من به عنوان یک دوستدار خودرو و به عنوان یک مسلمان شیعه در کشوری مسلمان میخواهم مسئوليت بزرگي را كه علماي دين در دفاع از حقوق مسلمانان دارند، یاد آور شوم , مانند کاری که سيدجمالالدين اسدآبادي انجام داد و گزارش ظلم های شاه رو به جناب میرزای شیرازی رساند....
ولی عملکرد میرزای شیرازی با اطلاعات و شیوه ارسال پیام اون زمان بسیار عالی بود که توانستند با حرام اعلام کردن استفاده از تنباکو در مدت 55 روز انحصار فروش تنباکو را که شاه در اختیار انگلیس گذاشته بود بشکنند.....
ولی با حجم اطلاعات و تکنولوژی امروز برای من جای بسی سوال است که چرا روحانیون عالی رتبه دست به اقدامی جدی برای مقابله با وضعیت افتضاح خودروسازی یا همان مونتاز کاری داخل کشور نمیزنند؟ یعنی فجایع این صنعت هنوز به اندازه اهمیت فروش تنباکو نرسیده؟پول کمتری ازون زمان جا به جا میشه؟یا خطری مردم رو تهدید نمیکنه ؟ یا فقط همین که پای انگلیس و آمریکا در میان نیست کافیست؟آیا در داخل کشور احتمال خیانت وجود ندارد؟
واقعا روحانیون نمیدانند بعد از 40 سال حمایت اشتباه از خودروسازان مال و جان زیادی در این کشور نابود شد؟
روحانیونی که از عملکرد رئیس جمهور تا ساپورت اظهار نظر میکنند چطور درباره صنعت خودرو که بعد از نفت مهمترین هست اینقدر خونسرد هستند؟
چرا از قدرت دینی خودشون و اتحاد مردم برای شکستن این انحصار ظالمانه استفاده نمیکنند؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)