سلام . در این تاپیک سعی داریم زندگی نامه دانشمندان موفق در عرصه کشاورزی را شرح دهیم . یا علی
ویلهلم فردریش فیلیپ ففر (Wilhelm Friedrich phikipp Pfeffer ) متخصص آلمانی فیزیولوژی گیاهی در 9 مارس 1845 در گریبن اشتاین (Grebenstein ) آلمان متولد گردید . پدرش صاحب یک داروخانه در این شهر بود . پس از فراغت از تحصیل در رشته گیاهشناسی و شیمی از دانشگاه گوتینگن (Gotteingen ) در 1865 به مدت چند سال دیگر در دانشگاه ماربورگ (Marbeerg ) به تحصیل در رشته گیاه شناسی و داروسازی پرداخت . او همچنین به تحصیلات خود در زمینه گیاه شناسی در دانشگاه برلین (1870-1869) و ورتزبورگ (Wurtzburg) در سال های 1870 تا 1871 اداکه داد . در 1871 برای تدریس در دانشگاه ماربورگ دعوت شد و در سال 1873 به عنوان استاد در دانشگاه بن و سپس در دانشگاه های بازل (Bazel ) ، توبینگن (Tubingon ) و لایپزیک تدریس نمود . در لایپزیک او توانست تحقیقات خود را به مدت 30 سال ادامه دهد . او در لایپزیک به عنوان رئیس انستیتوی گیاه شناسی و باغ گیاه شناسی آن شهر خدمت کرد . ففر در سال 1884 باهنریکا ولک (Henrika Volk ) ازدواج کرد و در ماه مه 1885 تنها فرزند پسر او به نام اوتو (Otto ) متولد شد .زندگی نامه ففر
آزمایشگاه ففر در انستیتوی گیاه شناسی لایپزیک یکی از مدرن ترین آزمایشگاه های آن زمان به شمار میرفت . او در آن زمان میکروسکوپ و اتاقک های رشد با دمای ثابت در اختیار داشت و میتوانست وسایل اندازه گیری را در محیط هایی که لرزش نداشتند واسنجی کند . در آزمایشگاه های ففر اتاق هایی وجود داشت که امکان تنظیم نور تا تاریکی کامل در آنها به صورت خودکار پیش بینی شده بود . آزمایشگاه های ففر به قدری شهرت پیدا کردند که از سراسر جهان دانشجویان را به خود جلب کرد . یکی ازشاگردان مشهور او کارل کورنز (Carl Correns ) بود که در زمینه جهش های ژنتیکی در باغ گیاه شناسی لایپزیک کار میکرد . ففر با ویلهلم اسلوالد (Wilhelm Ostwald ) که بعداً در سال 1887 در لایپزیک به او ملحق شد آشنایی داشت .
تحقیقات ففر در زمینه تنفس گیاهان ، فتوسنتز و متابولیسم پروتئین ها متمرکز بود .وی در سال 1881 جلد اول کتاب فیزیولوژی گیاهان را منتشر کرد . این اثر در سال 1906 توسط اورات (A.J.Ewart ) به انگلیسی ترجمه شد که تا چندین سال به عنوان کتاب درسی در دانشگاه ها تدریس میشد .
ففر در ایام زندگی خود جوایز زیادی را دریافت کرد که از آن جمله جایزه ای به مناسبت هفتادمین سال تولد او و مدال نقره ای دانشمند زمان بود که هر دو در اولین سال جنگ جهانی اول به وی اعطا گردید . سخت ترین شوک زندگی ففر زمانی بود که قبل از پایان جنگ و چند هفته قبل از آتش بس به او اطلاع دادند که پسرش اوتو در جنگ مفقود شده است . در اواسط سال 1919 بود که او دریافت پسرش در فرانسه کشته شده است .
او به لحاظ فیزیکی نیز با دوران سختی روبرو شد زیرا همانند بسیاری از آلمانی ها چیزی برای خوردن نداشت . این امر سبب شد که از روی عصبانیت و ناامیدی تمام نوشته های علمی خود را از بین ببرد . انتشار مقالات علمی ففر در سال 1916 به پایان رسید اما او به تدریس ادامه داد . کلاس های درسی او در سال های 1919 و 1920 به دلیل برگشت سربازان از جنگ به قدری شلوغ میشد که وی مجبور بود آنها را در دو نوبت برگزار کند .
سال آخر زندگی ففر به سختی گذشت . علاوه بر غم ناشی از کشته شدن فرزند ، بازنشستگی اجباری او و از دست دادن شغل رسمی برای ففر دردآور بود . او در 31 ژانویه سال 1920 در همان روزی که آخرین جلسه درس فیزیولوژی را برگزار کرد بدون آنکه هیچ عارضه بیماری داشته باشد از دنیا رفت .
علاقه مندی ها (Bookmarks)