خب من کلا هر وقت میام چیزی بنویسم خوب که فکر میکنم میبینم نه ناراحتم نه گلگی دارم و کلا ریلکسم و دارم تو راه خودم میرم! چیزی اشتباه نشده، تو اون راهی هستم که از اولش آرزوش داشتم...
سختی ها همیشه تو هر راهی هست اما وقتی تو اون راهی هستی که واقعا روئیای بودن اونجا رو داشتی دیگه سختی معنی خودش رو از دست میده میشه فقط یه مسئله که باید حل بشه (مسئله ای که اصلا خستگی برات نداره)
بگذریم...
خلاصه اینکه وقتی مسیرم به این قسمت میخوره بیشتر علاقه مند میشم بحث های دیگران رو بخونم، الانم صحبتی با پروفسور حسابی (این بالایی خودم) که از کنکورش ناراحته دارم:
مستر، مهم نیست الان رتبه این رقمی بدست اوردی (فکر کنم دنبال رشته های قدرتمند و دانشگاه های رنک تک بودی که الان ناراحت شدی) اما یه چیزی یادت باشه، یک سال از دست دادی بزرگترین گنجینه زندگی آدما عمری که دارن. باید از تک تک لحظه های اون بهترین استفاده رو کرد. اگر من جای تو بودم و هدفم این بود که برم دانشگاه های رنک تک و رشته های عالی، برای ادامه تحصیل در خارج اقدام میکردم ... (میتونی بری سایت http://applyabroad.org/ اطلاعات کامل رو بدست بیاری)
http://uplod.ir/9bzt4gsbrmt5/08._Highland.mp3.htm
Good Luck
علاقه مندی ها (Bookmarks)