مدیریت وابستگی به مواد در بارداری، زایمان و نوزادی

[yas-90]

محروميت

علايم محروميت : افزايش ضربان قلب، تنفس و فشارخون، گشادي مردمك ها (ميدرياز)، بي قراري و اضطراب، بي اشتهايي، تمايل زياد به مصرف، كسالت، بي خوابي، اسپاسم عضلات اسكلتي و پرش ساق پا، علايم شبه آنفولانزا شامل تب، لرز، درد عضلات، آبريزش بيني، سيخ شدن مو، تعريق، تهوع، استفراغ، اسهال، خميازه (اختصاصي)، اشك ريزش (اختصاصي)

در بارداري : محروميت از مواد افيوني منجر به تحريك پذيري رحم مي شود كه به دنبال آن خطر زايمان زودرس، هيپوكسي و مرگ جنيني افزايش مي يابد.



زمان شروع علايم: زمان شروع، حداكثر شدت و طول مدت علايم بسته به نوع تركيب و مقدار مورد استفاده متفاوت است.

مورفين، كدئين و هرو يين: شروع علايم 6-18 ساعت، حداكثر شدت 36-72 ساعت بعد از آخرين مصرف و طول مدت علايم 7-10 روز

شيره و ترياك : شروع علايم 12-24 ساعت پس از آخرين مصرف و با علايم ملايم تر

متادون: شروع علايم 24-48 بعد از آخرين مصرف و حداكثر شروع علايم 3-21 روز وطول مدت آن 6-8 هفته است.





نكات مهم:

تجويز توام متادون و مورفين بسيار خطرناك است و ممكن است تضعيف تنفسي را تشديد كند.

آنتاگونيست ها (نالوكسان، نالتركسون) يا آگونيست- آنتاگونيست هاي اپيوييد (بوپرنورفين - پنتازوسين يا تالوين - نالبوفين يا نوبين - بوتورفانول يا استادول ) نبايد تجويز شوند زيرا باعث ايجاد علايم محروميت مي شوند.