیادی را در انتظار می گذراند.
پروسسورهای امروزی ساخت شركت Intel، پنتیوم ۴ و سلرون هستند. پروسسورها با سرعت های مختلفی برحسب گیگاهرتز (معادل یك میلیارد هرتز با یك میلیارد سیكل در ثانیه است) برای پنتیوم ۴ از ۴/۱ گیگاهرتز تا ۵۳/۲ متغیر است و برای پروسسور سرعت از ۸۵/۰ گیگاهرتز تا ۸/۱ گیگاهرتز است. یك سلرون همه كارهایی را كه یك پنتیوم ۴ انجام می دهد را می تواند انجام دهد اما نه به آن سرعت.
پردازنده دو عمل مهم انجام می دهد:
۱- كنترل تمام محاسبات و عملیات
۲- كنترل قسمت های مختلف
پردازنده در رایانه های شخصی به شكل یك قطعه نسبتاً تخت و كوچك به اندازه ۸ یا ۱۰ سانتی متر مربع كه نوعی ماده، مانند پلاستیك یا سرامیك روی آن را پوشانده است تشكیل شده در واقع فرآیند بوجود آمدن این مغز الكترونیكی به این گونه می باشد كه از سیلیكان به علت خصوصیات خاصی كه دارد جهت ایجاد تراشه استفاده می شود. بدین گونه كه آن را به صورت ورقه های بسیار نازك و ظریف برش می دهند و این تراشه ها را در درون مخلوطی از گاز حرارت می دهند تا گازها با آنها تركیب شوند و بدین صورت طبق این فرآیند شیمیایی سیلیكان كه از جنس ماسه می باشد به فلز و بلور تبدیل می شود كه امكان ضبط و پردازش اطلاعات را در بردارد. این قطعه كار میلیونها ترانزیستور را انجام می دهد.
پردازنده وظایف اصلی زیر را برای رایانه انجام می دهد:
۱- دریافت داده ها از دستگاه های ورودی
۲- انجام عملیات و محاسبات و كنترل و نظارت بر آنها
۳- ارسال نتایج عملیات با دستگاه های خروجی
پردازنده مانند قلب رایانه است و از طریق كابلهای موجود با واحدهای دیگر مرتبط می شوند.
در واقع از نظر فنی عملكرد پردازنده با دو ویژگی تعیین می شود:
۱- طول كلید- تعداد بیت هایی كه یك پردازنده در هر لحظه پردازش می كند و طول این كلمات معمولاً ۴ و ۸ و ۱۶ و ۳۲ و یا ۶۴ بیتی می باشد.
۲- تعداد ضربان الكترونیكی كه در یك ثانیه تولید شده است و با واحد مگاهرتز سنجیده می شود.
محل قرارگیری پردازنده ها بر روی مادربرد می باشد. بنابراین بایستی هماهنگی لازم بین مادربرد و پردازنده وجود داشته باشد. این هماهنگی باعث بالا رفتن عملیات رایانه می شود. در غیر این صورت نتیجه خوبی بدست نمی آید.
نكته: بر روی پردازنده حروف و ارقامی دیده می شود كه در واقع نشان دهنده شماره سریال ها ،سرعت، ولتاژ، مدل، نسل و نام سازنده آن می باشد. با توجه به نوع دستورالعمل ها یك ریزپردازنده با استفاده از واحد منطبق و حساب خود (ALU) قادر به انجام عملیات محاسباتی مانند جمع و تفریق و ضرب و تقسیم است. البته پردازنده های جدید اختصاصی برای انجام عملیات مربوط به اعداد اعشاری نیز می باشند. ریزپردازنده قادر به انتقال داده ها از یك محل حافظه به محل دیگر می باشند و می توانند تصمیم گیری نمایند و از یك محل به محل دیگر پرش داشته باشد تا دستورالعمل های مربوط به تصمیم اتخاذ شده را انجام دهد.

منبع: http://www.iritn.com


شركت های تولید كننده پردازنده
با توجه به این كه پردازنده ها دستورهای خاصی را می پذیرند و برنامه های خاصی را اجرا می كنند، طبیعتاً پردازنده های گوناگونی وجود دارند. این پردازنده ها توسط شركت های مختلفی تولید می شوند. بعضی از آن ها مشابه و سازگارند و برخی دیگر ناسازگار. معروف ترین این شركت ها عبارتنداز: Intel- IBM- AMD- Cyrix- Motorola- IDT- IIT- NEC- Nexgen- Rise- Metaflow- Chips & Technology معمولاً بر روی هر CPU نام شركت تولید كننده نوشته می شود، ممكن است شماره آن نیز همراه با حرف اول و یا دو حرف اول تولید كننده نوشته شود.
نسل های پردازنده ها
مهم ترین عامل شناسایی پردازنده ها، نوع آنها می باشد كه با شماره و یا نام اختصاصی مشخص می شود. از بین پردازنده های تولید شده نوع اینتل و موتورولا متداولتر از بقیه هستند. موتورولا پردازنده خود را به صورت ۸۶xxx یا نام اختصاصی و اینتل به صورت ۸۰x86 یا نام اختصاصی خود به بازار معرفی نمودند. بدین صورت x می تواند یك عدد دلخواه یك رقمی باشد كه هر چه مقدار آن بیشتر باشد در نتیجه رقم آن بزرگ تر بوده و پردازنده جدید تر، سریعتر و كاراتر می باشد. قبل از پردازنده پنتیوم پردازنده ها یك شماره ۵ رقمی داشتند كه دو رقم سمت چپ معمولاً نام پردازنده و سه رقم سمت راست نسل پردازنده رامشخص می كنند.
برخی سازندگان دیگر به جای شماره از نام های اختصاصی مانند K5 و K6 استفاده می نمودند.
مدل پردازنده
هر كدام از نسل های مختلف پردازنده ها دارای انواع متفاوتی می باشند كه برای كارهای خاصی ساخته شده اند. به عنوان مثال پردازنده های ۸۰۴۸۶ داری انواع (SX- SLC- DX- DX2- DX3- DX4- DX5) می باشد كه در آن DX اولین پردازنده با یك كمك پردازنده است كه دارای ۸ كیلوبایت حافظه زمان اولیه می باشد و سرعت آن۵۰ برابر ۸۰۸۸ است، در صورتی كه SX فاقد كمك پردازنده می باشد. نسل پنجم پردازنده اینتل دارای مدل های (كلاسیك، MMX) می باشد. نسل ششم پردازنده اینتل دارای مدل های (IIT,II ,PRO Celeron ) هستند. نسل هفتم پردازنده های اینتل دارای مدل های (ایتانیوم) ۶۴ بیتی با سرعت یك گیگاهرتز) می باشد.
سرعت پردازنده
یكی از مواردی كه مستقیاً روی كارآیی پردازنده اثر می گذارد سرعت آن است كه معمولاً بر روی آن نوشته می شود. هر چه پردازنده سریعتر باشد اطلاعات را سریعتر پردازش می كند. سرعت پردازنده ها بر حسب مگاهرتز بیان می شود و یك مگاهرتز، معادل یك میلیون چرخه در ثانیه است. بعضی تولید كنندگان سرعتی كه بر روی پردازنده می نویسند واقعی نیست، بلكه آنها توانمندی پردازنده در مقابل اینتل را می سنجند و به آن سرعت معادل پنتیوم می گویند. عوامل مؤثر در كارآیی پردازنده فركانس ساعت یا سرعت ساعت است كه معمولاً به دو صورت می باشد: ۱- سرعت ساعت داخلی: در این حالت پردازنده عملیات داخلی خود را براساس این ساعت انجام می دهد، این سرعت برابر سرعتی است كه بر روی پردازنده ذكر شده است. در هنگام فروش نیز این سرعت را معرفی می كنند. مانند:P4 / 2.2Ghz
۲- سرعت ساعت خارجی (سرعت گذرگاه سیستم این سرعت درواقع مدار الكترونیكی است كه خارج از تراشه قرار دارد و به پایه های مربوط به ساعت وصل می شود. اطلاعات خارج از پردازنده مانند اطلاعات حافظه اصلی رایانه بر این اساس سنجیده می شود.
ولتاژ پردازنده
در ابتدای ساخت پردازنده ها از ولتاژ ۵ ولتی به صورت استاندارد استفاده می شد، اما پس از ورود پردازنده های «۴۸۶ دی ایكس ۴» و «پنتیوم» از ولتاژهای پایین تر مانند ۸/۲ و ۳/۳ نیز استفاده می شود.
جایگاه پردازنده
پردازنده معمولاً بر روی شبكه ای از سوراخ های كوچك بر روی مادربرد قرار می گیرد. به طور كلی تراشه گیر، محلی برای نصب پردازنده یا هر نوع آی سی است.
پردازنده معمولاً روی مادربرد لحیم نمی شود تا بتوان آن را ارتقا یا تعویض نمود.
گرماگیر پردازنده
پردازنده ها در زمان كار كردن گرمای زیادی تولید می كنند و اگر این گرما دفع نشود ممكن است پردازنده بسوزد. برای خنك نگه داشتن پردازنده از چند روش استفاده می كنند:
۱- استفاده ازFan : قرارگیری یك پنكه كوچك بر روی پردازنده باعث حركت هوا و هدایت گرما به بیرون می شود. معمولاً در جعبه اصلی رایانه پنكه ای برای بیرون بردن گرما وجود دارد. با این حال قرار دادن یك پنكه كوچك پردازنده را بهتر خنك می كند و كارآیی رایانه بالا می رود. بعضی از پنكه ها برای اتصال به پردازنده دارای یك گیره می باشد كه باید توجه نمود در هنگام نصب نباید به مادربرد برخورد كند.
۲- استفاده از گرماگیر: گرماگیر وسیله ای فلزی است كه حرارت تولید شده را به وسیله یك قطعه الكتریكی جذب و به بیرون می فرستد. گرماگیر دارای پره های فلزی یا سرامیكی است.
۳- استفاده از مواد پركننده: این مواد بین پردازنده و پنكه قرار می گیرد و باعث خنك شدن پردازنده می شود. این ماده با نام چسب نیز شناخته می شود.
پردازنده های تقلبی
جهت تشخیص پردازنده های تقلبی از اصل می توان از روش های زیر استفاده نمود:
۱- روش چشمی: كج بودن نوشته های روی پردازنده - كم رنگ بودن نوشته ها - وجود خراش - وجود رنگ پریدگی چاپ قبلی - كوچك و بزرگ بودن حروف و عددها
۲- شماره سریال: جهت دریافت شماره سریال های واقعی می توانید از برنامه ID CPUاستفاده نمایید و یا به سایت پردازنده مربوطه متصل شوید.
۳- اطلاعات بایوس.
۴- اطلاعات برنامه های عیب یاب.
خرابی پردازنده ها
یكی از علت های خوب كار نكردن رایانه می تواند خرابی پردازنده باشد كه البته در اولویت قرار ندارد یعنی درصد خراب شدن آن بسیار كم می باشد. برنامه ای به نام پست خطای پردازنده را اعلام می كند كه آن را با زدن بوق های پشت سر هم بیان می كند.
برنامه دیگر در این رابطه Ndiags نورتن می باشد كه پردازنده را تست و كنترل می كند.

Microprocessor

1. ریزپردازنده 4004 :


این تراشه در سال 1971 توسط شركت اینتل توسط یك شركت ژاپنی سازنده ماشین حساب به عنوان مدار محاسبه گر یا

ALU ( Arithimatic Logic Unit ) طراحی و به بازار عرضه شد.

این پردازنده چهار بیتی تمام توابع ریاضی و محاسباتی و منطقی یك ماشین حساب را در خود داشت . در داخل این

تراشه 2250 تا 2300 ترانزیستور از نوع PMOS استفاده شده بود كه 60 هزار عمل ریاضی را در یك ثانیه انجام میداد .

اگرچه تراشه 4004 برای كار در ماشین حساب طراحی شده بود اما اساس كار ریزپردازنده های امروزی شد , چون

طراحان پس از عرضه آن به بازار بی این نكته پی بردند كه میتوان چنین پردازنده هایی را در كامپیوتر به عنوان CPU به

كار برد.

بعد از مدتی مدل های دیگری از مدل اولیه ساخته شدند كه شباهت زیادی به این مدل داشتند , بنابراین اسامی مانند

C4004 , D4004 , P4004 به خود اختصاص دادند كه همگی عضو خانواده 4004 به حساب می آمدند .

Microprocessor

2. پردازنده های 8008 :


در سال 1972 , اینتل اولین ریزپردازنده 8 بیتی را با نام 8008 با تكنولوژی NMOS به بازار عرضه كرد .

این پردازنده اگرچه به عنوان CPU در كامپیوتر استفاده شد , لذا برای كار احتیاج به حدود 20 آی سی جانبی داشت در

ضمن این تراشه در حدود 3300 ترانزیستور را در خود جای داده بود كه در هر ثانیه در حدود 30000 دستورالعمل را اجرا

مینمود و قابلیت آدرس دهی 16 كیلو بایت حافظه را داشت . همچنین این تراشه دارای 48 دستورالعمل , 7 سگمنت

8 بیتی و حافظه پشته ( Stack ) و یك وقفه تك مرحله ای بود.

از خانواده 8008 میتوان به ‍C8008 , G8008 , M8008 اشاره كرد .







3. پردازنده 8080 :


در سال 1974 شركت اینتل این تراشه را به بازار عرضه كرد كه با استقبال خوبی مواجه شد چون این تراشه برای كار

كردن در مدار فقط دو آی سی جانبی نیاز داشت و بسیار سریعتر از 8008 عمل میكرد . این پردازنده دارای حدودا

4500 ترانزیستور وقادر به اجرای 2000 عمل در ثانیه بود .

پردازنده 8080 با پردازنده 8008 سازگاری كامل داشت و تمام دستورالعمل 8008 بر روی 8080 قابل اجرا بود و همچنین

پردازنده 8080 دارای 79 دستور العمل می باشد . سرعت خوبه پردازنده 8080 نسبت به 8008 را میتوان به دلیل

استفاده از ترانزستور NMOS دانست , در این پردازنده همچنین امكان انجام عملكردهای 8 بیتی به بالای 5,000,000

عمل در ثانیه رسیده بود .

دلیل دیگر سرعت بالای این پپردازنده تعداد پایه های این آی سی است كه دارای 40 پین میباشد كه دستورالعمل ها

به زمان كمتری برای اجرا نسبت به پردازنده های قبل از خود دارند . این پردازنده همچنین تا 64 كیلو بایت از حافظه را

آدرس دهی میكند و به جای داشتن حافظه پشته داخلی ( Internal Stack ) از پشته خارجی ( External Stack )

یا قسمتی از حافظه RAM استفاده میكند كه خود در بالا بردن سرعت سیستم موثر است .

شركت اینتل بعد پردازنده 8080 تراشه 8080A كه تغییر یافته تراشه قبلی بود به بازار عرضه كرد كه جدول پایین

مقایسه ای بین سه پردازنده 4004 و 8080 و 8008 را بیان میكند .



ذكر این نكته لازم است كه پردازنده 8080 برای كار كردن نیاز به سه ولتاژ 5+ و 5- و 12+ ولت دارد , در صورتی كه

شركت مو تورولا نوع مشابه پردزانده 8080 با نام MC6800 را به بازار عرضه كرد كه فقط با 5+ ولت كار میكرد .

4. پردازنده 8085 :


شركت اینتل با تغییراتی در پردازنده 8080 , ریزپردازنده 8085 را به بازار عرضه كرد كه مشابه پردازنده MC6800 فقط با

ولتاژ 5+ ولت كار میكرد .

تراشه 8085 تركیبی از سه تراشه 8080 به عنوان قسمت اصلی پردازنده , 8224 به عنوان راه انداز باس و 8228 به

عنوان كنترل كننده باس سیستم می باشد .

تراشه 8085 یك پردازتده 8 بیتی بوده و در آن از تكنولوژی NMOS استفاده شده است . در این پردازنده حدودا 6200

ترانزیستور استفاده شده كه به صورت یك IC چهل پایه ( Pin ) ساخته شده است .

پردازنده 8085 میتواند با 16 خط آدرس , تا 64 كیلو بایت از حافظه را به طور مستقیم و با 8 بیت مربوط به I/O تا 500

دستگاه ورودی , خروجی را آدرس دهی كند .

در این پردازنده فقط دو دستورالعمل به مجموعه دستوالعمل تراشه 8080 اضافه شده است كه یكی از آنها مربوط به

خواندن و نوشتن سریال اطلاعات و دیگری وقفه است .







5. پردازنده 8086 :


در سال 1978 شركت اینتل اولین پردازنده 16 بیتی خود را تحت نام 8086 روانه بازار كرد . در این پر دازنده تمام

رجیسترهای داخلی و نیز دستورالعمل های آن 16 بیتی و گذرگاه آدرس 20 بیتی كه تا 1M بایت از حافظه را

آدرس دهی می كرد , همچنین در پردازنده از دو حالت ماكزیمم و مینیمم استفاده شده بود كه پردازنده در حالت

مینیمم برای ساخت دستگاههای صنعتی و میكروكامپیوتر های كوچك استفاده شده بود .

شركت اینتل جهت بالا بردن سرعت اجرای محاسبات ریاضی از یك تراشه كمكی به نام 8087 در كنار 8086 كمك

میگرفت .در واقع این كمك پردازنده به طور موازی با پردازنده اصلی كار می كرد. همچنین پردازنده 8086 با سرعت های

4/7 , 8 , 10 مگا هرتز ساخته شده بود و نیز دارای 29000 ترانزیستور بود .

ذكر این نكته ضروری است كه در آن زمان بازار آمادگی پذیرش این پردازنده 16 بیتی را نداشت چون آی سی های

جانبی 16 بیتی هنوز ساخته نشده بودند .





6. پردازنده 8088 :‌


یكی از معایبی كه در بالا ذكر شد , كار نكردن 8086 با IC های جانبی بود , لذا شركت اینتل در سال 1979 این

پردازنده (8088) را به بازار عرضه كرد . این پردازنده كاملا از لحاظ نرم افزاری و سخت افزاری مشابه 8086 بود ولی

دارای عرض گذرگاه 8 بیتی بود تا بتواند با آی سی های جانبی 8 بیتی موجود در بازار كار كند .

این پردازنده نیز مانند 8086 تا 1MB حافظه را به طور مستقیم آدرس دهی می كرد و برای اجرای هر عملی نیاز به

حداقل 4 سیكل كاری داشت . همچنین پردازنده 8088 به عنوان اولین پردازنده در كامپیوتر های شخصی IBM مورد

استفاده قرار گرفت .





7.پردازنده 80286:


این تراشه در دو نوع LCC ( leadless chip carrier ) و PGA ( PIN GRID ARRAY ) ساخته شده است .

این پردازنده دارای 68 پین خروجی و همچنین دارای 24 خط آدرس می باشد و قابلیت آدرس دهی تا 16 مگا بایت را

داراست , همچنین این پردازنده 16 خط داده برای نقل و انتقال اطلاعات دارد . این پردازنده برای اولین بار توسط شركت

اینتل با فركانس كاری 6MHZ در سال 1982 ساخته شد و بعدأ انواع 8 و 10 و 12/5 مگا هرتزی آن نیز روانه بازار شد ,

همچنین شركت های دیگر از جمله AMD و Cyrix مشابه این پردازنده را به صورت 16 و 20 مگا هرتزی تولید كردند .

پردازنده 80286 در دو مد ( حالت ) مار میكند كه عبارتند از :

1. مد واقعی Real Mode
2.‌ مد محافظت شده Protected Mode


1. مد واقعی پردازنده 80286

در این مد پردازنده به صورت یك پردازنده 8086 سریع كار میكند و از سگمنت جهت آدرس دهی حافظه استفاده میكند

و نهایتأ به یك مگا بایت حافظه دسترسی داشته و هر سگمنت از این حافظه را به 64 كیلو بایت تقسیم نموده و آدرس

هر سگمنت را به 16 تقسیم میكند .

2. مد محافظت شده پردزانده 80286

در این مد پردازنده برای آدرس دهی حافظه از سگمنت و افست استفاده می كند و برای محاسبه آدرس ها از حالت

شیفت چهار بیت و اضافه كردن چهار صفر به سمت راست استفاده میكند . همچنین برای شروع آدرس از سگمنت

استفاده می شود و بعد از جدول شاخص كه در رجیستر های سگمنت وجود دارد , آدرس واقعی بدست می آید .

نكته جالب این است كه به هنگام روشن شدن سیستم پردازنده در مد واقعی كار میكند ولی بعد از زمان كوتاهی به

مد محافضت شده می رود .


پردازنده 80286 قابلیت اجرای چند برنامه را به صورت همزمان ( Multi Task ) داراست . به ازای هر وظیفه یك قسمت

از سگمنت حافظه , نقطه آغاز و انتهای آن وظیفه را در خود نگه می دارد .

این رجیستر خاص TSS است . وظیفه این رجیستر نگهداری محتویات یك وظیفه كه پردازنده فرصت اجرای آن را ندارد , می باشد.

TSS = Task Stack Segment







8.پردازنده 86386DX :


این پردازنده توسط شركت اینتل در سال 1985 طراحی و ساخته شد . این تراشه شامل 275000 ترانزیستور در مقیاس

1 تا 1.5 میكرون می باشد و دارای فركانس ساعت 16 , 20 , 25 و 33 مگاهرتز است . این پردازنده به جهت 32 بیتی

بودن خطوط آدرسش قابلیت آدرس دهی 4 گیگا بایت از حافظه و 64 هزار گیگا بایت ( یك ترا بایت ) حافظه مجازی را دارد

این پردازنده قابلیت كار در سه مد به نامهای مد واقعی , مد محافظت شده و مد مجازی را دارد .

همچنین این پردازنده دارای خطوط آدرس و اطلاعات 32 بیتی بود .







9. پردازنده 80386SX :

این پردازنده در سال 1988 توسط شركت اینتل با سرعت های 16 , 20 ,25, 33 مگاهرتز ساخته شد . كه دارای حدودا

275000 ترانزیستور است و پردازنده برای ارتباط با خارج دارای 16 خط خارجی ( External Bus ) و 32 خط داخلی

( Internal Bus ) می باشد و نیز قابلیت آدرس دهی 16 مگا بایت حافظه را دارد .






10. پردازنده 80386SL :

این پردازنده توسط شركت اینتل در سال 1990 با سرعت های 20 و 25 مگاهرتز و تعداد ترانزیستور حدودا 855 هراز در

مقیاس یك میكرون طراحی و ساخته شد . این پردازنده داری باس خارجی 16 بیتی و باس داخلی 32 بیتی است و تا 4

گیگا بایت حافظه را به طور فیزیكی آدرس دهی می نمود .

این پردازنده همچنین دارای حافظه سریع Cache داخل خود بود و اینتل سری SL را به جهت كامپیوتر های كیفی

ساخت چون این تراشه ها در مصرف انرژی صرفه جویی می كردند .

ُُShotky Low Power = SL






11. پردازنده AM386DX :


این پردازنده در سال 1991 توسط شركت AMD طراحی و ساخته شد . این تراشه با سرعت های 25 ,‌ 33 و 40 مگا

هرتز كار می نمود . همچنین دارای حدودا 141000 ترانزیستور و باس اطلاعات آن 32 بیتی می باشد و با داشتن

32 باس قابلیت آدرس دهی 4 گیگا بایت حافظه را دارا می باشد .

Advanced Micro Device = AMD








12. پردازنده 80486ِDX :

این پردازنده در سال 1989 توسط شركت اینتل با سرعت های 25 , 33 و 50 مگا هرتز طراحی و ساخته شد .

تفاوت این پردازنده با دیگر پردازنده های قبلی در این بود كه در این تراشه برای محاسبات ریاضی پیشرفته از یك كمك

پردازنده ( Coprocessor ) به شماره 80487 استفاده شده است . این تراشه دارای باس اطلاعات ( داخلی و خارجی )

32 بیتی بود و بنابراین تا 4 گیگا بایت از حافظه فیزیكی را پشتیبانی و آدرس دهی می نمود . همچنین در داخل

80486DX از 8 كیلو بایت cache جهت سریعتر كردن پردازنده استفاده شده است .

مدل 50 مگا هرتزی این پردازنده به دلیل بالا بودن فركانس كاری آن و به طبع تشعشعات آن و نزدیك بودن این فركانس به

فركانس رادیویی سریعا گرم می كرد و منجر به سوختن پردازنده میشد ,‌ بنابراین این پردازنده شركت اینتل عملا با

شكست مواجه شد .








13.پردازنده 80486SX :

پردازنده فوق توسط شركت اینتل در سال 1991 با سرعت های 16 , 20, 25 , 33 مگاهرتزی طراحی و ساخته شد و

دارای حدودا 900 هزار ترانزیستور در مقیاس یك میكرون بود .

این تراشه دارای باس اطلاعات و آدرس 32 بیتی می باشد كه قابلیت آدرس دهی 4 گیگا بایت حافظه را داراست . این

تراشه نیز دارای كمك پردازنده داخل خود بوده كه به دلیل اشتباه كار كردن , شركت اینتل این كمك پردازنده را از كار انداخت

و سریعا كمك پردازنده خارجی این تراشه به شماره 80487 را به بازار عرضه كرد .

[مهندس طلبه]

ممنون