سامانهٔ اطلاعات مکانی یا سیستم اطلاعات جغرافیایی
(Geographic Information Systems) یا GIS
یک سیستم کامپیوتری برای مدیریت و تجزیه و تحلیل اطلاعات مکانی بوده که قابلیت جمعآوری، ذخیره، تجزیه و تحلیل و نمایش اطلاعات جغرافیایی (مکانی) را دارد.
هدف نهایی یک سیستم اطلاعات جغرافیایی، پشتیبانی جهت تصمیمگیریهای پایهگذاریشده بر اساس دادههای مکانی میباشد و عملکرد اساسی آن بدست آوردن اطلاعاتی است که از ترکیب لایههای متفاوت دادهها با روشهای مختلف و با دیدگاههای گوناگون بدست میآیند.
تاریخچه
برای اولین بار در اواسط دهه ۱۹۶۰ در آمریکا کار بر روی اولین سیستم اطلاعات جغرافیایی آغاز شد. در این سیستمها عکسهای هوایی، اطلاعات کشاورزی، جنگلداری، خاک، زمین شناسی و نقشههای مربوطه مورد استفاده قرار گرفتند.
اولین جی آی اس، جی آی اس ملی کانادا است که در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ به وجود آمد و تاکنون مورد استفادهاست. در ایران، اولین مرکزی که به طور رسمی استفاده از این سامانه را در کشور آغاز کرد، سازمان نقشهبرداری کشور بود که در سال ۱۳۶۹ براساس مصوبه مجلس شورای اسلامی، عهدهدار طرح بهکارگیری این سامانه شد.
نام
در یک سیستم اطلاعات جغرافیایی:
ادامه دارد...
- واژه جغرافیایی (Geographic) عبارت است از موقعیت موضوعهای داده ها، برحسب مختصات جغرافیایی.
- واژه (Information) یا اطلاعات نشان میدهد که دادهها در GIS برای ارائه دانستههای مفید، نه تنها به صورت نقشهها و تصاویر رنگی بلکه بصورت گرافیکهای آماری، جداول و پاسخهای نمایشی متنوعی به منظور جستجوهای عملی سازماندهی میشوند.
- واژه (System) یا سیستم نیز نشان دهنده این است که GIS از چندین قسمت متصل و وابسته به یکدیگر برای کارکردهای گوناگون، ساخته شده است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)