احیای قلبی تنفسی

[غزل بارون]

در حقیقت قبل از اقدام براي هر مرحله باید ارزیابی مربوطه صورت پذیرد . این ارزیابی شامل کنترل پاسخدهی
بیمار ( هوشیاري ) ، باز بودن راه تنفسی و همزمان با آن وضعیت آسیبهاي ستون فقرات گردنی ، تنفس خودبخود و برقراي
جریان خون خواهد بود همچنین ممکن است لازم باشد دماي بدن مصدوم را هم کنترل و ثبت کنید .
علایم حیاتی می توانند در شناسای ی مشکلات خاص و تعیین هرگونه تغییر در وضعیت مصدوم به شما کمک کنند.
کنترل علایم حیاتی را به طور مرت ب ادامه بدهید و یافته هاي خود را در نمودار ثب ت مشاهدات ، ثبت کنید و آن را به امدادگران
گروه پزشکی که مراقبت از بیمار را بر عهد ه خواهند گرفت ، تحویل
دهید.
ایست قلبی تنفسی به انواع شاهد و غیر شاهد تقسیم
بندي میشود. در ایست شاهد ، فرد امدادگر ضایعه منجر به ایست قلبی
یا تنفسی را به چشم خود دیده و در نوع غیر شاهد امدادگر یا فرد
دیگري شاهد ایست قلبی تنفسی و سقوط فرد بروي زمین نبوده است.
یک مانور حیات بخش cpr احیاي قلبی ریوي یا
است که به کمک آن تنفس و گردش خون فرد مصدوم حفظ می
شود تا از نرسیدن موادغذایی و اکسیژن به مغز او و مرگ مغزي در
فرد جلوگیري شود.این مانور حیاتی می تواند بدون احتیاج به هیچ وسیله اضافی نیز انجام گیرد و انجام صحیح و به موقع آن جان
انسانهاي زیادي را از مرگ حتمی نجات بخشد .
٤
در مواردي مثل ایست قلبی ، غرق شدن ، خفگی ، مصرف زیاده از حد مواد مخدرو مشروبات الکلی ، احیاي قلبی
ریوي می تواند فرد را به زندگی بر گرداند.
حروف اول هر مرحله به زبان انگلیسی را به ترتیب زیرخلاصه cpr براي سهولت در یادگیري مراحل احیاء یا
کرده اند
راه هوایی a=airway
تنفس b=breathing
جریان خون c=circulation
سط ح پاس خده ی مصدو م را طی مراحل زیر ارزیابی کنید :
است ؟ آیا چشم هایش را باز م یکند و به سؤالات جواب می دهد؟ « هوشیار « -1 آیا مصدوم
پاسخ می دهد؟ آیا ب ه سؤالات ساده پاسخ می دهد یا از دستورات پیروي می کند؟ « صدا « -2 آیا مصدوم به
واکنش نشان می دهد؟ آیا در برابر درد نیشگو ن، چشمانش را باز می کند یا حرکت « درد « -3 آیا مصدوم به
می کند؟
است ؟ با استفاده از این مراحل ، می توانید هرگونه تغییر « ناپاسخگو » ، -4 آیا مصدوم نسبت به تمام تحریکات
وضعیت مصدوم را کنترل کنید.
براي بررسی راه هوایی در مصدوم هوشیار م یتوان با گوش دادن به صداي تنفس، توجه به علائم عمومی
انسداد راه هوایی (اضطراب، ب یقراري و حلقه کردن دستها به دور گردن) و پرسش از مصدوم که آیا می تواند
سخن بگوید یا خیر متوجه این اختلال شد. چنانچه ورزشکار آسیب دیده بتواند حرف بزند م یتوانید از باز بودن
راه هوایی اطمینان حاصل کنید.
علت انسداد راه هوایی م یتواند زبان شل شده (مثلاً در فرد مبتلا به
سکته قلبی)، تورم راههاي هوایی (مثلاً در فرد مبتلا به زنبورگزیدگی) و
یا جسم خارجی (مثل مدادپاك کن، تکه اي از غذا و ...) باشد. در
صورت انسداد راه هوایی با زبان شل شده با تغییر وضعیت سر و گردن
می توان راه هوایی را باز کرد. چنانچه فرد آسیب گردنی نداشته باشد
باید چانه را به سمت بالا و پیشانی را به طرف پایین راند. (همانگونه که
در شکل زیر دیده میشود.)
اگر آسیب گردنی وجود داشته باشد یا به آن مشکوك باشیم همچنین در فرد غیرهوشیاري که شاهد حادثه وي
نبوده باشیم، در حالی که تغییر دیگري به وضعیت گردن مصدوم وارد
نکرده و گردن را ثابت نگهداشته ایم، باید فک تحتانی را به سمت پائین
و جلوي بیمار راند. همچنین باز کردن راه هوایی با استفاده از وسیله اي
به نام( ایر وي) نیز مطابق با شکل زیر امکان پذیر است.
در صورتیکه علت انسداد راه
هوایی، جسم خارجی باشد با مانور
هایملیخ می توان آن را خارج کرد.
مانور هایملیخ در نوزادان با آویزان کردن وي از پا و زدن ضربه به پشت
مصدوم، در شیرخواران با خوابانیدن فرد به صورت دمر بر روي ساعد یا ران
و زدن ضربه به پشت، در بزرگسالان هوشیار با بغل کردن مصدوم از پشت،
قرار دادن مشت در قسمت بالاي شکم و فشار دادن دست دیگر به روي آن
٥
انجام می شود. در بزرگسالان هوشیار چاق یا زنان حامله
مشت گره کرده در وسط جناغ سینه قرار داده می شود . در
افراد غیرهوشیار در حالی که مصدوم به پشت خوابیده باید
دهان با دو انگشت پاك شده و یک فشار روي قفسه سینه
بیمار وارد کرد.
همزمان با بررسی باز بودن یا انسداد راه هوایی باید به معاینه
گردن از نظر وجود یا عدم وجود آسیب ستون فقرات پرداخت در صورت وجود آسیب در ستون فقرات
گردنی علائمی چون فلج شدن اندام ها، احساس سوزش و بی حسی در دستها و پاها، تورم و کبودي در گردن و
احساس درد در زمان حرکت دادن گردن مشاهده می شود. وقتی به یک مصدوم غیر هوشیار برخورد م یکنیم باید
تصور کنیم که آسیب گردنی دارد تا خلاف آن ثابت شود.
در صورت باز بودن راه هوایی باید به بررسی تنف س پرداخت . در صورت وجود مشکلات تنفسی وجود
خس خس سینه، کند بودن یا خیلی تند بودن سرعت تنفس را باید مورد دقت قرار داد. در صورت شک به ایست
تنفسی می توان با شنیدن صداي تنفس، دیدن حرکات قفسه سینه در م ردان و شکم در خردسالان و زنان، یا
مشاهده بخار هواي بازدمی به روي شیشه یا آئینه و یا لمس هواي بازدمی با دست یا گونه متوجه وجود تنفس یا
عدم وجود آن شد.
تنفس مصنوعی را می توان با یا بدون وسیله انجام داد. در صورت عدم استفاده از آمبوبگ در بزرگسالان تنفس
بصورت دهان به دهان و براي خردسالان بصورت دهان به دهان و بینی صورت م ی گیرد . در زمان انجام تنفس
دهان به دهان باید با دو انگشت بینی مصدوم را گرفته و با تغییر وضعیت سر و گردن وي با توجه به وجود
آسیب هاي گردنی، هواي موجود در ری ههاي امدادگر وارد ریه فرد آسیب دیده شود.
در هنگام برخورد با مصدوم غیرهوشیار پس از بررسی راه هوایی و تنفس به معاینه دستگاه گردش خون
می پردازیم. براي بررسی نبض، در بزرگسالان سرخرگ گردن (کاروتید) و در نوزادان شریان بازویی موردمعاینه
قرار می گیرد. براي معاینه شریان کاروتید هرگز نباید بطور همزمان این شریان را بطور دوطرفه معاینه نمود . در
زمان بررسی دستگاه گردش خون علاوه بر ضربان شریان کاروتید در گردن باید به وجود خونریزي آشکار از تنه،
سر و گردن و اندام ها دقت کرد و با پانسمان فشاري جلوي هرگونه خونریزي را گرفت . خونریزي هاي شریانی
معمولاً جهنده و ضربا ندار هستند.

[*nura*]

ممنون از مطالب مفیدتون ،با اجازه شما منم خلاصه ای از مطالب شما رو میذارم

CPR=Cardiopulmonary resuscitation

سی.پی.آر یا احیاء قلبی-ریوی شامل اقداماتی است که برای بازگرداندن اعمال حیاتی دو عضو مهم قلب و مغز انجام می‌شود و تلاش می‌شود تا گردش خون وتنفس به طور مصنوعی تا زمان برگشت جریان خون خودبخودی بیمار برقرار شود.

بدلیل اینکه بدون این اقدامات به علت فقدان اکسیژن مرگ مغزی دائمی در عرض زمان کمتر از6-4 دقیقه(زمان طلایی) ایجاد می‌شود واژه احیاء قلبی ریوی(CPR) در سال 1988 به احیاء قلبی، ریوی ومغزی(CPCR) تغییر نام داد. ایست قلبی- تنفسی بی گمان یکی از خطیرترین وضعیتهایی است که نیاز به اقدام فوری جهت حفظ حیات وپیشگیری از ضایعات جبران ناپذیر اندامهای حیاتی بدن دارد. این اقدامات بر اساس پروتکل‌های خاصی صورت می‌گیرد لازمه اجرای آن کسب دانش ومهارت فرد احیاگر می‌باشد درحال حاضر فقط 10% موارد احیاء داخل یا خارج از بیمارستان موجب بقاء طولانی مدت بیماران می‌شود.


مراحل احیا


قبل از هرگونه اقدامی جهت انجام احیای قلبی تنفسی هر مصدوم اطمینان حاصل کنید که این عمل سلامتی شما یا مصدوم را از نظر سرایت بیماریهایی چون ایدز و هپاتیت تهدید نمی‌کند . مهمترین تغییر در دستورالعمل احیاء ۲۰۱۰ تغییر A-B-C (راه هوایی- تنفس- گردش خون) به C-A-B (گردش خون- راه هوایی- تنفس) می‌باشد. به استثنای نوزادان تازه متولد شده. مراحل CPR در خارج از بیمارستان به ترتیب(چپ به راست) عبارتند از C-A-B


ماساژ قلبی

آغاز ماساژ قلبی به علت کمک به پمپاژ مصنوعی قلب٬ اولین قدم و مهم‌ترین مانور امدادگر است که باید هرچه سریع‌تر آغاز گردد. قبلاً توصیه می‌شد که برای بزرگسالان به ازای هر 15 ماساژ قلبی 2 تنفس مصنوعی و برای کودکان و نوزادان به ازای هر 5 ماساژ قلبی 2 تنفس مصنوعی انجام شود. در حال حاضر به جز در مورد نوزادان توصیه می‌شود که 30 ماساژ قلبی برای هر دو تنفس مصنوعی انجام شود.
فشار بر روی قفسه سینه باید سریع و قوی باشد و با سرعت 100 فشار در دقیقه انجام شود. با این حال باید زمان کافی برای برگشت قفسه سینه به بالا داده شود، به طوری که فشارهای متوالی خون را به درون دستگاه گردش خون براند. برای انجام ماساژ قلبی پاشنه یک دست را باید در مرکز قفسه سینه(بر روی استرنوم) پایین سر سینه‌ها قرار داد و دست دوم را باید روی اولی گذاشت به طوری که بتوان با حداکثر قدرت به پایین فشار آورده و دست بالایی انگشتان دست پایین را از محدوده ماساژ دور کند. با هر فشار قفسه سینه باید حدود ۵ سانتی‌متر پایین برود. با توجه به حیاتی بودن این مانور٬ از احتمال شکسته شدن دنده‌ها به‌ویژه در کهنسالان چشم‌پوشی می‌شود و حتی امدادگر پس از شنیدن صدای شکسته شدن دنده٬ باید به ماساژینگ ادامه دهد

باز کردن راه هوایی

هدف از باز کردن راه هوایی این است که امکان تنفس برای فرد فراهم شود. در گذشته توصیه می‌شد با قلاب کردن انگشتان به دور فک و کشیدن آن به جلو راه هوایی باز شود (مانور جلو بردن فک Jaw thrust). اما انجام این مانور مشکل است و امروزه تصور می‌شود که نسبت به سایر روش‌ها از لحاظ آسیب به گردن بی‌خطرتر نیست. بنابراین در حال انجام مانور استاندارد "زاویه‌دار کردن سر- بلند کردن چانه" توصیه می‌شود برای انجام این کار روی پیشانی به سمت پایین فشار بیاورید و چانه را بالا بکشید. سپس باید ببینید آیا بیمار خودش نفس می‌کشد یا نه

دادن تنفس مصنوعی

برای انجام تنفس مصنوعی از روش‌های مختلف(مانند ماسک مسطح) می‌توان استفاده نمود اما روش پرکاربرد یکی از طریق بادکنک بی وی ام (آمبوبگ) است و دیگری روش سنتی دهان به دهان که امروزه با توجه به بهداشت کمتر توصیه می‌شود. در روش دهان به دهان٬ بینی بیمار را با دست ببندید و دهانتان روی دهان او بگذارید و هوا را درون ریه او بدمید تا حدی که قفسه سینه بالا رود. قبلاً توصیه می‌شد که ضمن انجام تنفس مصنوعی هوا با شدت به درون ریه‌ها دمیده شده. اما از آنجایی که این کار ممکن است تأثیر فشار بر روی قفسه سینه را کاهش دهد و ضمنا جریان خون در ریه‌ها در ایست قلبی چندان زیاد نیست، به دمیدن هوا با شدت زیاد نیازی نیست و دمیدن هوا در حدی که باعث بلندشدن قفسه سینه شود کافی است.

تنفس مصنوعی به خصوص برای کودکان یا افرادی که چند دقیقه‌ای است دچار ایست قلبی شده‌اند و میزان اکسیژن در خونشان کاهش یافته‌است اهمیت دارد.
اما در چند دقیقه اول ایست قلبی فشار بر روی قفسه سینه یا ماساژ قلبی اهمیت بسیار بیشتری دارد. بنابراین انجام تنفس مصنوعی نباید باعث به تأخیر انداختن ماساژ قلبی شود

منبع :
طب اورژانس