بالگرد شینوک
سال جاری ( 2011 میلادی ) مصادف بود با پنجاهمین سالگرد اولین پرواز بالگرد شینوک Chinook . بالگردی که پس از گذشت 50 سال ، نه تنها هنوز جانشینی برای ان در غرب وجود ندارد ، بلکه قرار است که تولید ان تا سال 2019 ادامه یابد – 58 سال پس از اولین پرواز . به علاوه ، شینوک بالگردی است که در کشور ما نیز به خوبی درخشیده است . به ویژه در طی جنگ سخت و طولانی تحمیلی – هر چند ، اطلاعاتی در این زمینه ، نظیر اکثر موارد از جنگ تحمیلی ، منتشر نشده است .
انچه که در پی می اید ، داستان مختصری است از اغاز برنامه و تکامل این بالگرد قدرتمند و موفق ، در طی بیش از 50 سال گذشته ، با اذعان به اینکه داستان کامل شینوک را نمی توان حتی در چندیم جلد کتاب نیز شرح داد .
اغاز برنامه :
داستان شینوک به چند سال پیش از 50 سال قبل بازمی گردد .در واقع ، داستان ان ریشه در تصمیم سال 1955 ( 1334 ) نیروی زمینی ایالات متحده امریکا مبنی بر استفاده از بالگرد به جای هواپیماهای " پرواز و فرود کوتاه " ( STOL ) توسط یگانهای هوانیروز این کشور برای پشتیبانی از واحدهای ارتشی ، دارد . تا پایان سال 1956 ( 1325 ) ، نیازهای نیروی زمینی امریکا برای چنین بالگردی تعیین و فرموله شد . در همین زمان ، شرکت هواپیماسازی ورتول " ( Vertol Aircraft Corporation ) مطالعه در مورد یک سری از بالگردها را برای پاسخگویی به نیازهای نظامی اغاز کرد . " پیازکی " ، بنیانگذار این شرکت که همواره طرفدار طرح " ملخ پشت سر هم : بود ، در مه 1957 ( اردیبهشت 1336 ) طرح مدل 107 ( Model 107 ) را بر مبنای بکارگیری از موتور توربینی و استفاده از ملخ و سیستم انتقال نیروی بالگرد H-21 ارائه کرد .
نمونه تولیدی مدل 107 که ورتول 107 نامیده میشد ، اولین پرواز خود را در اوریل 1958 ( 2 اردیبهشت 1337 ) انجام داد . تا این زمان ، نیروی دریایی جزییات بیشتری از مشخصات مورد نیاز برای بالگرد " ترابری تهجمی متوسط " ( Medium Assault Transport ) را منتشر کرده و از شرکتهای مختلف دعوت کرد تا طرح های پیشنهادی خود را ارائه کنند .
در طی سال 1958 ( 1337 ) به نظر می امد که نیازهای هر دو نیروی زمینی و دریایی امریکا قابل پاسخگویی با یک طرح مشترک با وزن ناخالص 31400 پوند ( 14240 کیلوگرم ) و استفاده از 3 دستگاه موتور توربوشفت T-55 است . در سپتامبر 1958 ( شهریور 1337 ) ، طرح پیشنهادی شرکت ورتول به عنوان بهترین طرح پیشنهادی انتخاب شد . در پی ان ، طرح پیشنهادی به منظور کاستن از هزینه ها تغییر کرد و بر استفاده از 2 موتور – ضمن حفظ مقدورات عملیاتی – تاکید گردید .
با تغییر در طرح ، بالگرد جدید ، ورتول مدل 114 نامیده شد و نیروی زمینی قراردادی برای ساخت 5 فروند نمونه ازمایشی از ان را در ژوئن 1959 ( خرداد 1338 ) امضا کرد .
پیش از امضای این قرارداد ، نیروی زمینی در ژوئیه 1958 ( تیر 1337 ) ساخت پیش نمونه هایی از مدل 107 با عنوان YHC-1 A را به عنوان بالگرد ترابری سبک احتمالی و نیز ، کسب تجربه با موتورهای توربینی ، سفارش داد . سپس ، وقتی که مدل 114 سفارش داده شد ، YHC-1 B نامگذاری گردید – با این فرض ، بسیار دور از واقعیت بود . در واقع ، این دو نمونه ، به جز طرح های ملخ های پشت سر هم ، شباهت سازه ای اندکی با یکدیگر داشتند . لذا زمانی که وزارت دفاع امریکا در ژوئیه 1962 ( تیر 1347 ) برنامه شماره گذاری مشترک را اغاز کرد ، بالگرد بزرگتر ، H-47 نامگذاری شد ، در حالیکه نمونه کوچکتر – که چیزی فراتر از نمونه ازمایشی برتای نیروی زمینی به شمار نمی رفت – توسط نیروی دریایی و تفنگداران انتخاب شده و H-46 نامیده شد .
ویژگی های تعیین شده برای بالگرد ترابری جدید شامل توانایی حمل 6000 پوند ( 2720 کیلوگرم ) بار به فاصله 115 مایلی ( 185 کیلومتری ) و بازگشت با نیمی از این بار ، بدون نیاز به سوختگیری ؛ توانایی حمل 15570 پوند ( 7070 کیلوگرم ) بار به فاصله 23 مایلی ( 37 کیلوگرمی ) و بازگشت بدون بار و نیز ، دارا بودن برد عبوری 1160 مایل ( 1865 کیلومتر ) بود . سرعت زیاد ، مورد نیاز نبود ؛ ولی قابلیت پرواز درجا ، خارج از تاثیر زمین ( تشکیل هوای فشرده در زیر بالگرد ) در ارتفاع 6000 فوت ( 1830 متر ) در دمای 95 درجه فارنهایت ( 35 درجه سانتیگراد ) ، از سخت ترین ملزومات عملیاتی به شمار می امدند . دیگر نیازهای اجباری برای این بالگرد عبارت بودند از : توانایی حمل توانایی محموله های استاندارد قابل ترابری هوایی ، بارگیری از راه در بزرگ عقب و داشتن فضای کافی برای حمل 33 سرباز و یا 24 برانکارد .
مشخصات محموله تعیین شده توسط نیروی زمینی ، ابعاد داخل کابین مدل 114 را تعیین کرد که دارای 30 فوت ( 9/15 متر ) طول ، 90 اینچ ( 2/28 متر ) پهنا و 78 اینچ ( 1/98 متر ) ارتفاع بود . هر یک از دو موتور T-55 ساخت شرکت لایکامینگ ) Lycoming ) نمونه های ازمایشی 1940 اسب بخار توان داشتند که در نمونه های عملیاتی ( مدل ( A به 2200 اسب بخار افزایش یافت و در نمونه های بعدی به افزایش توان خود ادامه داد .
اولین نمونه از 5 فروند YHC-1 B که بعدها YCH-47A نامگذاری گردید ، در 28 اوریل 1961 ( 8 اردیبهشت 1340 ) از خط تولید خارج و برای انجام ازمایشات زمینی مورد استفاده قرار گرفت . در پی ان ، دومین نمونه تولیدی شینوک اولین پرواز خود را در 21 سپتامبر ( 30 شهریور ) همان سال انجام داد.
اولین فروند از 5 فروند YHC1- B که بعدها YCH-47A نامگذاری گردید ، در 28 اوریل 1961 ( 8 اردیبهشت 1340 ) از خط تولید خارج و برای انجام ازمایشات زمینی مورد استفاده قرار گرفت . در پی ان ، دومین نمونه تولیدی شینوک اولین پرواز خود را در 21 سپتامبر ( 30 شهریور ) همان سال انجام داد .
اولین نمونه تولیدی این بالگرد در 16 اوت 1962 ( 25 مرداد 1341 ) به نیروی زمینی امریکا تحویل شد و در پی شدت گرفتن مداخله امریکا در ویتنام و افزایش فعالیت های هوانیروز امریکا در ویتانم ، باعث شد که ناگهان سفارش تولید این بالگرد به 2 برابر افزایش یابد .
ادامه دارد...
منبع : دو ماهنامه هواپیما / ش 11
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)