اول سلام به همه دوستان امیدوارم که حالتون خوب باشه .
این مدتی که نبودم اتفاقات زیادی برام افتاد و خیلی چیزها رو یادگرفتم و به تجربه های زندگیم اضافه شد.....
من مدت زیادی نبود که عضو این سایت شدم و دوستان خوبی رو در این مدت پیداکردم زمانی که پست خداحافظی رو گذاشتم اصلا فکر نمیکردم که رفتنم برای کسی مهم باشه اما دوستان منو مورد لطفشون قراردادن که خیلی خوشحال شدم که دیدم هنوز هستن افرادی که ناراحتی هم نوعشون براشون مهم باشه( من از چیزی ناراحت نبودم) اینکه چرا باید یک دفعه ای اینجا رو ترک کنم ..........
اما........
در دنیای واقی این چنین رفتاری رو خیلی کم میبینم من عضو یکی از ارگان های دانشجویی هستم چند بار از رفتار بعضی هاشون دلخور شدم اما حتی یکی پیدانشد بگه چرا ناراحتی یا اینکه چرا یه مدته کم پیدا شدی یا..........
حالا سوال اینجاست که آیا ما واقعیتمون این چیزی هست که مجازا می بینیم یا اینکه طور دیگه ای هستیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا ما خوبی هامونو در فضای مجازی بیشتر از فضای حقیقیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا بیشتر این حرفایی رو که میزنیم در عمل اجرا نمی کنیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)